Postlaso de la
Riĉeco
15. Ĉu la
principo, laŭ kiu la homo estas nur depontenanto de la riĉeco, kiun Dio
permesas al li uzi dum sia vivo, forprenas de li la rajton postlasi ĝin al siaj
idoj?
La homo povas
tute prave heredigi ĉe sia morto tion, kion li ĝuadis dum sia vivo, ĉar la
sekvo de tiu rajto estas ĉiam subordigita al la volo de Dio, kiu povas, kiam Li
volas, neebligi al la posteuloj ĝui la heredaĵon; tial oni vidas disfali riĉecon,
kiu ŝajnis plej solida. La volo de la homo, por konservi sian riĉecon en manoj
de sia idaro, estas senpova; sed tio ne prenas de li la rajton postlasi la
pruntaĵon, kiun li ricevis, ĉar Dio ĝin forprenos, kiam Li tion juĝos oportuna.
- Sankta Ludoviko. Parizo, 1860.
Libro: La
Evangelio Laŭ Spiritismo – Allan Kardec, ĉap. XVI.
Transmissão da
Riqueza.
15. O princípio
segundo o qual o homem é apenas o depositário da fortuna, de que Deus lhe permite
gozar durante a vida, tira-lhe o direito de transmiti-la aos descendentes?
O homem pode
perfeitamente transmitir, ao morrer, os bens de que gozou durante a vida, porque
a execução desse direito está sempre subordinada à vontade de Deus, que pode, quando
o quiser, impedir que os descendentes venham a gozá-los. É por isso que vemos ruírem
fortunas que pareciam solidamente estabelecidas. A vontade do homem, de
conservar a sua fortuna na linha de sua descendência, é portanto impotente. Mas
isso não lhe tira o direito de transmitir o empréstimo recebido, desde que Deus
o retirará quando julgar conveniente.
Livro: O
Evangelho Segundo O Espiritismo – Allan Kardec, Cap. XVI.
Nenhum comentário:
Postar um comentário