LA TERO - Casimiro de Abreu.

Estas sur la ter’ malhelaj

noktoj kun tempest-bruadoj,

kaj malĝojoj kaj saŭdadoj,

amarec’, malplacoj mil;

sed ekzistas ankaŭ tagoj

kun sunlumo kaj prospero,

melodio, ĝoj’, espero,

kantoj de eterna bril’ .

Estas ja la ter’ feliĉa

mondo, paradiz’ de floroj,

plena de ridantaj koroj,

en la lum’ ĉe l’ ĉielpord’.

Himno de la fort’ kaj vivo

pulsas en la mar’ kaj fontoj

kaj resonas tra la montoj,

eĥas ekde Sud’ al Nord’.

De l’ junec’ la lumaj revoj,

pompaj festoj de l’ naturo,

libro de belec’, plezuro,

paĝoj helaj kaj de glor’;

kie historioj estas

la trilkantoj de l’ birdetoj,

kaj pentraĵoj la nestetoj

stampitaj en verd-kolor’.

Kie reĝoj ja poetoj,

flugilhavaj trobadoroj

estas kaj heroaj koroj

kun orkanta amdeklar’,

kaj salutas l’ aŭror-nimfon

kiam venas ŝi, lumardas

kaj fiere sin rigardas

en la speguleg’ de l’ mar’.

Kie la princinoj floroj

estas, sin kisante lumas

kaj la herbejojn parfumas

per la dolĉa amospir’,

kaj centope burĝonante

ĉe la strat’ al hom’ oferas

belon, kian li preferas,

kun rideta ĝoj-aspir’.

Tuta tago estas himno

de tre dolĉaj belosvarmoj;

nokto tre agrablaj ĉarmoj

de la lun’ en blankvual’ .

La vesper’ la stelojn kisas,

l’ astroj sunon aperantan,

sun’ la kampon ridetantan,

la ĉielon kamp’ kaj val’ .

Kiu en Edeno tiu

vivas, kun ridet’ kaj forto,

ne deziras ke la morto

de la viv’ disigu lin;

la feliĉon trovi scias

en fortika la ĝardeno;

por sufer’, batalĉagreno,

je esper’ plenigas sin.

Estas sur la ter’ malhelaj

noktoj, plenaj je doloroj,

pezaj larmoj kaj angoroj,

krudaj ĝemoj, afliktiĝ’;

sed ekzistas ankaŭ tagoj

oraj de junec’ kaj lumoj,

ridoj, floroj kaj parfumoj,

revoj pri l’ estont-feliĉ’.

Livro: Voĉoj de Poetoj el la Spirita Mondo.

Francisco Valdomiro Lorenz.

Casimiro de Abreu, brazila poeto naskita en 18-10-1850 kaj mortinta en sia 23ª jaro de vivo. Liaj lirikaj versoj estas parkere deklamataj de la brazilaj gejunuloj.