La bazangula ŝtono
27. – Jesuo
diris al ili: Ĉu vi neniam legis en la Skriboj: ŝtono, kiun malŝatis la
konstruantoj, fariĝis ŝtono bazangula: De la Eternulo ĉi tio fariĝis, kaj ĝi
estas miraklo en niaj okuloj? – Tial mi diras al vi: La regno de Dio estos prenita
for de vi, kaj estos donita al nacio, kiu liveros ĝiajn fruktojn. – Kaj kiu falas
sur tiun ŝtonon, tiu rompiĝos; sed sur kiun ĝi falos, ĝi tiun polvigos.
Kaj la ĉefpastroj
kaj la Fariseoj, aŭdinte liajn parabolojn, komprenis, ke li parolas pri ili. –
Kaj celante kapti lin, ili timis la popolon, ĉar oni opiniis lin profeto.
(Sankta Mateo, æap. XXI, par. 42 ĝis 46.)
28. – La vorto
de Jesuo fariĝis la bazangula ŝtono, tio estas, la ŝtono de plifirmigo de la
nova konstruaĵo de la leĝo, starigita sur la ruinoj de la malnova. Ĉar la
judoj, la ĉefpastroj kaj la fariseoj malŝatis tiun vorton, ĝi ilin polvigis,
same kiel ĝi polvigos tiujn, kiuj poste ignoris ĝin, aŭ falsis ĝian sencon profite
al sia ambicio.
Libro: La Genezo
– Allan Kardec, ĉap. XVII.
A Pedra Angular
27. – Jesus disse
a eles: Não lestes jamais isto nas Escrituras: A pedra que os edificadores
rejeitaram se tornou a principal pedra da esquina? Foi o que o Senhor fez e
nossos olhos o vêem com admiração. Por isso vos declaro que o reino de Deus vos
será tirado e será dado a um povo que dele tirará frutos. Aquele que se deixar
cair sobre essa pedra se despedaçará e ela esmagará aquele sobre quem sair.
Os príncipes dos
sacerdotes e os fariseus, tendo ouvido essas palavras de Jesus, conheceram que
era deles que falava; e, querendo prendê-lo, recearam-se do povo, pois este o
considerava como um profeta. (S. Mateus, Cap. XXI, vers. de 42 a 46).
28. A palavra de
Jesus tornou-se a pedra angular, isto é, a pedra da consolidação do novo
edifício da lei, elevada sobre as ruínas do antigo; os Judeus, os príncipes dos
sacerdotes e os fariseus, havendo rejeitado essa palavra, ela os esmagou, como
esmagará aqueles que mais tarde a desprezarem, ou que lhe desnaturarem o
sentido, para lucro de sua ambição.
Livro: A Gênese –
Allan Kardec, cap. XVII.
Nenhum comentário:
Postar um comentário