Paŝo Post Paŝo – Igor Andrei

Se ja ne faras salton la Naturo, 

Nu, kiel do la homo en Ĉielon 

Per unu fojo venus, kvazaŭ muro 

Al li ne barus tian altan celon?

Jam ĉe la kreo de la mondo ni 

Ke ĉio estas iom–post–ioma 

Rimarkas, kaj estaĵoj pli kaj pli 

Ŝanĝiĝas, transirante ĝis la homa.

Tra infaneco ĉiu iri devas, 

Anstataŭ bruta li fariĝos klera; 

Kaj tiel hom’ sur la ŝtupar’ sin levas 

De l’ tera ombro ĝis la blu’ etera.

Nu, mi demandas vin: grandan ŝtuparon 

Vi suprenirus tuj per unu fojo? 

Se vi respondas “jes”, ho grandan faron 

Vi farus, kaj – jen antaŭ vi la vojo!

Sed ni revenu, frat’, al la prudento: 

Detenu vin de ĉia fantazio; 

Lernejoj svarmas tra la firmamento 

Kaj lerni, lerni devas hom’ ĝis Dio!

6/12/1961  - IGOR ANDREI 

Libro: Mediuma Poemaro.

Luis da Costa Porto Carreiro Neto.