La Vorto ĉe la kreado de la Tero
La scienco de la
mondo ne vidis liajn respektegindajn kaj saĝajn manojn ĉe la intimeco de la
energioj, vivigantaj la tergloban organismon. Oni anstataŭigis lian providencon
per la termino “naturo”, en ĉiuj esploroj kaj analizoj de la ekzistaĵaro, sed
lia amo estis la Vorto de la kreado de la komenco, same kiel ĝi estas kaj estos
la glora krono de ĉiuj surteraj estaĵoj en la senfina senmorteco. Kiam la
elementoj de la naskiĝanta mondo sereniĝis, kiam la lumo de la Suno silente
kisadis la malgajan belecon de la kontinentoj kaj de la primitivaj maroj, tiam
Jesuo kunigis en la Supro la diajn interpretantojn de sia penso. Tiam vidiĝis
malsupreniri sur la Teron, el la vastaĵoj de la senlimaj spacoj, ia nubo da kosmaj
fortoj, kiu envolvis la ripozanta grandegan teran laboratorion.
Post kelka
tempo, kiel sur la solidiĝinta krusto de nia planedo, tiel en la fundo de la
oceanoj, oni povis observi la ekzistadon de ia viskoza substanco kovranta la
tutan Teron.
Estis do faritaj
la unuaj paŝoj sur la vojo de la organa vivo. El tiu gelateneca maso naskiĝis
sur la Tero la protoplasmo kaj per ĝi Jesuo ĵetis sur la supraĵon de la mondo
la sanktan ĝermon de la unuaj homoj.
Libro: Sur Vojo
al la Lumo – Emmanuel / Chico Xavier.
O Verbo na
criação terrestre
A Ciência do
mundo não lhe viu as mãos augustas e sábias na intimidade das energias que vitalizam
o organismo do globo. Substituíram-lhe a providência com a palavra “natureza”,
em todos os seus estudos e análises da existência, mas o seu amor foi o Verbo
da criação do princípio, como é e será a coroa gloriosa dos seres terrestres na
imortalidade sem-fim. E quando serenaram os elementos do mundo nascente, quando
a luz do Sol beijava, em silêncio, a beleza melancólica dos continentes e dos
mares primitivos, Jesus reuniu nas Alturas os intérpretes divinos do seu
pensamento. Viu-se, então, descer sobre a Terra, das amplidões dos espaços
ilimitados, uma nuvem de forças cósmicas, que envolveu o imenso laboratório
planetário em repouso.
Daí a algum
tempo, na crosta solidificada do planeta, como no fundo dos oceanos, podia-se
observar a existência de um elemento viscoso que cobria toda a Terra.
Estavam dados os
primeiros passos no caminho da vida organizada. Com essa massa gelatinosa, nascia
no orbe o protoplasma e, com ele, lançara Jesus à superfície do mundo o germe
sagrado dos primeiros homens.
Livro: A Caminho
da Luz – Emmanuel / Chico Xavier
Nenhum comentário:
Postar um comentário