Korpo
Detenante nin de
ĉia scienca pritrakto, ĉar la teknikaj libroj por la ordinara instruado sufiĉe
klarigas pri tio koncernanta la eksterajn aspektojn de la homa korpo, ni
memorigu, ke la Spirito, loĝanto en la fizika domo, konscie aŭ nekonscie
direktas ĝian formadon kaj subtenadon ekde la unua momento de la feta
organiziĝo, kvankam tio preskaŭ ĉiam okazas sub la protekta zorgo de la
Kurieroj de la Dia Providenco.
Portante kun si
la ĉiomon de siaj bonaj kaj malbonaj reflektoj, laŭ la rikolto de meritoj kaj malmeritoj
per kiuj li mem prisemis la grundon de l’ tempo, la Spirito alproprigas al la
reduktita muldilo de sia esto la ĉelojn de la karna ekipaĵo, ilin alligante al sia
vivo ekde la genera veziketo.
Ŝirmita en la
patrina sino, lia korpo strukturiĝas per tiuj ĉeloj, kiuj, multobliĝante ĉirkaŭ
la spirita matrico, kiel ferfajlaĵo sur magneto, komence formas la blastodermajn
tavolojn, de kiuj originas la intesta tubo, la nerva tubo, la haŭta histo, la ostoj,
muskoloj kaj angioj.
Baldaŭ, per
spontanea disvolviĝo, la Spirito materiiĝas sur la fizika areno, manifestiĝante
per la lin individuiganta karna portilo. Tiu portilo, konsistanta el miliardoj
da ĉeloj aŭ mikroskopaj unuaĵoj, kiuj alĝustiĝas al la subtilaj histoj de la
animo kun ties sama elektromagneta naturo, similas kompleksan fabrikon, konsistantan
el miliardoj da infinitezimaj motoroj, movataj de elektromagneta oscilado kun
specifa ondolongo, elsendantaj proprajn radiojn kaj asimilantaj la radiojn de
la sferoj, en kiuj ili troviĝas, sub la komando de unu sola direktanto, nome la
menso.
Ekde la embria
fazo de l’ instrumento, per kiu li manifestiĝos en la mondo, la Spirito stampas
sur ĝi siajn proprajn reflektojn.
Ekzistas estuloj
tiel perturbataj en la transtomba regiono pro la malfacilaĵoj rezultintaj el
sinmortigo, murdo, krimado kaj malvirtiĝo, ke, renaskiĝante, ili tuj elmontras plej
dolorajn malordiĝojn, pro la vibra misfunkcio, kiu ilin alkalkulas al la kadro
de ĉeldevena patologio.
La denaskaj
malsanoj estas nenio alia ol reflektoj de la malfeliĉa pozicio, en kiun ni
falis en proksima pasinteco kaj kiu postulis nian interniĝon en la fizika sfero,
iafoje dum mallonga tempo, por kuracado de la interna malordo karakterizanta
nian kompromitiĝon.
Diversas tamen
la reflektoj de la pasinteco sur la korpo. Amaraj kaŭzoj de mutiloj kaj
malsanoj nestas en la profundo de nia spirita kampo, kiel semoj de agresiva dornejo
de ni mem iam kultivata sur la obskura grundo de maskita kulpo kaj kaŝitaj
rimorsoj. Tio estas plantado por rikolto en difinita tempo, kiun la leĝo pri
kaŭzo kaj efiko vigle, firme kaj precize direktas.
Ĝuste tial, laŭ
planoj difinitaj antaŭ la naskiĝo, en la kadro de ŝuldoj kaj koncernaj elpagoj,
la homo estas trafita, en plena materiala prospero, de strangaj elprovoj, aŭ,
kiam pli fortika montriĝas lia sano, de fiziologiaj akcidentoj kun kortuŝa
aspekto.
Estas tamen
necese memorigi, ke reflektoj estigas reflektojn, kaj ke ne estas elpago sen
justaj malgravigoj, kiam la ŝuldanto volontas likvidi siajn debetojn.
La farado de
bono, simpla kaj senlaca, povas ŝanĝi la linion de la destino tial, ke la klara
kaj rekta pensado, kune kun la agado, influas tiel la ĉelajn funkciojn kiel ankaŭ
la homajn okazojn, altirante al ni, per nia plibonigita kaj pli nobla reflekto,
subtenon, lumon kaj apogon, laŭ la leĝo pri helpo.
Libro: Penso kaj
Vivo.
Emmanuel / Chico
Xavier.
Corpo
Abstendo-nos de qualquer digressão científica,
porqüanto os livros técnicos de educação usual são suficientemente
esclarecedores no que reporta aos aspectos exteriores do corpo humano,
lembremo-nos de que o Espírito, inquilino da casa física, lhe preside à formação
e à sustentação, consciente ou inconscientemente, desde a hora primeira da
organização fetal, não obstante quase sempre sob os cuidados protetores de
Mensageiros da Providência Divina.
Trazendo consigo
mesmo a soma dos reflexos bons e menos bons de que é portador, segundo a
colheita de méritos e prejuízos que semeou para si mesmo no solo do tempo, o
Espírito incorpora aos moldes reduzidos do próprio ser as células do
equipamento humano, associando-as à própria vida, desde a vesícula germinal.
Amparado no colo
materno, estrutura-se-lhe o corpo mediante as células referidas, que, em se
multiplicando ao redor da matriz espiritual, como a limalha de ferro sobre o
ímã, formam, a principio, os folhetos blastodérmicos de que se derivam o tubo
intestinal, o tubo nervoso, o tecido cutâneo, os ossos, os músculos, os vasos.
Em breve,
atendendo ao desenvolvimento espontâneo, acha-se o Espírito materializado na
arena física, manifestando-se pelo veículo carnal que o exprime. Esse veículo,
constituído por bilhões de células ou individuações microscópicas, que se
ajustam aos tecidos sutis da alma, partilhando-lhes a natureza eletromagnética,
lembra uma oficina complexa, formada de bilhões de motores infinitesimais, movidos
por oscilações eletromagnéticas, em comprimento de onda específica, emitindo
irradiações próprias e assimilando-as irradiações do plano em que se encontram,
tudo sob o comando de um único diretor: a mente.
Desde a fase
embrionária do instrumento em que se manifestará no mundo, o Espírito nele
plasma os reflexos que lhe são próprios.
Criaturas
existem tão conturbadas além-túmulo com os problemas decorrentes do suicídio e
do homicídio, da delinqüência e da viciação, que, trazidas ao renascimento,
demonstram, de imediato, os mais dolorosos desequilíbrios, pela disfunção
vibratória que os cataloga nos quadros da patologia celular.
As enfermidades
congênitas nada mais são que reflexos da posição infeliz a que nos conduzimos
no pretérito próximo, reclamando-nos a internação na esfera física, às vezes
por prazo curto, para tratamento da desarmonia interior em que fomos
comprometidos.
Surgem, porém,
outras cambiantes dos reflexos do passado na existência do corpo, culpa
disfarçada e dos remorsos ocultos. São plantações de tempo certo que a lei de
ação e reação governa, vigilante, com segurança e precisão.
É por isso que,
muitas vezes, consoante os programas traçados antes do berço, na pauta da
dívida e do resgate, a criatura é visitada por estranhas provações, em plena
prosperidade material, ou por desastres fisiológicos de comovente expressão,
quando mais irradiante se lhe mostra a saúde.
Contudo, é
imperioso lembrar que reflexos geram reflexos e que não há pagamento sem justos
atenuantes, quando o devedor se revela amigo da solução dos próprios débitos.
A prática do
bem, simples e infatigável pode modificar a rota do destino, de vez que o
pensamento claro e correto, com ação edificante, interfere nas funções
celulares, tanto quanto nos eventos humanos, atraindo em nosso favor, por nosso
reflexo melhorado e mais nobre, amparo, luz e apoio, segundo a lei do auxílio.
Livro:
Pensamento e Vida.
Emmanuel / Chico
Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário