149. – Tuj post
la morto, ĉu la homo liberiĝinta de la materia envolvaĵo povas ĝui la kuneston
de siaj amataj estuloj, kiuj antaŭiĝis al li en la transtombo?
– Se lia surtera
ekzistado estis ia apostolado de laboro kaj amo al Dio, la transiro de la tera
al la spirita sfero estos ĉiam milda.
En tiaj kondiĉoj
li povos tuj renkonti tiujn spiritojn, kiuj estis objekto de lia amemo sur la
Tero, se ili troviĝos sur la sama nivelo de evoluo. Ia dolĉa feliĉo kaj ia
eterna ĝojo ekestas en tiuj amikaj, afablaj koroj post la amaraĵoj de la disiĝo
kaj longedaŭra foresto.
Sed tiuj, kiuj
liberiĝas de la Tero saturitaj de obsedemo pro la pasemaj posedaĵoj de la mondo
kaj tuŝitaj de la ombro de la nekompreneblaj ribeloj, tiuj ne trovos tre rapide
siajn amatajn estulojn, kiuj antaŭvenis al ili en la tombo. Iliaj perceptoj
limigitaj al la malluma atmosfero de iliaj pensoj kaj iliaj negativaj valoroj
malebligas al ili la dolĉajn plezurojn de la rerenkontiĝo.
Estas ja pro
tio, ke vi plurfoje rimarkas, ke suferantaj, konsternitaj Spiritoj aspektas
kvazaŭ estuloj forlasitaj kaj forgesitaj de la superega boneco, sed kiuj,
efektive, estas forlasitaj de si mem, pro sia persistemo en la malbono, en la krima
intenco kaj en la malobeo al la sanktaj planoj de Dio.
Libro: La
Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.
149 –Logo após a
morte, o homem que se desprende do invólucro material pode sentir a companhia
dos entes amados que o precederam no além-túmulo?
Se a sua
existência terrestre foi o apostolado do trabalho e do amor a Deus, a transição
do plano terrestre para a esfera espiritual será sempre suave.
Nessas
condições, poderá encontrar imediatamente aqueles que foram, objeto de sua
afeição no mundo, na hipótese de se encontrarem no mesmo nível de evolução. Uma
felicidade doce e uma alegria perene estabelece-se nesses corações amigos e
afetuosos, depois das amarguras da separação e da prolongada ausência.
Entretanto,
aqueles que se desprendem da Terra, saturados de obsessões pelas posses
efêmeras do mundo e tocados pela sombra das revoltas incompreensíveis, não
encontram tão depressa os entes queridos que os antecederam na sepultura. Suas
percepções restritas à atmosfera escura dos seus pensamentos e seus valores
negativos impossibilitam-lhes as doces venturas do reencontro.
É por isso que
observais, tantas vezes, Espíritos sofredores e perturbadas fornecendo a
impressão de criaturas, desamparadas e esquecidas pela esfera da bondade
superior, mas, que, de fato, são desamparados por si mesmos, pela sua
perseverança no mal, na intenção criminosa e na desobediência aos sagrados
desígnios de Deus.
Livro: La
Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário