259 – No que se
refere à prática da caridade, como interpretar o ensinamento de Jesus: Aquele
que tem será concedido em abundância e àquele que não tem, até mesmo o que
tiver, lhe será tirado?
A palavra de
Jesus, em todas as circunstâncias, foi tocada de uma luz oculta, apresentando
reflexos prismáticos, em todos os tempos, para a alma humana, na sua ascensão
para a sabedoria e para o amor.
Antes de tudo,
busquemos ajustar o conceito a nós próprios.
Se possuirmos a
verdadeira caridade espiritual, se trabalhamos pela nossa iluminação íntima,
irradiando luz, espontaneamente, para o caminho dos nossos irmãos em luta e
aprendizado, mais receberemos das fontes puras dos planos espirituais mais
elevados, porque, depois de valorizarmos a oportunidade recebida, horizontes
infinitos se abrirão no campo ilimitado do Universo, para as nossas almas, o
que não poderá acontecer aos que lançaram mão do sagrado ensejo de iluminação
própria nas estradas da vida, com a mais evidente despreocupação de seus
legítimos deveres, esquecendo o caminho melhor, trocado, então, pelas sensações
efêmeras da existência terrestre, contraindo novas dívidas e afastando de si
mesmo as oportunidades para o futuro, então mais difíceis e dolorosas.
Livro: O
Consolador – Emmanuel / Chico Xavier.
259. – Koncerne
la praktikadon de karitato, kiel ni komprenu la jenan lecionon de Jesuo: “Al
tiu, kiu havas, estos donita abunde, kaj for de tiu, kiu ne havas, eĉ tio, kion
li havas, estos prenita”?
– Ĉe ĉiuj
cirkonstancoj, la parolo de Jesuo estis plena de ia kaŝita lumo prezentanta
prismajn rebrilojn, en ĉiuj tempoj, por la homa animo, dum ties supreniro al la
saĝeco kaj al la amo.
Antaŭ ĉio, ni
penu alĝustigi la lecionon al ni mem.
Se ni havas la
veran spiritan karitaton, se ni laboras por nia interna prilumado, memvole
disradiante lumon sur la vojon de niaj fratoj en lukto kaj lernado, ni ricevos
plimulton el la puraj fontoj de la pli altaj spiritaj sferoj, ĉar, profitinte
la oportunan okazon al ni donitan, senfinaj horizontoj etendiĝos al niaj animoj
sur la senlima kampo de la universo. Tio ne povos okazi al tiuj, kiuj ricevis
la sanktan okazon de memilumino, sur la vivovojoj, kun la plej evidenta
malzorgo pri siaj aŭtentikaj devoj, forgesante la pli bonan vojon, tiam
anstataŭatan de la efemeraj plezuroj de la surtera ekzistado, prenante sur sin
novajn ŝuldojn kaj forigante de si mem la okazojn por la estonteco, tiam pli
malfacilajn kaj dolorajn.
Libro: La
Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário