DESTINOS / Destinoj

DESTINOS

A árvore generosa eleva-se à beira da estrada.

Os viandantes que passam famintos e exaustos buscam-lhe os frutos.

E, no desvario de suas necessidades, atiram-lhe pedras.

Espancam-na com varas.

Sacodem-lhe os galhos.

Quebram-lhe as grimpas.

Talam-lhe as folhas.

Sufocam-lhe as flores.

Esmagam-lhe os brotos tenros. Ferem-lhe o tronco. Mas, a árvore, sem queixa nem revolta, balouçando as frondes, doa, a todos que a. maltratam, os frutos substanciosos e opimos de sua própria seiva.

Esse é o seu destino.

*

Também na estrada da existência onde você vive, transitam os viajores da evolução apresentando múltiplas exigências a lhe rogarem auxilio.

E, na loucura de seus caprichos, atiram-lhe pedras de ingratidão.

Espancam-lhe o nome com as varas da injúria. Sacodem-lhe o coração a golpes de violência. Quebram-lhe afeições preciosas, usando a calúnia.

Talam-lhe os serviços com a tesoura da incompreensão.

Sufocam-lhe os sonhos nos gases deletérios da crueldade.

Esmagam-lhe as esperanças com as pancadas da crítica.

Ferem-lhe os ideais com a lâmina da ironia. A todos, porém, sorrindo fraternalmente, aprenda com a árvore generosa a doar os frutos do próprio esforço, sem revolta e sem queixa.

*

Espírita, não estranhe se esse é o seu destino.

Quando esteve humanizado entre nós, com amor incomum, esse foi o destino de Jesus, Nosso Mestre.

Livro: Bem-aventurados os Simples.

Valérium / Waldo Vieira.

Destinoj

Malavara arbo staras ĉe la rondo de vojo.

Malsataj kaj lacaj preterirantoj penas ekhavi ĝiajn fruktojn.

Frenezaj de neceso sin nutri, ili superĵetas ĝin per ŝtonoj, batas ĝin per vergoj, skuas ĝiajn branĉojn, rompas ĝiajn supron, deŝiras ĝiajn foliojn, sufokas ĝiajn florojn, dispremas ĝiajn molajn burĝonojn, vundas ĝiajn trunkon.

La arbo tamen, avingante sian branĉaron sem plendo kaj sen indigno oferas al ĉiuj siaj perfortantoj la nutrajn kaj bonegajn fruktojn de sia propra suko.

Tia estas ĝia destino.
*

Ankaŭ sur la vojo de la vivo, kiun vi sekvas, iras migrantoj de la evoluado kun plej diversaj postuloj je via helpo.

En la frenezo de siaj kapricoj ili ĵetas kontraŭ vin ŝtonojn de maldanko, taŭzas vian nomon per vergoj de insultado, skuas vian koron per brutalaj batoj, rompas al vi karajn korligiĝojn per kalumnio, dispecigas viajn servojn per la hakilo de nekomprenemo, sufokas viajn revojn per la batoj de acida kritikado, vundas viajn idealojn per la glavo de ironado.

Sed vi, frate ridetante al ĉiuj, lernu de la oferema arbo doni, sen indigno kaj plendo, la fruktojn de via propra laborado.
*

Spiritisto, ĝi ne ŝajnu al vi io stranga, se tia estas via destino.

Kun neordinara amo, vivante inter ni sub formo homa, tian saman destinon ja havis Jesuo, nia Majstro.

Libro: Feliĉaj la Simplaj – Valérium – Waldo Vieira.