Familio
Inter la
homoj, la samsanga familio povas esti komprenata kiel la esenca centro de niaj reflektoj: agrablaj aŭ malagrablaj
reflektoj, kiujn la pasinteco resendas al ni.
Memkompreneble
ni al ĉi tio ne alkalkulas la ĉampionojn
de la evoluado, kiuj, kondukite en la ordinaran medion, ĝin tuj superas, kreante mensan etoson al si
esence propran kaj plenumante la renovigan programon kies portantoj ili estas.
Ni do
pritraktas nian pozicion sur la ordinara batalkampo.
Ĉiu kreito
estas provizore alkonformigita al la limoj de la agado, kiun li kapablas
plenumi, aŭ, pli klare, ĉiu el ni nur iom post iom transpasos la horizonton,
kiun li jam atingis per siaj propraj reflektoj.
La
primitivulo ne foriĝas senprepare de sia naskiĝejo sed tie ja multfoje
renaskiĝas, kaj la relative civilizita homo longe restadas ĉe la rasa medio, en kiu li asimilas la
necesajn spertojn tiel longe ĝis la
tutaĵo de liaj akiroj rekomendos lin por novspecaj realigoj.
Jen
kial, ĉe la sfero de la samsangeco, la enkarniĝinta
Spirito iras renkonte al la korligoj, kiujn li mem teksis al si, konforme al
tiu mensa linio karakterizanta liajn tendencojn.
Pro tio, la
tiel nomata psikologia heredeco estas iasence la natura kuniĝo de spiritoj
inter si afinantaj pro altiriĝemo al samaj aktivecoj kaj inklinoj.
Granda
artisto aŭ eminenta heroo povas naskiĝi en sfero fremda al la sentoj, per kiuj
ili elstaras. Tio estas la manifestiĝo de la genio, pacience ellaboriĝinta en
la kuro de la jarmiloj kaj transsendanta la reflektojn de sia individueco per
giganta konstrulaboro.
Sed, sur la
ordinaraj reloj, en la hejma templo kolektiĝas tiuj, sin respegulantaj, unuj en
la aliaj.
Familio el
muzikistoj pli facile akceptos en sian idaron praktikantojn de la dia
arto, ĉar ofte la Spiritoj okupantaj ĉe ili, per la reenkarniĝo, la pozicion de
filoj, estas tiuj samaj amikoj, kiuj, ankoraŭ en la spirita regiono, jam
stimulis ilian muzikan kleriĝon, kaj
ĉiuj sin reciproke respegulas en la kontinua aktiveco, al kiu ili sin
donas tra multenombraj jarcentoj.
Samkiale
skulptistoj kaj poetoj, politikistoj kaj kuracistoj, komercistoj kaj
terkulturistoj preskaŭ ĉiam donas al si la manojn, unuj al aliaj, ĉe la kulto al la plej bonaj korligaj
valoroj, sin reciproke kontinuigante en la familia genotipo kaj antaŭgardante
por si mem, per la komuna laborado kaj laŭ la leĝo de renaskiĝo, la evoluan heredan
propraĵon, per kiu ili sin esprimas en la spaco kaj en la tempo.
Ankaŭ tial,
laŭ la sama principo de altiriĝemo, ni vidas dipsomaniulojn kaj
kleptomaniulojn, krimulojn kaj promoralajn malsanulojn naskiĝi de tiuj, kiuj al
ili spirite agordiĝas per samaj difektoj kaj elprovoj, ĉar multaj malvirtiĝintaj inteligentoj
alkonformiĝas al la genetika kampo de tiuj, altirantaj ilian kunecon, pro la malnoblaj sentoj aŭ
bedaŭrindaj faroj, per kiuj ili ŝuldiĝis
kontraŭla Leĝo.
La familia
morala difekto do rezultas el ŝuldo-kuniĝo
kaj nin lokas en la genetika sfero, kiun ni meritas laŭ niaj ŝuldiĝoj kontraŭ la mondo kaj la vivo.
Tiakaŭze ni estas devigitaj sperti La refrapon de niaj toksaj reflektoj tra iuj
anoj de nia parencaro, kiuj al ni resendas tiujn reflektojn pere de afliktaj
procesoj de suferado.
Ni do
renkontas en la hejma grupo ne nur tiujn ligilojn el nobleco kaj ĝojo, kiujn ni jam sukcesis teksi per amo
laŭdinde praktikata, sed ankaŭ la katenojn el honto kaj antipatio, per kiuj ni
rikoltas la maltrankviligajn kliŝojn,
kiujn ni mem stampis sur la memoro de l’ destino kaj kiujn ni bezonas estingi per laboro kaj
sinofero, pacienco kaj humileco, nome novaj rimedoj, per kiuj ni estigos novajn
spiritajn reflektojn povantajn nuligi la efikojn de nia pasinta, tumulta kaj malfeliĉa
konduto.
Emmanuel / Chico Xavier (Libro:
Penso kaj Vivo).
FAMÍLIA
A família
consangüínea, entre os homens, pode ser apreciada como o centro essencial de
nossos reflexos. Reflexos agradáveis ou desagradáveis que o pretérito nos
devolve. Certo, não incluímos aqui os Espíritos pioneiros da evolução que,
trazidos ao ambiente comum, superam-no, de imediato, criando o clima mental que
lhes é peculiar,atendendo à renovação de que se fazem intérpretes.
Comentamos
a nossa posição no campo vulgar da luta.
Cada
criatura está provisoriamente ajustada ao raio de ação que é capaz de desenvolver
ou, mais claramente, cada um de nós apenas, pouco a pouco, ultrapassará o
horizonte a que já estenda os reflexos que lhe digam respeito.
O homem
primitivo não se afasta, de improviso, da própria taba, mas aí renasce
múltiplas vezes, e o homem relativamente civilizado demora-se longo tempo no
plano racial em que assimila as experiências de que carece, até que a soma de
suas aquisições o recomende a diferentes realizações.
É assim que
na esfera do grupo consangüíneo o Espírito reencarnado segue ao encontro dos
laços que entreteceu para si próprio, na linha mental em que se lhe
caracterizam as tendências.
A chamada
hereditariedade psicológica é, por isso, de algum modo, a natural aglutinação
dos espíritos que se afinam nas mesmas atividades e inclinações.
Um grande
artista ou um herói preeminente podem nascer em esfera estranha aos sentimentos
nos quais se avultam. É a manifestação do gênio pacientemente elaborado no bojo
dos milênios, impondo os reflexos da sua individualidade em gigantesco trabalho
criativo.
Todavia, na
senda habitual, o templo doméstico reúne aqueles que se retratam uns nos
outros.
Uma família
de músicos terá mais facilidade para recolher companheiros da arte divina em
sua descendência, porque, muita vez, os Espíritos que assumem a posição de
filhos na reencarnação, junto deles, são os mesmos amigos que lhes incentivavam
a formação musical, desde o reino do Espírito, refletindo-se reciprocamente na
continuidade de da ação em que se empenham através de séculos numerosos.
É ainda
assim que escultores e poetas, políticos e médicos, comerciantes e agricultores
quase sempre se dão as mãos, no culto dos melhores valores afetivos,
continuando-se, mutuamente, nos genes familiares, preservando para si mesmos,
mediante o trabalho em comum e segundo a lei do renascimento, o patrimônio
evolutivo em que se exprimem no espaço e no tempo.
Também é
aí, de conformidade com o mesmo principio de sintonia, que vemos dipsõmanos e
cleptomaníacos, tanto quanto delinqüentes e enfermos de ordem moral, nascendo daqueles
que lhes comungam espiritualmente as deficiências e as provas, porquanto muitas
inteligências transviadas se ajustam ao campo genético daqueles que lhes atraem
a companhia, por força dos sentimentos menos dignos ou das ações deploráveis
com que se oneram perante a Lei.
A tara
familiar, por esse motivo, é a resultante da conjunção de débitos, situando-nos
no plano genético enfermiço que merecemos, à face dos nossos compromissos com o
mundo e com a vida. Dessa forma, somos impelidos a padecer o retorno dos nossos
reflexos tóxicos através de pessoas de nossa parentela, que no-los devolvem por
aflitivos processos de sofrimento.
Temos
assim, no grupo doméstico, os laços de elevação e alegria que já conseguimos
tecer, por intermédio do amor louvavelmente vivido, mas também as algemas de
constrangimento e aversão, nas quais recolhemos, de volta, os clichês
inquietantes que nós mesmos plasmamos na memória do destino e que necessitamos
desfazer, à custa de trabalho e sacrifício, paciência e humildade, recursos
novos com que faremos nova produção de reflexos espirituais, suscetíveis de
anular os efeitos de nossa conduta anterior, conturbada e infeliz.
Emmanuel / Chico Xavier (Do
livro "Pensamento e Vida", 12, FCXavier)
Nenhum comentário:
Postar um comentário