Ŝajnoj
Tiu viro vivas
kun senpeka ŝajno.
Kombita hararo.
Razita barbo.
Eleganta vesto.
Ciritaj ŝuoj.
Mono em poŝo.
Deponoj en bankoj.
Sata stomako.
Multaj scioj.
Komforta loĝejo.
Organizita familio.
Bonega socia
situacio.
Li ŝajne havas
ĉion por esti feliĉa.
Sed li tia ne
estas.
Li havas
fistulon, kiel kaŝita ulceron kontinue dolorantan.
***
Tia estas
portreto de ordinara homo.
Li ŝajne havas
ĉion por esti feliĉa.
Sed tia li ne
estas.
Li portas, inter
dubo kaj malespero, nevideblan fistulon de angoro, kiel mensan ulceron, kiu
kontinue doloras lian spiriton. Li estas malsanulo malfacile kuracebla.
Kaj bona ŝajno
malmulte gravas al li kun ĉagrenita animo.
Ŝanĝiĝu reĝimoj,
aliiĝu la kondiĉoj de ekzistado, estu konkeritaj aliaj planedoj en la Senlimo,
transformiĝu la statoj de komforto nedaŭra... Eĉ tiel, ekstera renoviĝo neniel
valoras, se la animo mem, uzante la ilojn
de volo, ne inkliniĝas plibonigi sin mem.
***
Meditu pri tiú vero
kaj atentu vian propan moralan transformiĝon por la bono, eĉ rilate al plej
sensignifajn ĉiutagan agojn, ke nekontenteco kaj maltrankviliĝo ne fariĝu
plagoj destruantaj vian vivon.
Libro: Feliĉaj
la Simplaj.
Valérium / Waldo
Vieira.
APARÊNCIAS
Esse senhor vive
com aparência impecável.
Cabelos
penteados.
Barba feita.
Roupa distinta.
Sapatos
lustrosos.
Dinheiro no
bolso.
Depósitos
bancários.
Estômago
saciado.
Vastos
conhecimentos.
Residência
confortável.
Família
constituída.
Ótima situação
social.
Aparentemente,
mostra ter tudo para ser feliz.
Mas não é.
Ele é portador
de uma fístula em forma de chaga oculta a doer continuamente.
* * *
Esse é o retrato
do homem comum.
Aparentemente,
mostra ter tudo para ser feliz.
Mas não é.
Traz a fístula
invisível da angústia em forma de chaga mental, entre a dúvida e o desespero a
fustigar-lhe o espírito continuamente. É um enfermo difícil.
E pouco lhe
adianta a boa aparência, com a alma atribulada.
Mudem-se regimes
políticos, alterem-se as condições de existência, conquistem-se novos planetas
da Imensidade, transformem-se os estados de conforto passageiro... Ainda assim,
a renovação exterior nada vale se a alma, em si, usando as ferramentas da
vontade, não se dispõe a melhorar a si mesma.
* * *
Medite essa
verdade e atenda à própria transformação moral para o bem, desde os mínimos
atos de cada dia, para que a insaciedade e a inquietação não se façam pragas
destruidoras de sua vida.
Livro:
Bem-Aventurados os Simples.
Velérium / Waldo
Vieira
Nenhum comentário:
Postar um comentário