71. Prefácio. —
Jamais tem o homem o direito de dispor da sua vida, porquanto só a Deus cabe
retirá-lo do cativeiro da Terra, quando o julgue oportuno. Todavia, a justiça
divina pode abrandar-lhe os rigores, de acordo com as circunstâncias,
reservando, porém, toda a severidade para com aquele que se quis subtrair às
provas da vida. O suicida é qual prisioneiro que se evade da prisão, antes de
cumprida a pena; quando preso de novo, é mais severamente tratado. O mesmo se
dá com o suicida que julga escapar às misérias do presente e mergulha em
desgraças maiores. (Cap. V, n.os 14 e seguintes.)
72. Prece. —
Sabemos, ó meu Deus, qual a sorte que espera os que violam a tua lei,
abreviando voluntariamente seus dias; mas, também sabemos que infinita é a tua
misericórdia. Digna-te, pois, de estendê-la sobre a alma de N. . . Possam as
nossas preces e a tua comiseração abrandar a acerbidade dos sofrimentos que ele
está experimentando, por não haver tido a coragem de aguardar o fim de suas
provas.
Bons Espíritos,
que tendes por missão assistir os desgraçados, tomai-o sob a vossa proteção;
inspirai-lhe o pesar da falta que cometeu. Que a vossa assistência lhe dê
forças para suportar com mais resignação as novas provas por que haja de
passar, a fim de repará-la. Afastai dele os maus Espíritos, capazes de o
impelirem novamente para o mal e prolongar-lhe os sofrimentos, fazendo-o perder
o fruto de suas futuras provas.
A ti, cuja
desgraça motiva as nossas preces, nos dirigimos também, para te exprimir o
desejo de que a nossa comiseração te diminua o amargor e te faça nascer no
íntimo a esperança de melhor porvir! Nas tuas mãos está ele; confia na bondade
de Deus, cujo seio se abre a todos os arrependimentos e só se conserva fechado
aos corações endurecidos.
Livro: O Evangelho
Segundo o Espiritismo – Allan Kardec.
Preĝo por
sinmortiginto.
71. Antaŭparolo.
La homo neniam havas la rajton disponi pri sia propra vivo, ĉar nur al Dio
apartenas la rajto eltiri lin el la surtera sklaveco, kiam Dio juĝas oportune.
Tamen la dia justeco povas mildigi sian rigoron konsidere al cirkonstancoj, sed
ĝi uzas sian tutan severecon kontraŭ tiu, kiu volis ne submeti sin al la provoj
de la vivo. La sinmortiginto similas malliberulon, kiu forkuras el sia karcero,
antaŭ ol finiĝis lia puno; kiam rekaptita, li estas tenata pli severe. Tiel
okazas al la sinmortiginto, kiu kredas, ke li liberiĝas el la nunaj suferoj kaj
implikiĝas en pli grandajn malfeliĉojn. (Ĉap. V, §§ 14 kaj sekv.)
72. Preĝo. Ni
scias, ho mia Dio, la sorton destinitan al tiuj, kiuj malobeas Viajn leĝojn,
memvole mallongigante siajn vivtagojn; sed ni scias ankaŭ, ke Via favorkoreco estas
senlima: bonvolu etendi ĝin sur la animon de N... Povu niaj preĝoj kaj Via
kompatemo mildigi la amarecon de la suferoj, kiujn li trapasas, ĉar li ne havis
kuraĝon, por atendi la finon de siaj provoj!
Bonaj Spiritoj,
kies misio estas helpi la malfeliĉulojn, prenu lin sub vian protekton: inspiru
al li bedaŭron pro sia kulpo, kaj via helpo donu al li forton, por elteni kun
pli da rezignacio la novajn provojn, kiujn li estas suferanta por ripari sian
eraron. Forigu de li la malicajn Spiritojn, kiuj povus denove lin konduki al la
malbono kaj plilongigi liajn suferojn, igante lin perdi la frukton de siaj
estontaj provoj.
Al vi, kies
malfeliĉo estas la temo de niaj preĝoj, ni deziras, ke povu nia kompato mildigi
vian amarecon kaj naski en vi la esperon pri estonteco pli feliĉa! Tia estonteco
estas en viaj manoj; fidu al la boneco de Dio, kies brakoj estas ĉiam
malfermitaj al ĉiuj pentantoj kaj restas fermitaj nur al la malmolaj koroj.
Libro: La
Evangelio Laŭ Spiritismo – Allan Kardec.
Nenhum comentário:
Postar um comentário