Surteraj Simpatioj kaj antipatioj
386. Ĉu du homoj, kiuj sin reciproke konis kaj amis, povas
denove renkontiĝi en alia enkorpa ekzistado kaj rekoni unu la duan?
“Rekoni unu
la duan, ne; sed sin reciproke altiri, jes; multaj intimaj amikrilatoj,
fonditaj sur sincera korinklino, havas ne alian kaŭzon. Du homoj reciproke alproksimiĝas
pro ŝajne
hazardaj cirkonstancoj, sed, vere, pro la altiro de du Spiritoj, serĉantaj unu la duan en la homamaso.”
386-a – Ĉu estus por ili pli
agrable, se ili sin reciproke rekonus?
“Ne ĉiam;
la memoro pri la pasintaj ekzistadoj kunportus malutilon multe pli gravan, ol
kiel vi supozas. Post la morto ili sin reciproke rekonos kaj scios la tempon,
kiun ili pasigis kune.” (392)
387. Ĉu simpatio havas ĉiam
kiel komencon Ian antaŭan konatecon?
“Ne; du
Spiritoj, konvenantaj unu al la dua, sin reciproke serĉas kvazaŭ
instinkte, eĉ
se ili ne interkonatiĝis kiel homoj.”
388. Ĉu niaj ŝajne hazardaj
renkontoj kun iuj personoj ne estas ankaŭ efiko de ia speco de simpatiorilatoj?
“Estas inter la pensohavaj estuloj ligiloj,
kiujn vi ankoraŭ nekonas. Magnetismo estas la piloto de tiu scienco, kiun
poste vi pli bone komprenos.”
389. El kio naskiĝas la
instinkta abomeno, kiun oni eksentas, ĉe la unua rigardo, kontraŭ iuj homoj?
“Antipatioj
inter Spiritoj, kiuj sin reciproke divenas kaj rekonas, ne parolante unu al la
dua.”
390. Ĉu la instinkta antipatio
estas ĉiam signo de malbona naturo?
“Du
Spiritoj ne estas nepre malbonaj nur pro tio, ke ili ne simpatias unu la duan;
antipatio povas deveni de nesimileco de pensoj; sed laŭgrade, kiel la Spiritoj altiĝas,
tiuj diferencoj estingiĝas kaj antipatio malaperas.”
391. Ĉu antipatio inter du
personoj burĝonas unue en tiu, kies Spirito estas la pli malbona, aŭ la pli bona?
“ĉe
ambaŭ,
sed kaŭzoj
kaj efikoj estas malsamaj. Malbona Spirito antipatias ĉiun, kiu povas lin juĝi
kaj senmaskigi; vidante iun, je la unua fojo, li tuj eksentas, ke tiu persono
lin malŝatos;
lia forpuŝo
fariĝas
malamo, ĵaluzo,
kaj sufloras al li la deziron fari al tiu persono malbonon. La bona Spirito
sentas naŭzon
kontraŭ
la malbona, ĉar
li scias, ke ĉi tiu lin ne komprenos kaj ke ili ne havas komunajn
sentojn; sed, forta pro sia supereco, li ne portas malamon nek ĵaluzon
kontrau la malbona: ĉi tiun li nur evitas kaj bedaŭras.”
Libro de la Spiritoj – Allan Kardec
DUA PARTO – ĈAPITRO
VII - REVENO AL LA ENKORPA VIVO.
Simpatias e Antipatias Terrenas
386 - Dois seres que se conheceram e se amaram podem encontrar-se noutra existência corpórea e se reconhecerem?
- Reconhecerem-se, não; mas serem atraídos um pelo outro sim; e frequentemente as ligações íntimas, fundadas numa afeição sincera, não provem de outra causa. Dois seres se aproximam um do outro por circunstâncias aparentemente fortuitas, mas que são o resultado da atração de dois Espíritos que se buscam através da multidão.
386-a - Não seria agradável para eles se reconhecerem?
- Nem sempre. A recordação das existências passadas teria inconvenientes maiores do que acreditais. Após a morte eles se reconhecerão e saberão em que tempo estiveram juntos.
387 - A simpatia tem sempre por motivo um conhecimento anterior?
- Não. Dois Espíritos que tenham afinidades se procuram naturalmente sem que se hajam conhecido como encarnados.
388 - Os encontros que se dão algumas vezes entre certas pessoas, e que se atribuem ao acaso, não seriam o efeito de uma espécie de relações simpáticas?
- Há, entre os seres pensantes, ligações que ainda não conheceis. O magnetismo é a bússola desta ciência, que mais tarde compreendereis melhor.
389 - De onde vem a repulsa instintiva que se experimenta por certas pessoas, à primeira vista?
- Espíritos antipáticos que se percebem e se reconhecem, sem se falarem.
390 - A antipatia instintiva é sempre um sinal de natureza má?
- Dois Espíritos não são necessariamente maus pelo fato de não serem simpáticos. A antipatia pode originar-se de uma falta de similitude do modo de pensar. Mas, à medida que eles se elevam, os matizes se apagam e a antipatia desaparece.
391 - A antipatia entre duas pessoas nasce em primeiro lugar naquele cujo Espírito é pior ou melhor?
- Numa e noutra, mas as causas e os efeitos são diferentes. Um Espírito mau sente antipatia por quem quer que o possa julgar e desmascarar; vendo uma pessoa pela primeira vez, percebe que ela vai desaprová-lo; seu afastamento se transforma então em ódio, inveja e lhe inspira o desejo de fazer o mal. O bom Espírito sente repulsa pelo mau porque sabe que não será compreendido por ele e que ambos não participam dos mesmos sentimentos; mas seguro de sua superioridade, não sente contra o outro nem ódio nem inveja: contenta-se em evitá-lo e lastimá-lo.
Nenhum comentário:
Postar um comentário