Elreviĝoj
Mallaborema viro
ekscese ripozis kaj ne povis dormi.
Penante endormiĝi
plian fojon, li Iris en izolitan ĉambron.
Post kelka tempo
li ronkis...
Stertoreca spirado.
Akraj fajfoj.
Forpasis kvarono
de horo.
Ellasante pli
laŭtajn sonojn, li vokas sin mem.
Li furioze
ellitiĝas kaj eliras, serĉante la supozitan kaŭzanton de la malagrabla bruo,
kiu lin vekis...
***
Tiaj estas
multaj agoj de la kreitoj.
Ili simple
deziras dormon de trompema ripozo.
Kaj kiam li
ĉargrenitaj vekiĝas por la spirita realo, ilin ĉirkaŭanta, ili malespere serĉas
iun, kiun ili povu kulpigi pro siaj senzorgeco kaj ĉagreniĝo, sed ili ĉiam
trovas nur sin mem, kiel solajn kulpulojn.
Tiele okazas ĉe
la etaj konsterniĝoj en la homa vivo kaj ĉe la grandaj elreviĝoj en la spirita
vivo, post la vojaĝo tra la morto.
***
Kulpu neniun pro
viaj nunaj aŭ estontaj trompiĝoj.
Preĝu, vigu kaj
esploru viajn proprajn elreviĝojn iĝante
en dolora maldormo de konsciencoriproĉo, nur vi mem ĉiam kulpas pri ili.
Libro: Feliĉaj
la Simplaj.
Valérium / Waldo
Vieira.
DESAPONTAMENTOS
O homem ocioso
repousara em excesso e perdera o sono.
Tentando dormir
mais uma vez, recolheu-se em aposento isolado.
Depois de algum
tempo, ressonava...
Respiração
estertorosa.
Assobios
estridentes.
Passa um quarto
de hora.
Emitindo sons
mais altos, acorda a si mesmo.
Levanta-se e
sai, furioso, procurando o suposto responsável pelo desagradável ruído que o
despertou...
*
Muitos atos das
criaturas são semelhantes a esse.
Aspiram
simplesmente ao sono do repouso falso. E, quando despertam, contrariadas, para
a realidade espiritual que as cerca, buscam, em desespero, alguém a quem possam
incriminar por sua incúria e desgosto, mas encontram, invariavelmente, em si
mesmas, as únicas responsáveis.
Assim ocorre nas
pequeninas contrariedades da vida humana e nas grandes desilusões da vida
espiritual, após a viagem da morte.
*
Não culpe a
ninguém por suas frustrações, presentes ou futuras.
Ore, vigie e
analise os próprios desapontamentos e verá que, ressonando na ociosidade e acordando
na dolorosa vigília do arrependimento, o único responsável por eles é sempre
você mesmo.
Livro:
Bem-Aventurados os Simples.
Valérium / Waldo
Vieira.
Nenhum comentário:
Postar um comentário