De la reencarnación / Reincarnation / Pri la reenkarniĝo.

De la reencarnación.

166. ¿Cómo puede acabar de depurarse el alma que no ha alcanzado la perfección durante la vida corporal?

- Sufriendo la prueba de una nueva existencia.

166 a. ¿De qué manera realiza el alma esta nueva existencia? ¿Por su transformación como Espíritu?

- Al depurarse, el alma experimenta sin duda uma transformación, pero para ello necesita la prueba de la vida corporal.

166 b. El alma ¿tiene, pues, muchas existencias corpóreas?

- Sí, todos tenemos muchas existencias. Los que afirmen lo contrario quieren manteneros en la ignorancia en que ellos mismos están: ese es su deseo.

166 c. De este principio parece resultar que el alma, tras haber dejado un cuerpo, toma otro. Dicho de otra manera, reencarna en un nuevo cuerpo. ¿Así hay que entenderlo?

- Evidentemente.

167. ¿Cuál es el objetivo de la reencarnación?

- Expiación, mejoramiento progresivo de la humanidad. Sin esto, ¿dónde estaría la justicia?

El Libro de los Espíritus – Allan Kardec.

Reincarnation.

166. How can the soul that has not attained to perfection during the corporeal life complete the work of its purification?

By undergoing the trial of a new existence.

- How does the soul accomplish this new existence? Is it through its transformation as a spirit?

The soul, in purifying itself, undoubtedly undergoes a transformation; but, in order to effect this transformation, it needs the trial of corporeal life.

- The soul has then, many corporeal existences?

Yes; we all have many such existences. Those who maintain the contrary wish to keep you in the same ignorance in which they are themselves.

- It would seem to result from this statement that the soul, after having quitted one body, takes another one; in other words, that it reincarnates itself in a new body. Is it thus that this statement is to be understood?

Evidently so.

167. What is the aim of reincarnation?

Expiation; progressive improvement of mankind. Without this aim, where would be its justice?

THE SPIRITS’ BOOK – Allan Kardec.

Pri la reenkarniĝo

166. Kiel la animo, ankoraŭ ne atinginta la perfektecon dum la enkorpa vivo, povas kompletigi sian elpuriĝon?

Per tio, ke ĝi sin submetas al la provo de nova ekzistado.

— Kaj, kiel ĝi plenumas tiun novan ekzistadon? Ĉu per sia aliiĝo, kiel Spirito?

Per plipuriĝo, la animo sendube trapasas ian aliiøĝn, sed por tio ĝi bezonas la provon de enkorpa vivo.

— Ĉu la animo havas do plurajn enkorpajn ekzistadojn?

Jes, ni ĉiuj havas multe da ekzistadoj. La homoj, asertantaj al vi ion kontraŭan, volas tenadi vin en nescieco, en kiu ili mem troviĝas: jen ilia deziro.

— Ŝajnas, ke de tio rezultas, ke la animo, forlasinte la korpon, ekprenas alian; alivorte, ke ĝi eniĝas en novan korpon; ĉu ni tiel komprenu tiun principon?

Evidente.

167. Kiu estas la celo de la enkarniĝo?

La kulpelaĉeto, la grada pliboniĝo de la homaro; sen tio, kie estus justeco?

La Libro de la Spiritoj – Allan Kardec.

Músicas - Julio Iglesias

Empecilhos e Leis Divinas.

Quando nos tornamos espíritos endurecidos ou demasiadamente apáticos, fechados a qualquer possibilidade de renovação, as Leis Divinas fazem tremer o nosso chão, a fim de que possamos sair do terreno perigoso onde nos encontramos, buscando a terra firme do nosso progresso espiritual que havíamos abandonado.

Deus não quer nos destruir quando surgem os empecilhos; Ele apenas almeja nos levar a uma situação mais benéfica do que aquela que estamos vivendo.

Portanto, na hora em que os problemas fizerem a terra de nossa vida tremer, vamos usar da calma que nasce da confiança de que estamos sendo resgatados pelo amor de Deus a um modo de vida mais feliz. O verdadeiro problema não é o terremoto, mas o lugar perigoso onde nos encontrávamos antes dele.

A calma não é uma virtude que vem de fora para dentro. Ela é construída dentro de nós, a partir da constatação de que, em qualquer circunstância, as Leis Divinas estão agindo em nosso benefício.

Livro: Sempre Melhor.

José Carlos De Lucca.

Ajuda-te que o Céu te Ajudará / Ayádate y el cielo te ayudará / Helpu cin mem, la ĉielo cin helpos.

Ajuda-te que o Céu te Ajudará.

“Segundo o modo de ver terreno, a máxima: Buscai e achareis, é semelhante a esta outra: Ajuda-te, e o céu te ajudará. É o princípio da lei do trabalho, e por conseguinte, da lei do progresso. Porque o progresso é produto do trabalho, desde que é este que põe em ação as forças da inteligência.

Segundo a compreensão moral, essas palavras de Jesus significam o seguinte: Pedi a luz que deve clarear o vosso caminho, e ela vos será dada; pedi a força de resistir ao mal, e a tereis; pedi a assistência dos Bons Espíritos, e eles virão ajudar- vos, e como o anjo de Tobias, vos servirão de guias: pedi bons conselhos, e jamais vos serão recusados; batei à nossa porta, e ela vos será aberta; mas pedi sinceramente, com fé, fervor e confiança; apresentai-vos com humildade e não com arrogância, sem o que sereis abandonados às vossas próprias forças, e as próprias quedas que sofrerdes constituirão a punição do vosso orgulho.”

Evangelho Segundo o Espiritismo – Allan Kardec.

Ayádate y el cielo te ayudará.

Desde el punto de vista terrestre, la máxima: "Buscad y hallaréis", es análoga a esta otra: "Ayúdate que el cielo te ayudará". Es el principio de la "ley del trabajo" y, por consecuencia, de la "ley del progreso", porque el progreso es hijo del trabajo y el trabajo pone en acción las fuerzas de la inteligência.

Desde el punto de vista moral, las palabras de Jesús significan: Pedid la luz que debe iluminar vuestro camino, y os será dada; pedid la fuerza para resistir el mal, y la tendréis; pedid la asistencia de los buenos espíritus, y vendrán a acompañaros, y como el ángel a Tobías, os servirán de guías; pedid buenos consejos y nunca os serán rehusados; llamad a nuestra puerta y se os abrirá; pero llamad sinceramente, con fe, fervor y confianza, presentáos con humildad y no con arrogancia: sin esto quedaréis abandonados a vuestras propias fuerzas, y los mismos desengaños que tengáis serán el castigo de vuestro orgullo.

EL EVANGELIO SEGÚN EL ESPIRITISMO – Allan Kardec

Helpu cin mem, la ĉielo cin helpos

El la surtera vidpunkto, la maksimo: Serĉu, kaj vi trovos, estas analoga al tiu ĉi: Helpu cin mem, kaj la ĉielo cin helpos. Tio estas la principo de la leĝo de laboro, kaj sekve de la leĝo de progreso, ĉar la progreso estas filo de la laboro, ĉar la laboro ekscitas la aktivecon de l' intelekto.

El la morala vidpunkto, tiuj paroloj de Jesuo signifas: Petu la lumon, kiu heligus vian vojon, kaj ĝi estos donita al vi; petu forton por malcedi al la malbono, kaj vi ĝin havos; petu helpon de la bonaj Spiritoj, kaj ili venos akompani vin, kaj, kiel la anĝelo de Tobija, ili servos al vi kiel gvidantoj; petu bonajn konsilojn, kaj tiuj ne estos al vi rifuzitaj; frapu nian pordon, ĝi estos al vi malfermita; sed petu sincere, kun fido kaj fervoro; prezentu vin kun humileco, ne kun aroganta mieno, alie vi estos forlasitaj al viaj propraj fortoj, kaj viaj faloj estos la puno por via fiero. Tia estas la senco de tiuj vortoj: Serĉu, kaj vi trovos; frapu, kaj estos al vi malfermite.

La Evangelio Laŭ Spiuritismo – Allan Kardec.

 

Perturbações Espirituais no Lar / Os Talentos que Deus nos deu.

EM TORNO DA LIBERDADE - Emmanuel.

“Porque vós, irmãos, fostes chamados à liberdade. Mas não useis da liberdade para dar ocasião à carne; antes, pelo amor, servi-vos uns aos outros”. – PAULO. (Gálatas, 5:13.)

Quanto mais se agiganta a evolução intelectual da Terra, mais se propalam reclamos em torno da Liberdade.

Há povos que se batem por Liberdade mais ampla.

Aparecem os chamados campeões da liberdade, levantando quartéis de opressão e esfogueadas legendas de rebeldia.

Fala-se em mais Liberdade para a juventude.

No entanto, basta uma vista de olhos, nas máquinas aperfeiçoadas do mundo moderno, para que se reconheça o impositivo inevitável da disciplina.

O automóvel chispa, vencendo barreiras, mas, se o motorista foge do equilíbrio ao volante ou se desobedece aos sinais do trânsito, o acidente sobrevém.

O avião devora distâncias, transportando o homem, através de todos os continentes, no espaço de poucas horas; todavia, se o piloto não atende aos planos traçados na direção, o desastre não se faz retardio.

Louvemos a liberdade, sim, mas a liberdade de construir, melhorar, auxiliar, elevar...

Ninguém, na Terra, foi mais livre que o Divino Mestre. Livre até mesmo da posse, da tradição, da parentela, da autoridade. Entretanto, ninguém mais do que ele se fez escravo dos Desígnios Superiores, para beneficiar e iluminar a comunidade.

Eis porque nos adverte o apóstolo Paulo, sensatamente: “fostes chamados à liberdade, mas não useis a liberdade, favorecendo a devassidão; ao invés disso, santifiquemos a liberdade, através do amor, procurando servir.”

Livro: Palavras de Vida Eterna.

Emmanuel / Chico Xavier.

Palavra do Dia / Vorto de la tago - 62

NECESA - Necessário

1. Tre bezonata, preskaŭ ne malhavebla, ekstreme dezirata:

(Que precisa muito, quase indispensável, extremamente desejado)

Mi faris ĉion necesan por sukcesi.

Eu fiz tudo que é necessário para ter sucesso.

Por vendisto mensogo estas necesa apogo.

Para um vendedor a mentira é um apoio necessário. 

Estas necese zorgi pri tio.

É muito necessário cuidar disso.

Ĉu ni havas ĉiujn necesaĵojn por fari tion?

Nós temos todas as necessidades para fazer isso?

La entrepreno necesigas multan monon.

A empresa precisa muito de dinheiro.

La kuracisto alportis sian necesujon kun kuraciloj.

O médico trouxe sua caixa de pronto-socorro com remédios. 

2. Postulata de la naturaj leĝoj aŭ de la stato de la aferoj; absolute ne evitebla:

(Que é exigido das leis naturais ou do estado das coisas; que é absolutamente inevitável)

La aero estas necesa por ĉiuj vivantaj estaĵoj.

O ar é necessário para todos seres vivos.

Necesas veturi tien kaj ekscii, kio okazas.

É necessário ir lá e ficar ciente do que acontece.

Pardonu, kie estas la virina necesejo?

Desculpe, onde é o banheiro feminino?

Mi pensas, ke tiuj reformoj estas tute nenecesaj / sennecesaj.

Eu penso que essas reformas são totalmente desnecessárias.

***

Programa "MiaAmiko" - Esperanto@Brazilo

Virtuala Brazila Esperanto-Movado

http://esperanto.brazilo.org

Prece na visão espírita / O valor da oração para a vida

Cartões - 118

Jesus fonte da água da nossa paz.

Jesus tem a fonte da água da nossa paz. Se estivermos irritados usemos da água da paciência. Se nosso orgulho estiver ferido, usemos a água da humildade. Se nosso coração estiver cheios de magoas, usemos a água do perdão. Se nossa mente estiver agitada, usemos a água da paz.

Talvez estejamos cansados por guerras e conflitos, sedentos por uma vida nova. Como no passado, Jesus continua ao poço na Samaria oferecendo a água de seu Evangelho. Aceita um copo?

Livro: Sempre Melhor.

José Carlos De Lucca.

PÃO – Emmanuel.

“Eu sou o pão da vida.” – Jesus / JOÃO, 6:48.

Importante considerar a afirmativa de Jesus, comparando-se ao pão.

Todos os povos, em todos os tempos, se ufanam dos pratos nacionais.

As mesas festivas, em todas as épocas, banqueteiam-se com viandas exóticas. Condimentação excitante, misturas complicadas, confeitos extravagantes, grande cópia de animais sacrificados.

Às vezes, depois das iguarias tóxicas, as libações de entontecer.

O pão, no entanto, é o alimento popular. Ainda mesmo quando varie nos ingredientes que o compõem e nos métodos de confecção em que se configura, é constituído de farinha amassada e vulgarmente fermentada e que, depois de submetida ao calor do forno, se transforma em fator do sustento mundial. Sempre o mesmo, na avenida ou na favela, na escola ou no hospital. Se lhe adicionam outra espécie de quitute, entre duas fatias, deixa de ser pão. É sanduíche. Se lançado à formação de acepipe que o absorva, naturalmente desaparece.

O pão é invariavelmente pão.

Quando alguém te envolva no confete da lisonja, insuflando-te vaidade, não te dês à superestimação dos próprios valores. Não te acredites em condições excepcionais e nem te situes acima dos outros.

Abraça nos deveres diários o caminho da ascensão, recordando que Jesus – o Enviado Divino e Governador Espiritual da Terra – não achou para si mesmo outra imagem mais nobre e mais alta que a do pão puro e simples.

Livro: Palavras de Vida Eterna.

Emmanuel / Chico Xavier.

Sekreto de kontentaj paroj: 10 kondutoj, kiujn vi devus imiti! - Jaroslava Malá el Ĉeĥio

Kiu miraklo faras partnerecon feliĉa? Kio kaŝiĝas malantaŭ reale funkciantaj rilatoj, kiu daŭras jarojn kaj ambaŭ estas ene kontentaj? Konsiloj estas multaj, sed kion la amanta paro vere faras? Eble tiujn ĉi dek kondutojn.

Kiam du homoj vivas kune, estas klare, ke ili travivas kaj momentojn feliĉajn kaj malagrablajn. Kiam ili vere bone kunrilatas, tiujn pezajn momentojn ili komune superas. Kiel distingi vere kontentigan partnerecon kaj geedzecon? Feliĉaj homoj kunfaras jenajn dek kondutojn:

1. Ili komune en- kaj el-litiĝas

Unu enlitiĝas je la naŭa vespere kaj la dua viglas ĝis la tria matene? Certe ne. Kontentaj paroj havas similan bioritmon kaj enlitiĝas je la sama tempo la plejparton de la tagoj. Same matene ili vekiĝas.

Tio ne ŝajnas tiel grava, sed komuna dormiĝado kaj vekiĝado en la lito kaj la komuna matenmanĝo faras miraklojn. Plue – ĉar ili havas similan bioritmon, ili pasigas la plejparton de la tagoj vere kune (ne ke unu la duonon tradormu) kaj regas grandŝanco, ke amoremon ili sentos en la simila tempo.

Kiam unu maldormas kaj alia dormas, restas malpli da tempo por babili kaj seksumi.

2. Ili komune rememoras

Ili havas komunajn travivaĵojn, kiujn ili ŝatas rememori. Rigardante albumon de fotoj ili ridas, kiel stulte ili kombis sin, kiam ili ekkonis unu la alian, kiam ili perdis valizojn libertempe en Turkio kaj kiel ili misvojis dum bicikla ekskurso.

Ili rememoras momentojn travivantaj kune, ankaŭ senkonscie eĉ tion, kion ili jam travivis, kion ili komune sukcesis, superis.

3. Ili tuŝas unu la alian

Ili ne parolas pri amorado, sed pri tiuj malgrandaj tuŝoj, kiuĵ signifas ununuron: mi amas vin! Temas pri malgrandaj brakumoj, adiaŭa kiso, mantenado, karesado, kiam oni sidiĝas unu apud la alia sur divano kaj spektas filmon.

4. Ili ridas al la alia, ankaŭ al si mem

Ankaŭ post jaroj de la komuna vivo ili scipovas plenridi unu al la alia. Ili havas similan humorsenton kaj sukcesas moki unu pri la alia. Ili ne dubas pri sia amo, tiel la ŝerco de partnero ridigas ilin, ne ofendas.

5. Ili scipovas vivi sen moderna tekniko

Kiam ili estas kune kaj tio eblas, ili forĵetas poŝtelefonojn, poŝkomputilojn. Se ili komune vespermanĝas, ili ne rigardas poŝtelefonon, sed ili babilas. Libertempe ili ne bezonas meti fotojn al socia reto, ili ne havas tempon por tio, ĉar ili dediĉas sin unu al la alia. Kiam ili revenas el laborejo, ili ne sidiĝas ĉe la komputilo por kontroli siajn retaĵojn, sed ili parolas pri la tago kaj unu al la alia.

6. Ili komune tediĝas

Estas facile travivi aktivajn momentojn, sed kiel travivi ĉiutagan tempon, kiu ofte estas simila tagon post tago? Multaj devoj kaj neniu ekzalto. Se du personoj bone kunrilatas, ili sukcesas eĉ enui komune.

Dum tiuj grizaj tagoj ili kapablas superi grizecon – aŭ per bona vespermanĝo, kiun ili komune kuiras, aŭ per bela filmo, kiun ili spektas.

Al kontentaj paroj sufiĉas esti nur kune, ili ne bezonas deliri, distri aŭ „terure feliĉiĝi“.

7. Ili manĝas kune

minimume unufoje tage ili trovas tempon por kune sidiĝi kaj manĝi. Ne gravas, ĉu ili maten-, tag- aŭ vespermanĝas. Sed ili kundividas tiun momenton. Nepre ili ne pripensos, ke unu manĝos ĉe la televidilo kaj alia ekzemple ĉe la komputilo.

8. Ili surprizas unu la alian

Ne temas pri megalomania libertempo en Kariba maro, plenriĉe sufiĉas etaj diversaĵoj,  Ekzemple se ili intencas halti en vendejo por aĉeti - de vivkunulo - ŝatatan fiŝon, kiun ili komune preparos por vespermanĝo.

9. ili havas komunajn projektojn

pri io ajn, de planoj de vojaĝo, ĝis konstruado de domo, kreado de firmao aŭ edukado de infanoj. Simple ili pripensas ion, kio estas komuna, kio superas iliajn ĉiutagaĵojn kaj persistas dum longa tempo. Io, kio ligas ilin longdaŭre, kio meritas investojn, tempon, energion kaj pri kio ili fieras.

10. Ili sukcesas esti solaj

Egale, ĉu libertempo, kiun ĝuas kunulo kun amikoj, aŭ kuracrestado kun amikinoj, aŭ simple semajnfino, kiu separas unun de la alia dum laborvojaĝo – kontentaj paroj kredas al si, ne suspektas la alian, ili ne pensas, ke la alia farus iun „fiaĵon“.

Do, ĉu vi faras minimune iun el tiuj ĉi dek kondutoj?

http://esperantaretradio.blogspot.com.br/2017/08/sekreto-de-kontentaj-paroj-10-kondutoj.html?view=classic

Atestilo Pri Lingva Ekzameno - KER

Ŝtonoj konservas sunenergion

Ŝtonoj, brikoj kaj betono estas bonegaj materialoj por konservi varmon. Esploristoj nun volas utiligi tiun econ por kompensi fluktuojn en la produktivo de ventoradoj kaj de sunenergiaj instalaĵoj.

Kiam la suno jam antaŭ horoj estas malaperinta malantaŭ la horizonto, en urboj tamen regas dum somero ankoraŭ ofte tropikaj temperaturoj. Asfalto kaj betono, brikoj kaj ŝtonoj hejtiĝis dumtage kaj nun malrapide eligas sian varmon dumnokte.

Tiun efikon esploristoj en Hamburgo volas utiligi por savi energion el ventoradoj  en 2000 kubaj metroj da naturaj ŝtonoj.  Tio funkciu jene:

Elektra blovilo de varmega aero hejtas la ŝtonaron al ĉirkaŭ 600 gradoj C. La blovilo enŝaltiĝas kiam multe da ekologie ĉerpita elektro estas disponebla - ekzemple kiam ventoradoj produktas pli da energio ol la elektraj retoj povas akcepti. Izola mantelo malhelpas ke la ŝtonoj malvarmiĝas dume.

Se aliflanke elektra kurento estas bezonata, la blovilo sendas malvarmon fluon de aero tra la ŝtonoj. Per la hejtita aero akvo estas vaporigata. Tiu vaporo pelas turbinon por produkti 1,5 MW da elektro.

Naturaj ŝtonoj estas favorkostaj. Tial eblas konservi grandajn kvantojn da energio je malaltaj kostoj. La malavantaĝo estas tamen ke la grado de efikeco atingas nur 25 procentojn. Do tri kvaronoj de la enigita elektro el ventenergio perdiĝas. La esploristoj esperas plialtigi la efikecon se ili pludisvolvos la teknikon kaj konstruos pli grandajn instalaĵojn.

Alian vojon iras alia germana esplorinstituto: La esploristoj tie utiligas ĥemiajn procezojn kiuj aperas se al kalka ŝtono estas aldonata varmo. Ilia varmsavujo laboras per estingita kalko, kiu estas tre malmultekosta baza materialo kiu en la konstruindustrio estas ofte uzata.

Se la materialo estas varmigata al temperaturoj de 450 gradoj C kaj pli, tiam ekas reakcio: el la estingita kalko fariĝas bruligita kalko en kiu la aldonita varmo estas ĥemie ligita. Por reĉerpi la varmon, necesas nur aldoni akvon al la kalko. Tiam la ciklo povas rekomenciĝi.

Varmsavujoj el kalko havas la avantaĝon ke ili ankaŭ dum longaj periodoj ne perdas energion. Tiel ili estas utiligeblaj por hejti dum vintro per somera varmo: Se fotovoltaj instalaĵoj dum la somero produktas pli da elektro ol estas bezonata, la kalko estas bruligata helpe de elektra hejtilo. La varmo tiam estas konsumata dum vintro.

Sed ankaŭ la varmsavujo el kalko havas malavantaĝojn. Temas pri pulvoro kun tre etaj partikloj kio por la proceda tekniko estas vera defio. Precipe la fidinda transporto de la neprilaborita kalko ene de la instalaĵo kaŭzas al la esploristoj ankoraŭ sufiĉe da kapdoloroj.

Ĝis la tekniko atingos la maturecon por la merkato, pro tio necesas ankoraŭ sufiĉe multe da esplorlaboro.

http://esperantaretradio.blogspot.com.br/2017/08/stonoj-konservas-sunenergion.html?view=classic 

NA VITÓRIA REAL – Emmanuel.

“Tende bom ânimo; eu venci o mundo.”- Jesus / JOÃO 16:33.

É importante enumerar algumas das circunstâncias difíceis em que se encontrava Jesus, quando asseverou perante os discípulos: “tende bom ânimo; eu venci o mundo”.

Ele era alguém que, na conceituação do mundo, não passava de vencido vulgar.

Sabia-se no momento de entrar em amarga solidão.

Confessava que fora incompreendido pelos homens aos quais se propusera servir.

Não ignorava que os adversários lhe haviam assaltado a comunidade em formação, através de um amigo invigilante.

Dirigia-se aos companheiros, anunciando que eles próprios seriam dispersos.

Falava, sem rebuços, da flagelação de que seria vítima.

Via-se malquisto pela maioria, perseguido, traído.

Não desconhecia que lhe envenenavam as intenções.

Certificara-se de que as pessoas mais altamente colocadas eram as primeiras a examinar o melhor processo de confundi-lo.

Percebera o ódio de que se tornara objeto, principalmente por parte daqueles que pretendiam açambarcar o nome de Deus, a serviço de interesses inferiores.

Reconhecia-se a poucos passos da morte, a que se inclinaria, condenado sem culpa.

Entretanto ele dizia: “tende bom ânimo; eu venci o mundo”.

Quanto te encontres em crise, lembra-te do Mestre.

Subjugado, seria o conquistador inesquecível.

Batido, passaria à condição de senhor da vitória.

Assim ocorre, porque os construtores do aperfeiçoamento espiritual não estão na Terra para vencer no mundo, mas notadamente para vencer o mundo, em si mesmos, de modo a servirem ao mundo, sempre mais, e melhor.

Livro: Palavras de Vida Eterna.

Emmanuel / Chico Xavier.

Palavra do Dia / Vorto de la tago - 61

MEDITI - Meditar.

Longe fiksi kaj koncentri sian penson sur io; enprofundiĝi en pensado:

(Longamente fixar e concentrar seu pensamento sobre algo; aprofundar-se em pensamento)

Mi longe meditis pri mia estonteco.

Eu longamente refleti sobre meu futuro.

Stomako malsata nur pri pano meditas.

Um estômago insatisfeito apenas sobre pão medita.

Kontraŭ faro farita ne helpas medito.

Contra uma ação praticada a meditação não ajuda. 

Ĉe ĉiuj tiuj meditoj mi forgesis la tempon kaj horon.

Em todas essas meditações eu esqueci o tempo e a hora.

Apud la tablo sidas en profunda meditado kelkaj homoj.

Sentados junto à mesa alguns homens encontram-se em profunda meditação.

Knabino estis silentema kaj meditema.

Uma menina estava silenciosa e meditativa.

Mi primeditis la avantaĝojn kaj malavantaĝojn de la aranĝo.

Eu meditei sobre as vantagens e desvantagens do arranjo.

***

Programa "MiaAmiko" - Esperanto@Brazilo

Virtuala Brazila Esperanto-Movado

http://esperanto.brazilo.org

Renovação

A renovação que tanto almejamos em nossa vida só vai acontecer quando nós largarmos todas as coisas imprestáveis que ainda estamos segurando. Se não largarmos as coisas já mortas, a vida nova não terá como se estabelecer em nós.

Oremos a Deus pedindo auxílio para este trabalho de renovação de nossa vida. Deus nos prestará todo o socorro necessário, mas é preciso nos conscientizarmos de que a solução exige empunharmos a vassoura para varrer o mal que está em nossa vida.

Livro: Sempre Melhor – 28

José Carlos De Lucca.

TESTEMUNHO DOMÉSTICO – Emmanuel.

"Por isso, enquanto tivermos oportunidade, façamos o bem a todos, mas principalmente aos da família da fé – Paulo / Gálatas, 6:10.

Decerto que o apóstolo Paulo, em nos recomendando carinho especial para com a família da nossa fé, mantinha em vista a obrigação inarredável da assistência imediata aos que convivem conosco.

Se não formos úteis e compreensivos, afáveis e devotados, junto de alguns companheiros, como testemunhar a vivência das lições de Jesus, diante da Humanidade?

Admitimos, porém, à luz da Doutrina Espírita, que o aviso apostólico se reveste de significação mais profunda. É que, entre os nossos domésticos, estão particularmente os laços de existências passadas, muitos deles reclamando reajuste e limpeza.

Na equipe dos familiares do dia a dia formam, comumente, aqueles Espíritos que, por força de nossos compromissos do pretérito, nos fiscalizam, criticam, advertem e experimentam.

Sempre fácil dar boa impressão a quem não prive intimamente conosco. Num gesto ou numa frase, arrancamos, de improviso, o aplauso ou a admiração de quantos nos encontram exclusivamente na paisagem escovada dos atos sociais. Diante dos amigos que se despedem de nós, depois de uma solenidade ou de qualquer encontro formal, nada difícil cairmos desastradamente sob a hipnose de lisonja com que se pretende exagerar as nossas virtudes de superfície.

Examinemos, contudo, as nossas conquistas morais, demonstrando-as perante aqueles que nos conhecem os pontos fracos.

Não nos iludamos.

Façamos o bem a todos, mas provemos, a nós mesmos, se já somos bons, fazendo o bem, a cavaleiro de todos os embaraços, diante daqueles que diariamente nos acompanham a vida, policiando o nosso comportamento entre o bem e o mal.

Livro: Palavras de Vida Eterna.

Emmanuel / Chico Xavier.

Emancipiĝo akcelas mensan produktivon

Pli da justeco inter viroj kaj virinoj estas ne nur socia demando, sed ankaŭ efikas pri la sano. Laŭ nova studaĵo virinoj en emancipitaj landoj estas mense pli produktivaj ol tiuj en konservemaj landoj.

"Ni scias ke nia mensa produktivo dum la kuro de nia vivo malkreskas", klarigas la aŭtorino de la studaĵo. Homoj kiuj en la ĉiutago ricevas pli da mensa instigo, ne estas tiel forte trafitaj de tio, diras la direktorino de la centro pri esplorado de maljuniĝo ĉe la Kolumba universitato en Novjorko.

Kiu aliflanke dum sia vivo "nur" purigas por sia propra familio, kiu kuiras kaj prizorgas infanojn, tiu laŭ la studaĵo en alta aĝo havas kognajn malavantaĝojn: Virinoj kiuj sekvas tiujn tradiciajn rolbildojn, havas ekzemple malpli bonan memorkapablon kaj same malpli bonan senson pri orientiĝo.

La unuan rangon de landoj okupas la svedinoj. Ilia cerbo estas je 10 procentoj pli produktiva ol tiu de la svedaj viroj. Similan avantaĝon havas virinoj el Usono, Danlando kaj Nederlando. Ankaŭ aŭstrinoj kun kvar procentoj okupas mezan rangon.

En ok landoj regas inversa situacio, tie la viroj avanas: Ekzemple en Rusio, Ĉinio kaj Hindio. La esploristoj kredas ke la testrezultoj kunrilatas kun la malsamaj niveloj de samrajteco. Por kontroli tiun tezon, ili starigis "egalec-indekson" de la landoj kaj jen montriĝis: Ju pli emancipita estas lando, des pli mense produktivaj estas virinoj en progresinta aĝo.

Kial tio estas tiel? "Ni supozas ke virinoj kiuj partoprenas en la labormerkato, havas duoblan rolon. Ili laboras, sed estas ankaŭ patrinoj kiuj edukas siajn infanojn, kaj ili ofte ankaŭ transprenas la flegadon de siaj gepatroj", diras la aŭtorino. Virinoj laŭ tio plenumas en samrajtecaj socioj pli da "plurtaskumado" kaj tio estas bona trejnado por la cerbo.

La progreso en emancipitaj socioj cetere ne ŝarĝas la virojn: La mensa nivelo de ambaŭ seksoj plialtiĝas de generacio al generacio - tio ĉefe baziĝas sur la plivastigo de la kleriga sistemo.

"Se virino aliflanke vivas en lando, en kiu virinoj pro la kultura valoro ke ili restu hejme kaj ke la viroj laboru profesie, ĝuas malpli longan aŭ tute neniun klerigadon, tiam ili ne povas partopreni en tiuj progresoj."

Tiel ekzemple okazas en landoj kun tradiciaj seksaj roloj, kiel Ganao, kiu estas la lasta lando en la listo: La kognaj kapabloj de la virinoj tie estis averaĝe je sep procentoj malpli bonaj ol tiuj de la viroj en Ganao.

Apud kleriga kaj profesia nivelo la esploristoj vidas ankoraŭ alian mekanismon. "Ni kredas ke ankaŭ la diversaj sintenoj kiujn ni portas en nia kapo havas forton influon pri la konservado de kognaj kapabloj."

Ĉu ni defias nian cerbon, tio do ankaŭ dependas de nia kultura medio. "El tio kompreneble ekestas grandega respondeco por homoj kiuj formas la medion por aliaj. Tio validas kompreneble ankaŭ por ĉiu unuopa homo, laŭ la devizo: Ĉu ni donu ion al nia cerbo aŭ ĉu ni emas al komforto kaj lasu la cerbon dormi?"

http://members.aon.at/aldone/retradio/