Influo de Spiritismo sur la progreson
798. Ĉu
Spiritismo iam fariĝos vulgara kredo aŭ ĉu ĝi daŭros plu kiel aparta doktrino
de kelkaj personoj?
Certe ĝi fariĝos
vulgara kredo kaj signos novan epokon en la historio de la homaro, ĉar ĝi troviĝas
en la Naturo kaj tempo venis, kiam ĝi devas okupi lokon inter la homaj okazoj;
tamen ĝi devas elporti grandajn batalojn, prefere kontraŭ intereso ol kontraŭ
konvinkiteco, ĉar estus senutile ignori, ke al iuj personoj interesas kontraŭbatali
ĝin, iuj pro memamo, aliaj pro tute materiaj kaŭzoj; sed tiuj kontraŭuloj,
troviĝante pli kaj pli izolitaj, estos fine devigitaj pensi kiel ĉiuj, alie ili
vokos al si mokridon.
La ideoj
transformiĝas nur kun la kreskado de la tempo, neniam subite; ili malvigliĝas
de generacio al generacio kaj fine, iom post iom, malaperas kun tiuj, kiuj ilin
subtenadis kaj kiujn anstataŭas aliaj individuoj, konvinkitaj, pri novaj principoj,
kiel okazas al politikaj ideoj. Vidu paganismon; hodiaŭ neniu persono certe
praktikas la religiajn ideojn de tiuj tempoj; tamen plurajn jarcentojn
post la apero de Kristanismo, ili lasis postesignojn, kiujn nur la kompleta
renovigo de la rasoj povis forviŝi. Tio sama okazos al Spiritismo; ĝi faras
multe da progresoj, sed ekzistos ankoraŭ, dum du aŭ tri generacioj, ia
fermentanta nekredemo, kiun nur la tempo forpelos. Tamen ĝia dissemado
estos pli rapida ol tiu de Kristanismo, ĉar ĉi tiu mem, sur kiu ĝi sin apogas,
trabatas al ĝi vojon. Kristanismo devis detrui; Spiritismo devas nur konstrui.
799. En kia
maniero Spiritismo povas kunhelpi por la progreso?
Per detruo de
materialismo, unu el la kanceroj de la socio, ĝi igas la homojn kompreni, kie
troviĝas ilia vera intereso. Ĉar la estonta vivo jam ne estas vualita de la
dubo, la homo tial pli bone komprenos, ke li povas certigi al si la estontecon
per la nuneco. Detruante la antaŭjuĝojn pri sektoj, kastoj kaj haŭtkoloroj,
Spiritismo konigas al la homoj la grandan solidarecon, kiu devas tenadi ilin
kune kiel fratojn.
800. Ĉu ne estas
timinde, ke Spiritismo ne sukcesos triumfi super la indiferenteco de la homoj
kaj super ties alligiteco al la materialaj aferoj?
Tiu apenaŭ konus
la homojn, kiu kredus, ke ia ajn kaŭzo povus ilin aliigi kvazaŭ per magio. La
ideoj sin iom post iom modifas laŭ la individuoj, kaj estas bezonaj kelkaj
generacioj, por ke estu tute forviŝitaj la postesignoj de malnovaj kutimoj. La
transformado povas fariĝi nur kun la kreskado de la tempo, grade, paŝo post paŝo;
ĉe ĉiu generacio leviĝas parto de la vualo; Spiritismo venas ĝin tutan disŝiri;
sed, intertempe, se ĝia efiko estus nur, ke iu korektus almenaŭ unu solan el
siaj malvirtetoj, ĝi jam igus tiun homon fari grandan paŝon antaŭen kaj alportus
al li grandan utilon, ĉar tiu unua paŝo plifaciligus aliajn.
801. Kial la Spiritoj ne instruadis ĉiam kiel hodiaŭ?
Vi ne instruas al infanoj tion saman, kion al plenaĝuloj,
kaj vi ne donas al ĵusnaskito nutraĵon, kiun ĝi ne povas digesti; por ĉiu afero
estas tempo difinita.
Ili instruis
multe da aferoj, kiujn la homoj ne komprenis aŭ falsis, sed kiujn hodiaŭ la
homoj povas kompreni. Per sia instruado, kvankam nekompleta, ili preparis la
grundon por semo, kiu estas nun fruktonta.
802. Ĉar
Spiritismo devas signi progreson de la homaro, kial do la Spiritoj ne
plirapidigas tiun progreson pere de manifestiĝoj tiel ĝeneralaj kaj evidentaj,
ke la plej nekredemaj homoj konvinkiĝu pri ties vereco?
Vi volus
miraklojn; Dio ilin abunde dissemas sub viaj paŝoj, kaj inter vi estas homoj,
kiuj Lin malkonfesas. Ĉu la Kristo mem konvinkis siajn samtempulojn per siaj miregindaĵoj?
Ĉu vi ne vidas hodiaŭ homojn, kiuj neas la plej evidentajn faktojn, okazantajn
antaŭ iliaj okuloj? Ĉu iuj ne diras, ke ili ne kredus, eĉ se ili vidus tiujn faktojn?
Ne; ne per miregindaĵoj Dio volas konverti la homojn; per Sia bonkoreco, Li
volas lasi al ili la meriton konvinkiĝi mem per sia prudento.
Libro: La Libro
de la Spiritoj – Allan Kardec.
Influência do
Espiritismo no Progresso
798. O
Espiritismo se tornará uma crença comum ou será apenas a de algumas pessoas?
— Certamente ele
se tornará uma crença comum e marcará uma nova era na História da Humanidade,
porque pertence à Natureza e chegou o tempo em que deve tomar lugar entre os
conhecimentos humanos. Haverá, entretanto, grandes lutas a sustentar, mais
contra os interesses do que contra a convicção, porque não se pode dissimular
que há pessoas interessadas em combatê-lo, umas por amor-próprio e outras por
motivos puramente materiais. Mas os seus contraditores, ficando cada vez mais
isolados, serão afinal forçados a pensar como todos os outros, sob pena de se
tornarem ridículos.
As idéias só se
transformam com o tempo e não subitamente; elas se enfraquecem de geração em
geração e acabam por desaparecer com os que as professavam e que são
substituídos por outros indivíduos imbuídos de novos princípios, como se
verifica com as idéias políticas. Vede o paganismo; não há ninguém, certamente,
que professe hoje as idéias religiosas daquele tempo; não obstante, muitos
séculos depois do advento do Cristianismo ainda haviam deixado traços que
somente a completa renovação das raças pode apagar. O mesmo acontecerá com o
Espiritismo; ele faz muito progresso, mas haverá ainda, durante duas ou três
gerações, um fenômeno de incredulidade que só o tempo fará desaparecer.
Contudo, sua marcha será mais rápida que a do Cristianismo, porque é o próprio
Cristianismo que lhe abre as vias sobre as quais ele se desenvolverá. O Cristianismo
tinha que destruir; o Espiritismo só tem que construir. (1)
799. De que
maneira o Espiritismo pode contribuir para o progresso?
— Destruindo o
materialismo, que é uma das chagas da sociedade, ele faz os homens
compreenderem onde está o seu verdadeiro interesse. A vida futura não estando
mais velada pela dúvida, o homem compreenderá melhor que pode assegurar o seu
futuro através do presente. Destruindo os preconceitos de seita, de casta e de
cor ele ensina aos homens a grande solidariedade que os deve unir como irmãos.
800. Não é de
temer que o Espiritismo não consiga vencer a indiferença dos homens e o seu
apego às coisas materiais?
— Seria conhecer
bem pouco os homens, pensar que uma causa qualquer pudesse transformá-los como
por encanto. As idéias se modificam pouco a pouco, com os indivíduos, e são
necessárias gerações para que se apaguem completamente os traços dos velhos
hábitos. A transformação, portanto, não pode operar-se a não ser com o tempo,
gradualmente, pouco a pouco. Em cada geração uma parte do véu se dissipa. O
Espiritismo vem rasgá-lo de uma vez; mas mesmo que só tivesse o efeito de
corrigir um homem de um só dos seus defeitos, isso seria um passo que o faria
dar e por isso um grande bem, porque esse primeiro passo lhe tornaria os outros
mais fáceis.
801. Por que os
Espíritos não ensinaram desde todos os tempos o que ensinam hoje?
— Não ensinais
às crianças o que ensinais aos adultos e não dais ao recém-nascido um alimento
que ele não possa digerir. Cada coisa tem o seu tempo. Eles ensinaram muitas
coisas que os homens não compreenderam ou desfiguraram, mas que atualmente
podem compreender. Pelo seu ensinamento, mesmo incompleto, prepararam o terreno
para receber a semente que vai agora frutificar.
802. Desde que o
Espiritismo deve marcar um progresso da Humanidade, porque os Espíritos não
apressam esse progresso através de manifestações tão gerais e patentes que
pudessem levar a convicção aos mais incrédulos?
— Desejaríeis
milagres, mas Deus os semeia a mancheias nos vossos passos e tendes ainda os
homens que os negam. O Cristo, ele próprio, convenceu os seus contemporâneos
com os prodígios que realizou? Não vedes ainda hoje os homens negarem os fatos
mais patentes que se passam aos seus olhos? Não tendes os que não acreditariam,
mesmo quando vissem? Não, não é por meio de prodígios que Deus conduzirá os
homens. Na sua bondade ele quer deixar-lhes o mérito de se convencerem através
da razão.
(1) - O
transcurso do primeiro século do Espiritismo, a 18 de abril de 1957, veio
confirmar plenamente essa extraordinária previsão de Kardec. No primeiro século
do seu desenvolvimento o Cristianismo era ainda uma seita obscura e
terrivelmente perseguida e somente nos fins do terceiro século atingiu as
proporções de desenvolvimento e universalização que o Espiritismo apresenta no
seu primeiro século. A marcha do Espiritismo se fez com muito maior rapidez e
sua vitória brilhará mais rápida do que se espera. (N. do T.)
Livro: O Livro
dos Espíritos – Allan Kardec.