sábado, 26 de junho de 2021

La Konsolanto / O Consolador (Herooj / Heróis)

82. – Ĉu la falsaj juĝoj de la Historio pligravigas la situacion de tiuj, kiuj foriras de la Tero kiel herooj, ne estante tiaj?

– La solenaj funebraj ceremonioj, la brilaj nekrologoj, la pompaj adjektivoj, kiujn oni konsentas al la “mortintoj” kontraŭ la postlasita oro de la konvencia pozicio, kaŭzas nedireblan afliktiteco al la forpasintoj. Estas peniga la angoro, kiu estiĝas por tiuj suferantaj, menskonfuzitaj Spiritoj, kiuj

hontas pri si mem, espertante la plej profundan abomenon kontraŭ la ricevitaj omaĝoj.

Post tiu fazo de la nesincera monda juĝo, oni ofte povos rimarki la senkoherecon de la homoj.

La “iama heroo” revenas en la mondon kun vestoj de almozulo aŭ kruda proleto: per silentaj larmoj li lernas komponi kantikojn pri la sanktigaj devo kaj laboro. Sed neniu vidas lin, ĉar en la mondhistorio, en ĉiuj tempoj, la homo ĉiam incensadis la tiranecon, kaj nur tre malofte li fiksis sian malkvietan rigardon sur la karesa, humila floro de la virto.

Libro: La Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.

82 – Os falsos julgamentos da História agravam a situação dos que se desprendem do mundo, na qualidade de heróis, sem que o sejam?

-As exéquias solenes, os necrológios brilhantes, os pomposos adjetivos que se concedem aos “mortos”, em troca do ouro da posição convencional que deixaram, afligem os que partiram pela morte, de maneira intraduzível. Penosa situação de angústia se estabelece para esses Espíritos sofredores e perturbados, que se envergonham de si mesmos, experimentando a mais funda repugnância pelas homenagens recebidas.

Cessada essa fase do julgamento insincero do mundo, freqüentemente se poderá observar a incoerência dos homens.

O “antigo herói” volta ao orbe com as vestes do mendigo ou do proletário rude, aprendendo nas lágrimas silenciosas a compor os cânticos do dever e do trabalho santificantes; todavia, ninguém o vê, porque, na história do mundo, em todos os tempos, o homem sempre incensou a tirania e raramente fixou o olhar inquieto na flor carinhosa e humilde da virtude.

Livro: O Consolador – Emmanuel / Chico Xavier.

Nenhum comentário:

Postar um comentário