La raĝoj kaj la
parioj
Tiuj altaj
sistemoj pri religio kaj filozofio rememorigas la progreson de la raso en ĝia
origina mondo, el kiu ĝi estis ĵetita sur la Teron pro sia senmezura kaj malfeliĉa
fiero.
La arjoj el
Hindujo tamen ne kompatis la malpli progresintajn rasojn, kiujn ili trovis sur
sia vojo kaj kies evoluo devus esti al ili motivo de reboniga laboro sur la
Tero; la aborigenoj estis konsiderataj parioj de la socio, al kies membroj ili
ne povis proksimiĝi, ne ricevante gravajn punojn kaj severajn turmentojn.
Ankoraŭ hodiaŭ
la iluminita spirito de Gandhi, devigita agi en la sfero de la plej atenta
psikologio pri siaj samrasaj fratoj, ne sukcesis forigi el la sino de la granda
popolo el inicitoj kaj profetoj tiujn sociajn absurdaĵojn.
La parioj estas
la skorio de ĉiuj estaĵoj kaj estas devigitaj fari alarman signalon, kiam ili
iras sur la vojo, ke la feliĉuloj foriĝu de ilia malbonfara kontaĝo.
Sed estas
realaĵo, ke la suverenaj raĝoj, sub la favorkora influo de la Kristo, revenas
al la samaj vojoj sur kiuj ili iris sur la dorso de elefantoj ornamitaj per multekostaj
ŝtonoj, kiel malfeliĉaj almozuloj, elpagante la pasintecon per amaraj kaj
elaĉetaj provoj. La humiligintoj de la malfeliĉuloj, de sur la alto de siaj
brilantaj palacoj revenas sur la samajn vojon, kovrite per kanceraj vundoj,
montrante siajn mizeron kaj malriĉecon.
Estas mirinde,
ke nenia popolo sur la Tero havas pli da scioj pri la reenkarniĝo, ol la hinda,
konscianta pri tiu sankta veraĵo, ekde la komenco de sia organizo en tiu ĉi
mondo.
Libro: Sur Vojo
al la Lumo.
Emmanuel / Chico
Xavier.
OS RAJÁS E OS
PÁRIAS
Na verdade,
esses sistemas avançados de religião e filosofia evocam o fastígio da raça no
seu mundo de origem, de onde foi precipitada ao orbe terreno pelo seu orgulho desmedido
e infeliz. Os arianos da Índia, porém, não se compadeceram das raças atrasadas que
encontraram em seu caminho e cuja evolução devia representar para eles um
imperativo de trabalho regenerador na face da Terra; os aborígenes foram
considerados como os párias da sociedade, de cujos membros não podiam
aproximar-se sem graves punições e severos castigos.
Ainda hoje, o
espírito iluminado de Gandhi, que é obrigado a agir na esfera da mais atenciosa
psicologia dos seus irmãos de raça, não conseguiu eliminar esses absurdos
sociais do
seio do grande povo de iniciados e profetas. Os párias são a ralé de todos os
seres e são obrigados a dar um sinal de alarme quando passam por qualquer
caminho, a fim de que os venturosos se afastem do seu contágio maléfico.
A realidade,
contudo, é que os rajás soberanos, ao influxo da misericórdia do Cristo, voltam
às mesmas estradas que transitaram sobre o dorso dos elefantes ajaezados de pedrarias,
como mendigos desventurados, resgatando o pretérito em avatares de amargas provações
expiatórias. Os que humilharam os infortunados, do alto de seus palácios resplandecentes,
volvem aos mesmos caminhos, cheios de chagas cancerosas, exibindo a sua miséria
e a sua indigência.
E o que é de
admirar-se é que nenhum povo da Terra tem mais conhecimentos, acerca da
reencarnação, do que o hindu, ciente dessa verdade sagrada desde os primórdios da
sua organização neste mundo.
Livro: A Caminho
da Luz.
Emmanuel / Chico
Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário