20. Ĉu la
bonfarado estas vere komprenata, se praktikata ekskluzive inter personoj de
sama opinio, de sama kredo, aŭ de sama partio?
Ne, ĝuste la
spirito de sekto kaj de partio devas esti ekstermita, ĉar ĉiuj homoj estas fratoj.
La vera kristano vidas nur fratojn en
siaj similuloj, kaj antaŭ ol helpi iun en necesbezono, li ne demandas ties
kredon nek opinion pri io ajn. Ĉu la
kristano sekvus la instruon de Jesuo Kristo, kiu konsilis, ke oni amu eĉ siajn
malamikojn, se li forpelus malfeliĉulon, ĉar tiu ĉi havas alian kredon? Li
helpu do, ne demandante ties konsciencon, ĉar, se tiu estas malamiko de la
religio, tia estas la rimedo igi lin ami ĝin; forpelante lin, oni igos lin
malami la religion. (Sankta Ludoviko. Parizo, 1860).
Libro: La
Evangelio laŭ Spiritismo – Allan Kardec, Cap. XIII.
20. A
beneficência é bem compreendida, quando se limita ao círculo de pessoas da
mesma opinião, da mesma crença ou do mesmo partido?
Não, pois é
sobretudo o espírito de seita e de partido que deva ser abolido, porque todos
os homens são irmãos. O verdadeiro cristão vê irmãos em todos os seus
semelhantes, e para socorrer ao necessitado, não procura saber a sua crença, a
sua opinião, seja qual for. Seguiria ele o preceito de Jesus Cristo, que manda
amar até mesmo os inimigos, se repelisse um infeliz, por ter crença diferença
da sua? Que o socorra, pois, sem lhe interpelar a consciência, mesmo porque, se
for um inimigo da religião, será esse o meio de fazer que ele a ame. Repelindo-o,
só faria que a odiasse. (São Luís, Paris, 1860).
Livro: O
Evangelho Segundo o Espiritismo – Allan Kardec, cap. XIII.
Nenhum comentário:
Postar um comentário