Sur kampo de vivo / NO CAMPO DA VIDA

 

Sur kampo de vivo.

“Provizante por si bonan fundamenton kontraŭ la venonta tempo, por ke ili ektenu la efektivan vivon”. - Paŭlo  / I Timoteo, 6:19.

Se vi interesiĝas pri via propra perfektigo, “profiti” estas la ĉefa vorto.

Observu la ekzemplojn el la naturo.

Pano, kiu nun satigas vin, estas esenco de diversaj substancoj iam revenintaj en la grundan kemiaĵon.

Revigliga medio hejma estas rezulto de konstanta purigado.

Se vi intencas antaŭeniri renkonte al plej bona maniero vivi, forigu senutilaĵojn.

Multaj revas pri trankvilo, sed alkroĉas sin al turmentoj, dum multaj aliaj deziras atingi plenan fidon, sed submetiĝas al siaj propraj malfortecoj.

Ili volas pacon, sed restas koleremaj; ili aspiras protekton de bonaj Spiritoj, tamen asertas, ke ili estas tiel ŝuldaj pro malbonfaroj, ke restas al ili nenia eblo dediĉi sin al virto.

Tute kompreneble, ke ni troviĝas sub pezo de malnovaj problemoj.

Ni, heredantoj de kulpa pasinteco, devas revizii niajn proprajn tendencojn kaj mediti pri niaj bezonoj, por ke ni ne paŝu meze de mallumo.

Tamen, se ni volas pliboniĝi morgaŭ, nepras fariĝi pli bonaj hodiaŭ.

Tial ne sufiĉas nur labori ĉe la komuna laborejo, sed ja distingi inter la komunaj spertoj kaj asimili ties instruon.

Ne vibrigu la internajn kordojn de via koro laŭ mesaĝoj venantaj el ĉie ajn.

Elektu tiujn, kiuj faras vin noblanimaj.

Ne akceptu afliktojn.

Zorgu pri tio, kio justas.

Ne forgesu do, ke vivo estas esenca propraĵo de ĉiuj, sed bone vivi estas vojo por tiuj, kiuj, fidelaj al bono, direktas sin en la dian lumon de la Reala Vivo.

El la libro “Palavras de vida eterna”, diktita de la Spirito Emmanuel, mediume skribita de Chico Xavier, kaj al Esperanto tradukita de Joel do Ó.

https://konsolanto.org/category/mesagoj/

NO CAMPO DA VIDA

“Entesourando para si mesmos um bom fundamento para o futuro, para que possam alcançar a verdadeira vida”. - Paulo / I Timóteo, 6:19.

Se te encontras interessado no próprio aperfeiçoamento, aproveitar é a palavra de ordem.

Repara o exemplo da natureza.

O pão que te serve é a essência de muitos envoltórios que tornaram para o quimismo da gleba.

O clima reconfortante do lar é produto da limpeza constante.

Se pretendes avançar ao encontro do melhor, despoja-te do inútil.

Muitos aspiram á tranqüilidade apegando-se à inquietação, enquanto outros muitos pretendem a primazia da fé, rendendo preito à negação de si próprios.

Querem a paz, guardando-se irritadiços, e anseiam pela segurança do bem, afirmando-se, eles mesmos, tão endividados com o mal que não lhes sobra leve possibilidade de consagração à virtude.

É natural estejamos nós sob a carga de avelhantados problemas.

Herdeiros de passado culposo, è preciso revisar as próprias tendências e ajuizar quanto às nossas necessidades para que não estejamos tateando na sombra.

Contudo, se aspiramos a melhorar amanhã, é forçoso sermos melhores ainda hoje.

Para isso não vale simplesmente partilhar o trabalho geral, mas selecionar a experiência comum, assimilando-lhe o ensinamento.

Não sintonizarás a antena do coração com as mensagens de toda a parte.

Recolherás aquelas que te enobreceram.

Não comprarás aflições.

Preocupar-te-ás com o que for justo.

Não te esqueças, pois, de que viver é atributo de todos, mas viver bem é o caminho de quantos se dirigem, leais ao Bem, para a divina luz da Vida Real.

Livro: Palavras de Vida Eterna.

Emmanuel / Chico Xavier.