BATALO

Ĉu do la vivo estas nur sufero? 

He, babilaĵo! ĝi mortigus vin! 

Batal’ ĝi estas ĉie sur la Tero 

Kaj en la Spaco, de komenc’ ĝis fin’! 

La hom’ suferas pro doloroj siaj, 

La hom’ kunsentas al vundita frato; 

La koro sangas pro kondutoj fiaj, 

Punataj juste de fatala Fato. 

Ĉe la strebad’ al la Ĉiel’ , l’ animo 

Al si piedojn vundas sur la vojo; 

Kaj por atingi limojn de l’ Senlimo, 

Ĝi tion faros ne per unu fojo. 

Dume ĝi donas al aliaj manon, 

Penante fari vojon pli facila; 

Ĝin premas zorgoj, se la samvojanon 

Ĝi devas veki per admon’ konsila. 

Sed Viv’ ne estas kvazaŭ kalvario 

Kun ĉen’ da ĝemoj, sen feliĉa horo; 

Eĉ sur Golgoto iris fil’ de Dio 

Kun kant’ triumfa de anĝela ĥoro! 

Jen do de l’ homo la vivanta forto 

Ĉar al Ĉiel’ sopiras ĉiam li; 

Senzorga vivo estas kvazaŭ morto: 

Kondukas tian ja eĉ ne mem Di’! 

10/3/1961  / J. CRUZ E SOUZA 

Libro: Mediuma Poemaro.

Porto Carreiro Neto