La martiroj
Antaŭ ol la
movado de diskonigo de la kristanaj pensoj, en la sino de la roma societo, la
senditoj de Jesuo jam sin preparadis por helpi la misiulojn de la nova fido, antaŭsciante
la reagon de la patricioj kontraŭ la principoj de frateco de la nova doktrino.
La pli riĉaj
klasoj ne povis toleri tiajn principojn de egaleco, kiajn ordonis la lecionoj
de la Nazaretano, konsideratajn kiel morala kovardeco, neakordigebla kun la
fiera filozofio de la imperio, kaj tial ni vidas la kristanojn suferantajn la
turmentojn de la persekuto, inicitita en la regado de Nerono el tiel doloraj
kiel teruraj rememoroj. Neniun
turmentilon oni forlasis ĉe la provado de la fido kaj de la konstanteco de tiuj
rezignaciemaj kaj heroecaj animoj. Skurĝon, krucon, punŝtipon, ungojn el fero,
fajron, leonojn en cirko, ĉion oni memoris por pli granda efikeco de la
persekutado al la sekvantoj de la Ĉarpentisto el Nazareto. Petro kaj Paŭlo
transdonas sian vivon ĉe la gloraj sanktigaj turmentegoj kaj ekde Nerono ĝis
Diokleciano ia peza nubo da sango kaj larmoj envolvas la kristanan animon,
plene fidantan al la Dia Providenco. Marko-Aŭrelio mem, kies alta spirita
staturo ricevis de la Supro la mision ĉesigi tiajn frenezaĵojn, ne sukcesis
bari la fluon da mallumaj fortoj, sed la sango de la kristanoj fariĝis suko de
vivo por la diaj semoj de la Ŝafido, kaj iliaj sinoferoj estis ja fruktoj de la
amplena vibrado de la instruado de la Kristo, kiu trairis la jarcentojn de la
Tero por esti komprenata kaj praktikata en la venontaj jarmiloj.
Libro: Sur Vojo
al la Lumo.
Emmanuel / Chico
Xavier.
OS MÁRTIRES
Antes do
movimento de propagação das idéias cristãs no seio da sociedade romana, já os
prepostos de Jesus se preparavam para auxiliar os missionários da nova fé,
conhecendo a reação dos patrícios em face dos postulados de fraternidade da
nova doutrina.
As classes mais
abastadas não podiam tolerar semelhantes princípios de igualdade, quais os que
preconizavam as lições do Nazareno, considerados como postulados de covardia
moral, incompatíveis com a orgulhosa filosofia do Império, e é assim que vemos
os cristãos sofrendo os martírios da primeira perseguição, iniciada no reinado
de Nero, de tão dolorosas quão terríveis lembranças. Nenhum instrumento de
suplício foi esquecido na experimentação da fé e da constância daquelas almas resignadas
e heróicas. O açoite, a cruz, o cavalete, as unhas de ferro, o fogo, os leões
do circo, tudo foi lembrado para maior eficiência da perseguição aos seguidores
do Carpinteiro de Nazaré. Pedro e Paulo entregam a vida na palma dos martírios
santificadores e de Nero a Diocleciano uma nuvem pesada, de sangue e de
lágrimas, envolve a alma cristã, cheia de confiança na Providência Divina. O
próprio Marco Aurélio, cuja elevada estatura espiritual recebera do Alto a
missão de paralisar semelhantes desatinos, não conseguiu deter a corrente de
forças trevosas, mas o sangue dos cristãos era a seiva da vida lançada às
divinas sementes do Cordeiro, e os seus sacrifícios foram bem os reflexos da
amorosa vibração do ensinamento do Cristo, atravessando os séculos da Terra
para ser compreendido e praticado nos milênios do porvir.
Livro: A Caminho
da Luz.
Emmanuel \ Chico
Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário