domingo, 22 de junho de 2014

INTELEKTISMO / INTELECTUALISMO - 1

INTELEKTISMO
204. – Ĉu la homa animo povos sin levi al Dio sole nur per la morala progreso, sen la intelektaj valoroj?
– Sento kaj saĝo estas la du flugiloj, per kiuj la animo sin levos al la senlima perfekteco.
En la malvasta rondo de la Tero, ili ambaŭ estas konsiderataj kiel morala progreso kaj intelekta progreso, sed, ĉar ni ekzamenas nun la ĝustedire mondajn valorojn, aparte, tial ni devas konfesi, ke ili ambaŭ estas nepre necesaj por la progreso. Estas juste tamen konsideri la superecon de la unua super la dua, ĉar la intelekta parto, sen la morala, povas oferi plurajn okazojn de falo ĉe la ripetado de la eksperimentoj, dum la morala progreso neniam estos troa, prezentante la plej gravan nukleon el la evoluaj energioj.  
205. – Ĉu ni povas havi ideon pri la amplekso de nia intelekta kapablo?
– La intelekta kapablo de la surtera homo estas tro malvasta, kompare kun la altaj povoj de la spirita estulo libera de la materiaj ligiloj.
La ĉeneroj de la reenkarniĝo ludas la rolon de lumŝirmilo super ĉiuj antaŭaj konkeroj de la reenkarniĝinta Spirito. En tiu ombro kuŝas la amaso da neklaraj rememoroj, da denaskaj inklinoj, da sennombraj spertoj, da naturaj, spontaneaj valoroj, kiujn vi nomas subkonscio.
La ordinara homo estas parta reprezento de la transcenda homo, kiu revenos al siaj akiraĵoj de la pasinteco, post kiam li estos plenuminta la provon aŭ mision postulatajn de liaj moralaj kondiĉoj, en la meĥanismo de la dia justeco.
Cetere, la intelekta nekapablo de la fizika homo havas sian originon en lia propra situacio, karakterizita de la neceso de amaraj provoj.
La homa cerbo estas fragila, nesufiĉa aparato, kie la falinta Spirito devas valorigi siajn laborajn realigojn.
Prezentu al vi la kranion, kie kuŝas mikroskopaj ĉeloj tute okupitaj pri sia soifo je oksigeno, ne malbezonante eĉ por unu miliono da sekundo da sangofluon ilin irigaciantan; la fragilecon de la filamentoj, ilin kunigantaj, kies konektivoj mezuras cent milionojn da milimetro, kaj tiel vi havos ĝustan ideon pri la mizero de la pensanta maŝino, kiun la saĝulo el la Tero havas por siaj fieraj deduktoj. Kaj tiam vi rimarkos, ke, pro lia kondiĉo de Spirito falinta en la elaĉeta lukto, ĉio emas elpruvi al la surtera homo lian humilan pozicion, tiel ke, en ĉiuj kondiĉoj, li povu kulturi al aŭtentikajn valorojn de la sento.
206. – En la spirita sfero, kiel estas konsiderata la nuntempa intelekta pozicio de la Tero?
– En la modernaj tempoj la surteraj intelektaj valoroj suferas la humiligon de ĉiuj malvirtigaj fortoj de la dekadenco.
La nuntempa generacio, kiu tiom da fojoj sin donis al fanfaronado, atribuante al si mem la plej altajn konkerojn sur la kampo de la pozitiva rezonado, kaŭzis la plej vastajn malekvilibrojn en la evoluaj fluoj de la terglobo, per sia nepravigebla apartiĝo de la sento.
La edukaj rondoj el la Tero neniam posedis tiom da facileco por plivastiĝo, kiel nun, dank’ al la evoluo de la presarto; la libro kaj la ĵurnalo neniam estis tiel disvastigitaj; malgraŭ tio, la gazetaro estas, preskaŭ ĝenerale, ilo de skandalo por la komunumo, kaj centro de ekonomia intereso por la privata medio, dum malmultaj libroj triumfas sen helpo de la privata aŭ oficiala bonŝanco, en la okazo, ke ili pritraktos la altajn vivoproblemojn.
207. – Ĉu la intelekta dekadenco povas pligravigi la malekvilibron de la mondo?
– Sen ia dubo. Tial ni rimarkas en la politika-socia pejzaĝo de la Tero la deflankiĝojn, la teoriajn absurdojn, la ekstremismojn, estigantajn la renverson de ĉiuj valoroj.
Tro multe priokupitaj pri siaj ekstravagancoj, la misiuloj de la intelekto ŝanĝis sian laboron ĉe la spirito por okupo de superregado, kiel la religiaj pastroj, kiuj ŝanĝis la lumon de la fido por la tuŝeblaj prebendoj de la ekonomia situacio. Tia situacio kaŭzis ja la plej altan malekvilibron al la socia organismo de la Tero, kaj, kiel reala pruvo, de tiu aserto, ni memoru, ke la milito de 1914-1918 kostis al la plej inteligentecaj popoloj el la mondo pli ol cent mil miliardojn da frankoj, reliefigante, ke, per malpli ol la centona parto de tiu kvanto, tiuj nacioj povus esti elpelintaj la fantomon de la sifiliso el la scenejo de la Tero.
Libro: La Konsolanto.
Emmanuel / Chico Xavier.
INTELECTUALISMO
Emmanuel
204 – A alma humana poder-se-á elevar para Deus, tão-somente com o progresso moral, sem os valores intelectivos?
O sentimento e a sabedoria são as duas asas com que a alma se elevará para a perfeição infinita.
No círculo acanhado do orbe terrestre, ambos são classificados como adiantamento moral e adiantamento intelectual, mas, como estamos examinando os valores propriamente do mundo, em particular, devemos reconhecer que ambos são imprescindíveis ao progresso, sendo justo, porém, considerar a superioridade do primeiro sobre o segundo, porquanto a parte intelectual sem a moral pode oferecer numerosas perspectivas de queda, na repetição das experiências, enquanto que o avanço moral jamais será excessivo, representando o núcleo mais importante das energias evolutivas.
205 – Podemos ter uma idéia da extensão de nossa capacidade intelectual?
A capacidade intelectual do homem terrestre é excessivamente reduzida, em face dos elevados poderes da personalidade espiritual independente dos laços da matéria.
Os elos da reencarnação fazem o papel de quebra-luz sobre todas as conquistas anteriores do Espírito reencarnado. Nessa sombra, reside o acervo de lembranças vagas, de vocações inatas, de numerosas experiências, de valores naturais e espontâneos, a que chamais subconsciência. O homem comum é uma representação parcial do homem transcendente, que será reintegrado nas suas aquisições do passado, depois de haver cumprido a prova ou a missão exigidas pelas suas condições morais, no mecanismo da justiça divina.
Aliás, a incapacidade intelectual do homem físico tem sua origem na sua própria situação, caracterizada pela necessidade de provas amargas.
O cérebro humano é um aparelho frágil e deficiente, onde o Espírito em queda tem de valorizar as suas realizações de trabalho.
Imaginai a caixa craniana, onde se acomodam células microscópicas, inteiramente preocupadas com sua sede de oxigênio, sem dispensarem por um milésimo de segundo; a corrente do sangue que as irriga, a fragilidade dos filamentos que as reúnem, cujas conexões são de cem milésimos de milímetro, e tereis assim uma idéia exata da pobreza da máquina pensante de que dispõe o sábio da Terra para as suas orgulhosas deduções, verificando que, por sua condição de Espírito caído na luta expiatória, tudo tende a demonstrar ao homem do mundo a sua posição de humildade, de modo que, em todas as condições, possa ele cultivar os valores legítimos do sentimento.
206 – Como é considerada, no plano espiritual, a posição atual intelectiva da Terra?
Os valores intelectuais do planeta, nos tempos modernos, sofrem a humilhação de todas as forças corruptoras da decadência. A atual geração, que tantas vezes se entregou à jactância, atribuindo a si mesma as mais altas conquistas no terreno do raciocínio positivo, operou os mais vastos desequilíbrios nas correntes evolutivas do orbe, com o seu injustificável divórcio do sentimento.
Nunca os círculos educativos da Terra possuíram tanta facilidade de amplificação, como agora, em face da evolução das artes gráficas; jamais o livro e o jornal foram tão largamente difundidos; entretanto, a imprensa, quase de modo geral, é órgão de escândalo para a comunidade e centro de interesse econômico para o ambiente particular, enquanto que poucos livros triunfam sem o bafejo da fortuna privada ou oficial, na hipótese de ventilarem os problemas elevados da vida.
207 – A decadência intelectual pode prejudicar o desequilíbrio do mundo?
Sem dúvida. E é por essa razão que observamos na paisagem político-social da Terra as aberrações, os absurdos teóricos, os extremismos operando a inversão de todos os valores.
Excessivamente preocupados com as suas extravagâncias, os missionários da inteligência trocaram o seu labor junto ao espírito por um lugar de domínio, como os sacerdotes religiosos que permutaram a luz da fé pelas prebendas tangíveis da situação econômica. Semelhante situação operou naturalmente o mais alto desequilíbrio no organismo social do planeta, e, como prova real desse asserto, devemos recordar que a guerra de 1914-1918 custou aos povos mais intelectualizados do mundo mais de cem mil bilhões de francos, salientando-se que, com menos de centésima parte dessa importância, poderiam essas nações haver expulsado o fantasma da sífilis do cenário da Terra.
Livro: O Consolador.
Emmanuel / Chico Xavier.

Nenhum comentário:

Postar um comentário