Pereas hom’ sen scio pri la sorto
Trans tomb’ malluma, en abismo nuba;
Terurajn bildojn karbe pentras morto,
Lin tutan skuas l’ estonteco duba.
Anim’ foriras sur la rok’ de l’ Fido
Kaj estas certa, ke ĝin lum’ atendas;
Pejzaĝoj rozaj, ĉie ĝojo, rido...
Lulantaj sonoj la ĉielon fendas...
Jen renkontiĝas unu kun l’ alia;
Nun estas nuboj kaj abismo for;
Ekflugas ambaŭ al la Hejmo Dia,
Kun Fid’, Esper’ kaj Amo en la kor’!
21/12/1960
- J. CRUZ E SOUZA
Libro: Mediuma
Poemaro.
Porto Carreiro
Neto.
Nenhum comentário:
Postar um comentário