domingo, 2 de março de 2014

KANTO DE SKLAVO


Ve! Sklavigita! Kiel pezas fero 
Sur manoj, sur piedoj, en la koro! 
Ho Dio, kial frapis min mizero, 
Kvazaŭ Furioj en rikana ĥoro? 

Negro! Nu, kial mi naskiĝis tia, 
Kun haŭto nokta, haroj krispaj, nazo 
Buldoga, lipoj ŝvelaj, malgracia 
Aspekt’, al kiu mankas taŭga frazo? 

Sur grundo nigra mi vekiĝis; sur 
Nigrega ŝlimo tagoj pelas min; 
Sed al l’ infan sonadis en murmur’ 
La lula kant’ el brusto de patrin’. 

Sed ja ekzistas pli hontinda sklavo: 
De l’ verda drapo, vin’, diboĉ’, malamo; 
Kondukas ĉiuj al senfunda kavo, 
Al mortabismo, al gehena flamo! 

Al ĉi fiaĵoj sklavis mi sensperte, 
Pensante: “Oho! Esti sklav al Dio!”; 
Sed elaĉeton mi akiros certe 
Sub milda jugo de l’ Evangelio! 

29/11/1960 / J. CRUZ E SOUZA.
Livro: Mediuma Poemaro.
Luís da Costa Porto Carreiro Neto.

Nenhum comentário:

Postar um comentário