Lastaj Konsiloj
Jen ni venis al
la fino de nia kurso. Ŝajnas al mi, ke vi bone komprenis la regulojn de la
gramatiko de ĉi tiu utila lingvo, Esperanto; ĉion eblan mi faris por tio, kaj
mi pensas, ke vi montris la plej grandan intereson por la alpreno ne sole de
tiuj reguloj, sed ankaŭ de la “spirito” de tiu ĉi mirinda kreaĵo de la majstro
Zamenhof. Ŝajnas al mi ankaŭ, ke decidinte lerni Esperanton, vi havis klaran
komprenon de ĝia celo, nome, la alproksimiĝo de koroj per la interkompreniĝo de
cerboj. Ne alia sento instigis tiun infanon de Bialystok ekpensi pri ia rimedo,
kiu faligus la ĥinajn murojn inter la popoloj. Ni estas nun feliĉaj havi en
manoj tian murrompilon kaj ni ĝin uzu, konscie kaj obstine, ĝis la mondo fariĝos
“unu granda rondo familia”.
Kion nun restas
al vi fari, de ĉi tiu momento, kiam vi fermas vian gramatikon? Unu solan vojon
vi devas iri: legi niajn klasikulojn. Havigu al vi la verkojn de la majstro kaj
legu ilin malrapide, pacience ekzamenante la konstruon de ĉiu frazo; tiam vi
rimarkos la tutan belecon de Esperanto kaj efektive admiros tiun geniulon, kiu
ĝin faris.
La tutan
gramatikon de Esperanto vi posedas, kaj via kapitalo da scioj estas jam nun ne malgranda,
sed kompreneble ĝi devas kreski. Daŭrigu do la lernadon de ĉi tiu bela idiomo
per atenta legado de fidindaj aŭtoroj, kaj vi ĝin pli kaj pli amos; kaj amante
Esperanton, vi ĉiam pli komprenados la homan animon; vi liberiĝos de la nigra
egoismo en la lumon de komunehoma vivado; vi fariĝos - Homo!
Esperanto Sem
Mestre - Francisco Valdomiro Lorenz
ÚLTIMOS
CONSELHOS
Eis-nos chegados
ao fim do nosso curso. Parece-me teres bem compreendido as regras da gramática
desta útil língua, o Esperanto; tudo quanto possível eu fiz para isso, e creio
que mostraste o máximo interesse no absorver, não só essas regras, mas também o
“espírito” desta admirável criação do mestre Zamenhof. Parece-me, outrossim,
que, resolvido a aprender o Esperanto, terias clara compreensão do seu
objetivo, a saber, a aproximação de corações pelo mútuo entendimento de
cérebros. Não foi outro o sentimento que induziu aquela criança de Bialistoque
a pensar num meio que derruísse as muralhas chinesas entre os povos. Somos agora
felizes de ter em mãos tal aríete, e usêmo-lo, com consciência e obstinação,
até que o mundo se torne em “um grande círculo familiar”.
Que te falta
agora fazer, a partir deste momento em que fechas a tua gramática? Uma só estrada
tens a perlustrar: ler os nossos clássicos. Adquire as obras do mestre e lê-as
devagar, pacientemente examinando a construção de cada frase; então notarás
toda a beleza do Esperanto e realmente admirarás esse gênio que o fez.
A gramática
inteira do Esperanto a possuis, e o teu cabedal de conhecimentos, já neste
momento, é não pequeno, mas, é claro, precisa de crescer. Prossegue, pois, no
aprender este belo idioma com atenciosa leitura de autores dignos de confiança,
e cada vez mais o amarás; e, amando o Esperanto, mais e mais compreenderás a
alma humana; libertar-te-ás do negro egoísmo para a luz do conviver entre
homens; tornar-te-ás - um ser humano!
Esperanto Sem
Mestre - Francisco Valdomiro Lorenz
Nenhum comentário:
Postar um comentário