sábado, 8 de fevereiro de 2014

Sperto / Experiência - 2

Sperto
136. – Ĉu ekzistas estaĵoj agantaj sur la Tero, sub absoluta determinismo?
– La bestoj kaj la preskaŭ sovaĝaj homoj donas al ni ideon pri estaĵoj agantaj sur tiu ĉi planedo, sub absoluta determino. Kaj tiuj estaĵoj servas por starigi la malluman realaĵon de la monda etoso ankoraŭ malproksima de la amoformulo, per kiu la homo devas fariĝi la efektiva kunhelpanto de Dio, ordonante per sia patra saĝeco.
Ne sciante ami la bestojn kaj siajn fratojn pli malklerajn, metitajn sub ilia senpera protekto, la plej edukitaj homoj sur la Tero ekstermas la unuajn, por sin nutri per ili kaj sklavigas la duajn, por krudaj ekspluatoj, kun esceptoj, por ilin mobilizi je profito pro siaj egoismo kaj ambicio.
137. – Ĉu la edukita homo devas vigli super sia grado de libereco?
– La homo bezonas ja plejmulte vigli super sia propra sendependeco.
Kiam la edukita homo permesas al si ekzameni aliulan konduton, senpripense aŭ nekonvene, tio signifas, ke lia vigleco suferas danĝeran mankon, ĉar ies libereco finiĝas tie, kie komenciĝas aliula libereco, kaj ĉiu respondos por si mem, iam, antaŭ la Dia Vero.
138. – Rilate la demandojn pri determinismo, ĉu ĉiu ajn raciulo povas esti submetita al eraroj?
– Ĉiu raciulo povas erari, sed li ne devas esti subigita al eraro.
En sferoj de provoj kaj spertoj, kia la Tero, la eraro ĉiam devas esti rigardata kiel tiuj spertoj mem, tuj kiam tiu eraro estos rekonata de sia rekta aŭ nerekta aŭtoro, klopodanta uzi ĝiajn rezultatojn en identaj cirkonstancoj de la vivo, kaj estos laŭdinde, ke la homoj rezignu ripeti la spertojn, por sia propra bono ĉe la senfina irado de la tempo.
139. – Se ĉie, en la lukto de la surtera vivo, ekzistas cirkonstancoj, el ĉiuj, kiu estas ja la plej bona kaj sekvinda?  
– En ĉiuj situacioj de la ekzistado la homa intelekto alfrontas cirkonstancojn de la dia kaj de la homa determinismo.
Sed la cirkonstanco akceptota ĉiam devas esti tiu de la unua determinismo, por ke la dua estos prilumita. Tiu sama cirkonstanco elstariĝas pro sia karaktero de ĝenerala bonfaro, plurfoje kun ofero de la egoisma kontentiĝo de la persono. Pro tiu karaktero, en sia interno la homo ĉiam estas kapabla elekti la definitivan bonon de ĉiuj kaj la pasema kontentigo de sia memo, plifortigante la fratecon kaj la lumon, aŭ pliigante sian propran egoismon.
140. – Ĉu ankaŭ la astroj influas la homan vivon?
– La antikvaj astrologiaj asertoj havas sian pravon de ekzisto. La magneta kampo kaj la konjunkcioj de la planedoj influas ja la ĉelan komplekson de la fizika homo, lian organan formiĝon kaj lian naskiĝon sur la Tero. Sed la surplaneda ekzistado estas sinonimo de lukto. Se la astraj influoj ne estas favoraj al iuj homoj, urĝas al ili lukti kontraŭ la malhelpantaj elementoj, ĉar, super ĉiaj astrologiaj veraĵoj, ni havas la Evangelion, kaj la Evangelio instruas al ni, ke ĉiu ricevos proporcie al siaj verkoj, kaj ke ĉiu homo troviĝas sub la influoj, kiujn li meritas.
Libro: La Konsolanto.
Emmanuel / Chico Xavier.
Experiência.
136 – Existem seres agindo na Terra sob determinação absoluta?
Os animais e os homens quase selvagens nos dão uma idéia dos seres que agem no planeta sob determinação absoluta. E essas criaturas servem para estabelecer a realidade triste da mentalidade do mundo, ainda distante da fórmula do amor, com que o homem deve ser o legítimo cooperador de Deus, ordenando com a sua sabedoria paternal.
Sem saberem amar os irracionais e os irmãos mais ignorantes colocados sob a sua imediata proteção, os homens mais educados da Terra exterminam os primeiros, para sua alimentação, e escravizam os segundos para objeto de explorações grosseiras, com exceções, de modo a mobilizar-los a serviço do seu egoísmo e da sua ambição.
137 – O homem educado deve exercer vigilância sobre o seu grau de liberdade?
É sobre a independência própria que a criatura humana precisa exercer a vigilância maior.
Quando o homem educado se permite examinar a conduta de outrem, de modo leviano ou inconveniente, é sinal que a sua vigilância padece desastrosa deficiência, porquanto a liberdade de alguém termina sempre onde começa uma outra liberdade, e cada qual responderá por si, um dia, junto à Verdade Divina.
138 – Em se tratando das questões do determinismo, qualquer ser racional pode estar sujeito a erros?
Todo ser racional está sujeito ao erro, mas a ele não se encontra obrigado.
Em plano de provações e de experiências como a Terra, o erro deve ser sempre levado à conta dessas mesmas experiências, tão logo seja reconhecido pelo seu autor direto, ou indireto, tratando-se de aproveitar os seus resultados, em idênticas circunstâncias da vida, sendo louvável que as criaturas abdiquem a repetição dos experimentos, em favor do seu próprio bem no curso infinito do tempo.
139 – Se na luta da vida terrestre existem circunstâncias, por toda parte, qual será a melhor de todas, digna de ser seguida?
Em todas as situações da existência a mente do homem defronta circunstâncias do determinismo divino e do determinismo humano. A circunstância a ser seguida, portanto, deve ser sempre a do primeiro, a fim de que o segundo seja iluminado, destacando-se essa mesma circunstância pelo seu caráter de benefício geral, muitas vezes com o sacrifício da satisfação egoística da personalidade. Em virtude dessa característica, o homem está sempre habilitado, em seu íntimo, a escolher o bem definitivo de todos e o contentamento transitório do seu “eu”, fortalecendo a fraternidade e a luz, ou agravando o seu próprio egoísmo.
140 – Os astros influenciam igualmente na vida do homem?
As antigas assertivas astrológicas têm a sua razão de ser. O campo magnético e as conjunções dos planetas influenciam no complexo celular do homem físico, em sua formação orgânica e em seu nascimento na Terra; porém, a existência planetária é sinônima de luta. Se as influências astrais não favorecem a determinadas criaturas, urge que estas lutem contra os elementos perturbadores, porque, acima de todas as verdades astrológicas, temos o Evangelho, e o Evangelho nos ensina que cada qual receberá por suas obras, achando-se cada homem sob as influências que merece.
Livro: O Consolador.
Emmanuel / Chico Xavier.

Nenhum comentário:

Postar um comentário