25. – Àqueles
que pretendem encontrar na Bíblia a justificação da eternidade das penas,
podem-se opor textos contrários que não deixam nenhuma ambiguidade. As palavras
seguintes de Ezequiel são a negação mais explícita não só das penas
irremissíveis, mas da responsabilidade que a falta do pai do gênero humano
teria feito pesar sobre sua raça:
1. O Senhor me
falou de novo e disse-me: – 2. De onde vem que vos servis entre vós desta
parábola, e que a tornastes provérbio em Israel: Os pais, dizeis, comeram uvas
verdes, e os dentes dos filhos sentem a acidez? – 3. Juro por mim mesmo, disse
o Senhor Deus, que essa parábola não passará mais entre vós a provérbio em
Israel; – 4. Pois todas as almas são minhas; a alma do filho é minha como a
alma do pai; a alma que pecou morrerá ela mesma.
5. Se um homem é
justo, se ele age segundo a equidade e a justiça; – 7. Se não entristece nem
oprime ninguém; se devolve a seu devedor a caução que ele lhe dera; se não toma
nada do bem de outrem pela violência; se dá do seu pão àquele que tem fome; se
cobre de vestes aqueles que estavam nus; – 8. Se não empresta a juros e não
recebe mais do que deu; se desvia sua mão da iniquidade, e se profere um
julgamento equitativo entre dois homens que pleiteiam juntos; – 9. Se ele anda
pelo caminho de meus preceitos, e respeita minhas determinações para agir
segundo a verdade: esse é justo, e viverá muito certamente, disse o Senhor
Deus.
10. Se esse
homem tiver um filho que seja um ladrão e que derrame sangue, ou que cometa
alguma dessas faltas; – 13. Esse filho morrerá muito certamente, visto que fez
todas essas ações detestáveis, e seu sangue estará em sua cabeça.
14. Se esse
homem tiver um filho que, vendo todos os crimes que o pai cometera, seja presa
de temor, e se abstenha de imitá-lo; – 17. Esse não morrerá por causa da
iniquidade do pai, mas viverá muito certamente. – 18. O pai, que oprimira os
outros com calúnias, e que cometera ações criminosas no meio de seu povo,
morreu por causa de sua própria iniquidade.
19. Se
disserdes: Por que o filho não carregou a iniquidade do pai? É porque o filho
agiu segundo a equidade e a justiça; que ele manteve todos os meus preceitos, e
praticou-os; é por isso que ele viverá muito certamente.
20. A alma que
pecou morrerá ela mesma: O filho não carregará a iniquidade do pai, e o pai não
carregará a iniquidade do filho; a justiça do justo estará sobre ele, e a
impiedade do ímpio estará sobre ele.
21. Se o ímpio
fizer penitência de todos os pecados que cometera; se mantiver todos os meus
preceitos, e se agir segundo a equidade e a justiça, ele viverá certamente e
não morrerá. – 22. Não me lembrarei mais de todas as iniquidades que ele
cometera; ele viverá nas obras de justiça que tiver feito.
23. Quero eu a
morte do ímpio? disse o Senhor Deus; e não quero antes que ele se converta, e
que se retire de seu mau caminho, e que viva? (Ezequiel, cap. XXVIII.)
Dizei-lhes estas palavras: Juro por mim mesmo, disse o Senhor Deus, que não
quero a morte do ímpio, mas quero que o ímpio se converta, que deixe seu mau
caminho e que viva. (Ezequiel, cap. XXXIII, v. 11.)
O Céu e o
Inferno – Allan Kardec.
Jeĥezkel kontraŭ
la eternaj punoj kaj la origina peko
25. Al tiu, kiu
deziras renkonti en la Biblio pravigon por la eterneco de la punoj, oni povas
prezenti kontraŭajn tekstojn, kiuj tiurilate ne ebligas dusencaĵojn. La jenaj paroloj
de Jeĥezkel estas la plej klara neo, ne nur de la fatalaj punoj, sed ankaŭ de
la respondeco, kiun la peko de la patro de la homa genro okazigus al lia raso:
1. Kaj aperis al
mi vorto de la Eternulo, dirante: 2. Kial vi uzas ĉe vi en la lando de Izraelo ĉi
tiun proverbon kaj diras: La patroj manĝis nematurajn vinberojn, kaj la dentoj de
la filoj agaciĝis? 3. Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, neniu plu
uzos ĉe vi tiun proverbon en Izrael.
4. Jen ĉiuj
animoj apartenas al Mi: kiel la animo de la patro, tiel ankaŭ la animo de la
filo apartenas al Mi; tiu animo, kiu pekas, ĝi mortos.
5. Sed se iu
estas virta kaj agas laŭleĝe kaj juste; 7. neniun perfortas, redonas al la ŝuldanto
lian garantiaĵon, ne faras rabon, donas
sian panon al malsatulo kaj nudulon kovras per vesto; 8. ne donas kontraŭ
procentegoj kaj ne prenas troprofiton, detenas sian manon de maljustaĵo, faras inter
homo kaj homo juĝon justan; 9. sekvas Miajn leĝojn kaj observas Miajn ordonojn,
por plenumi ilin ĝuste: tiu estas virtulo, kaj li certe vivos, diras la
Sinjoro, la Eternulo.
10. Sed se li
naskigis filon, kiu estas rabisto, verŝas sangon, aŭ faras ion similan; 13. li
ne devas vivi: ĉar li faras ĉiujn tiujn abomenindaĵojn, li devas morti; lia
sango estu sur li.
14. Sed jen li
naskigis filon, kiu vidas ĉiujn pekojn de sia patro, kiujn ĉi tiu faras, kaj li
timas, kaj ne faras ion similan: 17. li ne mortos pro la pekoj de sia patro,
sed li nepre vivos. 18. Kaj lia patro, ĉar li faris kruelaĵojn, prirabis fraton,
kaj faris inter sia popolo tion, kio estas nebona: li mortos pro siaj
malbonagoj.
19. Vi diros:
Kial filo ne estas punata pro la malbonagoj de la patro? La filo agis ĝuste kaj
juste, observis ĉiujn Miajn leĝojn kaj plenumis ilin; tial li nepre vivos.
20. Tiu animo,
kiu pekas, ĝi mortos; filo ne suferos pro la malbonagoj de la patro, kaj patro
ne suferos pro la malbonagoj de la filo; la virteco de virtulo estas sur li,
kaj la malpieco de malpiulo estos sur li.
21. Sed se
malpiulo deturnas sin de ĉiuj siaj pekoj, kiujn li faris, kaj li observos ĉiujn
Miajn leĝojn kaj agados ĝuste kaj juste, tiam li vivos, li ne mortos. 22. Ĉiuj
liaj malbonagoj, kiujn li faris, ne estos rememorataj; pro siaj bonaj agoj,
kiujn li faris, li vivos.
23. Ĉu Mi
deziras la morton de malpiulo?, diras la Sinjoro, la Eternulo; kiam li deturnos
sin de sia konduto, li ja vivos. (Jeĥezkel, ĉap. XVIII.)
Diru do al ili:
Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, Mi deziras ne la morton de
malvirtulo, sed ke la malvirtulo deturnu sin de sia vojo kaj restu vivanta. (Jeĥezkel,
ĉapitro XXXIII, § 11).
La Ĉielo kaj la
Infero – Allan Kardec.
Nenhum comentário:
Postar um comentário