Kimio
7. – Ĉu ekzistas
ia leĝo de progreso por la kemia individuiĝo?
– Laŭ la
koncepto pri la spiritaj valoroj, la leĝo estas de evoluo por ĉiuj estuloj kaj
aĵoj de la Universo. Ankaŭ la kemiaj individuiĝoj sekvas sian direkton, por
havigi al si la unuajn animajn karakterojn, kaj estas juste rimarki, ke, en la
industria rondo, la individuiĝo estas ellaborata laŭ la plej krudaj procesoj,
ĝis ĝi povos esti utiligita de la nevidebla aganto en la biologia kemio, kie ĝi
eniras en novan vivo-ciklon, ascendante al sia destino.
8. – Kiu estas
la diferenco, kiun la Spiritoj rimarkis, inter la biologia kaj la indurstria
kemioj?
– Ĉe la unua
superstaras la spiritaj influoj sur ĉiuj organismoj; dume, ĉe la dua, ĉiuj
faktoroj havas, ĝustedire materian efikon.
En tio kuŝas ja
la granda diferenco. Tiel estas, ĉar en la interno de la organa ĉelo la
vivo-fenomeno submetiĝas al ia dia aganto, en sia profunda naturo, kaj, en la
industriaj komponaĵoj, la kemiaj kombinoj povas obei al ia homa aganto.
9. – Ĉu la
radioaktiveco okazigas la detruiĝon aŭ la evoluon de la materio?
– Per la
radioaktiveco okazas la evoluo de la materio. El tiu kontinua konsumiĝo okazas
ja la kemiaj individuiĝoj, transformitaj en energion, movadon, elektron, lumon,
en ilia ascendo al novaj evoluaspektoj, obee al la leĝoj regantaj la Universon.
10. – Ĉar la
radioaktiveco agas senĉese, ellaborante siajn fortojn, kie troviĝas la fonto de
energio por la materio?
– La Suno estas
tiu vivofonto por ĉiuj nukleoj de la planeda vivo. Ĉiuj estaĵoj, same kiel ĉiuj
centroj, kie agas la fortoj de la embria vivo, ricevas la senĉesan renovigon de
siaj energioj per daŭra atompluvo sendita de la sistemo-sidejo al la familio de
mondoj ekvilibritaj en ties altiro, en la Senlimo.
11. –Kiel ni
komprenu la aserton de la kemiistoj: “nenio kreiĝas, nenio perdiĝas”?
– Vere, la homa
spirito ne kreas la vivon, kio estas atributo de Dio, fonto de la senfina,
senĉesa kreado. Se tamen la homo ne povas krei la vivo-fluidaĵon, nenio
perdiĝas el la Dia faritaĵo, ĉirkaŭ li, ĉar substancoj aliiĝas en ascenda evoluado.
12. –
Konsiderante la ekzaktecon, kun kiu efektiviĝas la naturaj kombinoj de la
organika kemio, kiel ni komprenu la plurajn manifestiĝojn de la naturo, en ĝiaj
unuaj tempoj?
– Ĉe siaj
primitivaj molekulaj asociiĝoj, la diversaj manifestiĝoj de la surtera naturo
obeas al la dia penso de la komisiitoj de Jesuo, okaze de la unuaj signoj de
vivo sur la krusto de la terglobo.
Se vi turnos vin
al tiuj plej antikvaj originoj, tiam vi povos rimarki la penadon de la saĝaj
Spiritoj de la nevidebla sfero ĉe la manipulado de la valoroj de la biologia
kemio en la komenco de la planeda vivo, starigantaj la definitivan karakterizon
de la Naturaj procedoj en la fiksado de la specioj, antaŭvidantaj ĉian
meĥanismon de la estonteca evoluo, kaj konfidantaj sian laboron al la leĝoj de
la natura selekto, leĝoj, kiuj, sub la egido de Jesuo, estis daŭrigontaj tra la
tempo la perfektigon de la tera verko.
13. – Ĉu la
spiritaj fortoj organizis ankaŭ la mondan atmosferon?
– Sendube. La
inteligenteco, kun kiu estis aranĝitaj la elementoj de la scenejo, por la
evolviĝo de la vivo sur nia planedo, pruvas tion al vi.
Je distanco de
kelkdeke da kilometroj estis metitaj tavoloj el ozono, destinitaj filtri la
sunradiojn kaj dozi ties naturon por protekti la vivon.
El la atmosfero
vi ricevas pli grandan kvanton da nutraĵo por la konservado de viaj ĉeloj. Kaj,
ĉar ne estas nia celo erudicie citi, nek rediri la sciencajn instruojn de la
mondo, ni memoru, ke unu homo, por la konservado de sia organa vivo, bezonas
ioman kvanton da oksigeno, dek kvin gramojn da azoto (nutra) kaj kvincent gramojn
da karbono (nutra). La oksigeno estas donaco de Dio por ĉiuj kreitaĵoj; rilate
la azoton kaj la karbonon, estas ja pro ilia havigo, ke la homo penege luktas
sur la Tero, kio
rememorigas al ni la admonon de la
sanktaj tekstoj al la erarinta spirito: “En la ŝvito de via vizaĝo vi manĝados panon”.
(1)
Laŭ tiu kemia
kalkulo, la baza problemo de nutrado estas konfirmo pri la patra grandanimeco
de la Kreinto kaj la elaĉeta stato en kiu troviĝas la reenkarniĝintaj animoj en
tiu ĉi mondo.
14. – Kiel
kompreni la aserton de la astronomoj, rilate al la termika morto de la planedo?
– Certe estas,
ke iam ĉiu materia organismo aliiĝos, prenante novajn formojn. La energioj de
la Suno, same kiel la teraj fortoj, ĉi tie elĉerpiĝos kaj aperos aliloke. Laŭ
kalkulo de kelkaj astronomoj, la termika morto de la planedo okazos post ĉirkaŭ
unu miliono da jaroj, de nun.
Oni jam asertis
tamen, ke la vivo estas la eterna nuno. Kaj nia ĉefa devo ne estas kalkuli la
tempon, difinante sur nefirmaj bazoj la daŭron de la, kiel sciate, pasemaj
faritaĵoj, sed valorigi ĝin kiel sanktan okazon por la definitivaj konstruaĵoj
de nia spirito, konstruaĵoj liberaj de ĉiaj materiaj aliiĝoj, en la senfino.
Libro: La
Konsolanto
Emmanuel / Chico
Xavier
Química.
7 -Existe uma
lei de progresso para a individualização química?
-Na conceituação
dos valores espirituais, a Lei é de evolução para todos os seres e coisas do
Universo. As individualizações químicas possuem igualmente a sua rota para
obtenção das primeiras expressões anímicas, sendo justo observarmos que, no
círculo industrial, a individualização é trabalhada pelos processos mais
grosseiros, até que possa ser aproveitada pelo agente invisível na química
biológica, onde entra em novo circulo vital, na ascensão para o seu destino.
8 –Qual a
diferença observada pelos Espíritos entre a química biológica e a industrial?
-Na primeira
preponderam os ascendentes espirituais, em todas as organizações; ao passo que
na segunda todos os fatores podem ser de atuação propriamente material.
Nisso reside a
grande diferença. É que, na intimidade da célula orgânica, o fenômeno da vida
submete-se a um agente divino, em sua natureza profunda, e, nos compostos
industriais, as combinações químicas podem obedecer a um agente humano.
9 –A radioatividade
opera a destruição ou a evolução da matéria?
-Através da
radioatividade, verifica-se a evolução da matéria. È nesse contínuo desgaste
que se observam os processos de transformação das individualizações químicas,
convertidas em energia, movimento, eletricidade, luz, na ascensão para novas
modalidades evolutivas, em obediência às leis que regem o Universo.
10 –Onde a fonte
de energia para a matéria, de vez que a radioatividade opera incessantemente,
trabalhando as suas forças?
-O Sol é essa
fonte vital para todos os núcleos da vida planetária. Todos os seres, como
todos os centros em que se processam as forças embrionárias da vida, recebem a
renovação constante de suas energias através da chuva incessante dos átomos,
que a sede do sistema envia à sua família de mundos, equilibrados na sua
atração, dentro do Infinito.
11 –Como
deveremos compreender a assertiva dos químicos “nada se cria, nada se perde”?
-Em verdade, o
espírito humano não cria a vida, atributo de Deus, fonte da criação infinita e
incessante; contudo, se o homem não pode criar o fluido da vida, nada se perde
da obra de Deus em torno dele, porque todas as substâncias se transformam na
evolução para mais alto.
12 –Em face da
exatidão com que se efetuam as combinações naturais da química orgânica, como
entender as diversas expressões da natureza em seus primórdios?
-As expressões
diversas da Natureza terrestre, em suas primitivas agregações moleculares,
obedeceram ao pensamento divino dos prepostos de Jesus, quando nas
manifestações iniciais da vida sobre a crosta do orbe.
Remontando a
essas origens profundas, podeis observar, então, o esforço dos Espíritos sábios
do plano invisível, na manipulação dos valores da química biológica nos
primórdios da vida planetária, estabelecendo a caracterização definitiva dos
processos da Natureza na fixação das espécies, prevendo todo mecanismo da
evolução no futuro, e entregando o seu trabalho às leis da seleção natural que,
sob a égide de Jesus, prosseguiram no aperfeiçoamento da obra terrestre através
do tempo.
13 –As forças
espirituais organizaram igualmente a atmosfera do mundo?
-Isso é
indubitável. A inteligência com que foram dispostos os elementos do cenário,
para o desenvolvimento da vida no planeta, vo-lo comprova.
A algumas
dezenas de quilômetros foram colocados os revestimentos do ozônio, destinados a
filtrar os raios solares; dosando-lhes a natureza para a proteção da vida.
Da atmosfera
recebe a maior porcentagem de nutrição para o entretenimento das células.
E como o nosso
escopo não é o de citações eruditas, nem o de redizer os preceitos científicos
do mundo, lembremos que um homem, na manutenção da sua vida orgânica. Necessita
de regular quantidade de oxigênio, quinze gramas de azoto (alimentar) e
quinhentos gramas de carbono (alimentar). O oxigênio é uma dádiva de Deus para
todas as criaturas ; quanto ao azoto e ao carbono, é pela obtenção que o homem
luta afanosamente na Terra, recordando-nos a exortação dos textos sagrados ao
espírito que faliu – “comerás o pão com o suor do teu rosto”.
O problema
básico da nutrição, nessa conta de química, é uma reafirmação da generosidade
paterna do Criador e do estado expiatório em que se encontram as almas
reencarnadas neste mundo.
14 –Como
compreender a afirmativa dos astrônomos relativamente à morte térmica do
planeta?
-É certo que
todo organismo material se transformará, um dia, revestindo novas formas. As
energias do Sol, como as forças telúricas do orbe terrestre, serão esgotadas
aqui, para surgirem noutra parte. Alguns astrônomos calculam a morte térmica do
planeta para daqui a um milhão de anos, aproximadamente.
Já se disse,
porém, que a vida é eterno presente. E o nosso primeiro dever não é o de contar
o tempo, demarcando, em bases inseguras, a duração das obras conhecidamente
sagrada para as edificações definitivas do nosso espírito, as quais são
inacessíveis a todas as transformações da matéria, em face do Infinito.
Livro: O Consolador
Emmanuel / Chico
Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário