quarta-feira, 30 de maio de 2018

Lecioneto / pequena lição - 76

Bonan tagon
(bom dia) Expressão de saudação que indica "bom dia". Em Esperanto, as expressões que se referem a saudações são bem marcadas durante o dia. Ex.: bonan matenon (bom dia ou boa manhã); bonan tagon (bom dia – sol alto); bonan vesperon (bom fim de tarde e boa noite – quando as pessoas se encontram); e bonan nokton (boa noite – quando as pessoas se despedem).

1. Bonan matenon, sinjoro! La suno ekbrilas forte hodiaŭ, ĉu ne? (Boa manhã – ou bom dia –, senhor! O sol brilha forte hoje, não é?)
2. Bonan tagon! Kiel vi fartas? (Bom dia! Como tem passado?)
3. Bonan vesperon, sinjorino! Ĉu mi alvenis malfrue? (Bom fim de tarde – ou boa noite –, senhora! Cheguei tarde?)
4. Bonan nokton, amikoj! Mi devas foriri nun. (Boa noite, amigos! Eu preciso ir agora.)

Obs: Nas saudações utiliza-se a marcação do acusativo (-n), pois são reduções de frases como "mi deziras bonan tagon al vi" (eu desejo um bom dia a ti).
   
Programo MIA AMIKO
Retaj Kursoj de Esperanto
Movimento Virtual de Esperanto no Brasil
Esperanto@Brazilo

La Konsolanto / O Consolador – 34 (Geneologia arbo / Árvore genealógica)

34. – Ĉu la tiel nomata genealogia arbo de la homoj havas identan signifon en la spirita sfero?
– En la spirita sfero persistas la sama penado por la konservado kaj plivastigo de la familiaj korinklinoj, kaj, jen ĉe la surteraj regeneraj laboroj, jen en la sanktiga lumo de la astraj sferoj, la pasioj kaj malpuraj sentoj aliiĝas en sanktajn ligilojn de la spirito.
Sed la genealogia arbo, tiel, kiel ĝi estas konata en la surtera lukto, ne transportiĝas al la nevidebla sfero, ĉar tie la sangaj ligiloj estas anstataŭataj de la altiroj de la sublimaj amo-sentoj purigitaj per la abundo da spertoj kaj luktoj komune travivitaj.
Libro: La Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.
34 –A denominada árvore genealógica dos seres humanos tem idêntica significação no plano espiritual?
Na esfera espiritual persiste o mesmo esforço na conservação e dilatação dos afetos familiares e, ora nos trabalhos regeneradores da Terra, ora na luz santificante dos planos siderais, transformam-se as paixões ou sentimentos ilegítimos em sagrados liames do espírito.
A árvore genealógica, porém, como se conhece na luta planetária, não se transporta ao plano invisível, porque, aí, os vínculos de sangue são substituídos pelas atrações dos sentimentos de amor sublime, purificados no patrimônio das experiências e lutas vividas em comum.
Livro: O Consolador – Emmanuel / Chico Xavier.

terça-feira, 29 de maio de 2018

Parolu foje kun vi mem!

Kiu mallaŭte sencele murmuradas, tiu rapide estas konsiderata freneza de sia socia medio. Sed psikologoj eltrovis ke paroladoj kun si mem ne estas signo por frenezo. Male ili estas ege utilaj.
Okazis antaŭ nelonge en parkuma domo: "Kie mi havas mian ŝlosilon?", murmuras sencele juna virino, dum ŝi serĉadas ekscitite en sia manpoŝo. Respondon ŝi ne ricevas, ĉar estas tie neniu kiu povus reagi je ŝia demando. Homoj kiuj laŭte sencele babiladas, sed kiuj evidente ne havas kunparolanton, kaŭzas strangan impreson. Sed usonaj esploristoj taksas ke 96 procentoj de ĉiuj plenkreskuloj jen kaj jen parolas kun si mem. Do paroladoj kun si mem ŝajnas esti io tute normala. Kaj ekspertoj konsideras ilin eĉ ege sencohava instrumento de pensado.
Tiuj paroladoj plenumas tute malsamajn funkciojn: Niaj pensoj ne estas strukturitaj. Parolado kun si mem povas helpi por ordigi siajn pensojn kaj analizi ilin. Krome tia aŭtokomunikado povas esti bona valvo por malkonstrui streson. Kaj monologoj helpas motiviĝi kaj atingi la alstrebatajn celojn.
Ne estas senkaŭze ke parolado kun si mem en altproduktiva sporto estas konsiderata taŭga rimedo por atingi pli bonajn rezultojn. Pro tio spektantoj vidas sportistojn en ŝlosilaj situacioj ofte ne nur fokusitaj kaj direktitaj al si mem, sed ankaŭ sencele murmurante. Unuflanke la sportistoj motivigas sin ekzemple per vortoj "Vi atingos tion!" aŭ ili revokas al sia memoro ankoraŭfoje sinsekvojn de movoj. Futbalistoj povas antaŭ la 11-metra puŝo de la pilko ekzemple mallaŭte diri al si mem: "Mi celas la pilkon nun dekstren supren en la angulon".
Paroladoj kun si mem estas ankritaj jam frue en la homa konduto. En aĝo de du jaroj infanoj komencas kultivi la monologon proprainiciate. Ili daŭre babilas tute senĝene. Tiel ili fokusigas sian atentemon, ordigas pensojn kaj okazaĵojn. Jam en la jaro 2007 psikologo de la universitato en Fairfax, Virĝinio publikigis studaĵon kiu montris ke tri- ĝis kvinjaraĝaj infanoj kiuj parolas kun si mem, povis solvi enigmojn pli rapide ol infanoj kiuj ne povis paroli kun si mem.
Gepatroj do neniel malhelpu infanojn ke ili parolu monologe. Ĉar la aŭtokomunikado havas ankoraŭ alian gravan funkcion: "Ĉe infanoj la parolado kun si mem ankaŭ multe rilatas al la akiro de lingvo. Ili lernas nomi objektojn kaj ekzercas la prononcon." Ekde la kvina vivojaro tiu konduto tamen signife malkreskas. Se troviĝas ankoraŭ iu alia en la ĉambro, la infanoj elparolas siajn pensojn pli kaj pli ofte flustrante, antaŭ ol il konservas la pensojn - kiel tion faras plenkreskuloj - iam tute por si mem.
Sed monologoj helpas ankaŭ en plenkreska aĝo: Psikologoj de la universitatoj en Bamberg kaj Vieno povis pruvi tion per eksperimento: Ili igis studentojn desegni kaj konstrui apogilojn por bicikloj kaj la psikologoj observis la studentojn ĉe tiu laboro per video-registraĵoj. Aparte bone kaj rapide desegnis la partoprenantoj kiuj daŭre demandis sin: "Ĉu mi faru tion tiel aŭ tiel ĉi?" Tiuj studentoj estis dum sia laboro signife pli koncentritaj kaj pli strukturitaj.
Do parolado kun si mem apenaŭ rilatas al psika afekcio. Neniu kiu parolas kun si mem devas timi freneziĝi. Ĉar la monologado ĉe psikaj afekcioj havas alian kvaliton. "Sanaj homoj ekkonas de kie venas la voĉo kun kiu ili parolas", klarigas psikologo. Homoj kiuj suferas pro psiĥozo aliflanke ne kapablas distingi ĉu la voĉo venas de interne aŭ de ekstere. Tiaj homoj ekzemple ripetas ĉiam la samajn frazojn aŭ en publikaj lokoj laŭte diskutas kun si mem. Kiu aliflanke parolas dum serĉado de ŝlosilo por la aŭtomobilo, al tiu la murmurado eble servas por trovi la ĝustan ideon.

                                                                     Bonan tagon!

Bons pensamentos.

As células do nosso organismo se alimentam do mesmo teor dos nossos pensamentos. Tudo o que se passa na mente se passa no corpo. Você não é apenas o que come, é também o que pensa.
Basta constatar como as lembranças tristes e amargas nos trazem sensações físicas desagradáveis. O corpo sente o que a mente pensa constantemente. Selecione seus pensamentos tanto quanto você seleciona os alimentos que leva à boca. Os bons pensamentos geram boas sensações corparais, e isso quer dizer que o corpo aprovou nosso modo de pensar.
Procure pensar naquilo que você deseja que aconteça em seu caminho. Se quiser se curar, pense na saúde e não na enfermidade. Um bom olhar, aquele capaz de trazer luz ao corpo significa um olhar de positividade, de fé, de alegria, de total confiança de que o bem em nossa mente faz entrar o bem em nossa vida.
Livro: Sempre Melhor -49.
José Carlos De Lucca.

segunda-feira, 28 de maio de 2018

Amar aos pequeninos

Uma mulher aflita se dirigiu ao santo e sábio hindu: Ramakrishna dizendo: “Ó, Mestre, não sei se amo a Deus”.
E ele perguntou: “Não há nada, então que você ame
Ela aí respondeu: “Meu pequeno sobrinho.” E ele lhe disse: “Eis aí seu amor e dedicação a Deus, no seu amor dedicação a essa criança.”
E aí está a suprema mensagem da espiritualidade: “Em verdade vos digo: cada vez que o fizeste a um desses meus irmãos mais pequeninos, a mim o fizestes. – Jesus / Mateus, 25:40.
Joseph Campbell – O Poder do Mito.

Vivo Feliĉa / Vida Feliz - 57

Orientu bone vian energion, por ke ĝi ne fariĝu aroganteco kaj perforto.
Vi povas kaj devasesti energia, tamen neniam agresema.
Estas normale, ke vivin sentu ĝoja pro viaj rimedoj, tamen ne fariĝu fanfarona.
Kiam la tento de revenĝo embarasas vian distingokapablon, reagu revere, tamen sen troigo.
La forto, kiu edifas, ankaŭ detruas.
La fortuloj kaj temperamentaj finas la tagojn nerve malsanaj kaj solaj…
Libro: Vivo Feliĉa – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.
Canaliza bem a tua energia, a fim de que se não converta em presunção e violência.
Podes e deves ser enérgico, nunca, porém, agressivo.
É justo que te sintas jubiloso com os teus recursos, todavia, não te tornes jactancioso.
Quando a tentação do revide perturbar-te o discernimento, reage e atua com severidade, entretanto sem exagero.
A força que edifica, também derruba.
Os fortes e temperamentais terminam os dias com os nervos em frangalhos e a sós...
Livro: Vida Feliz – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.

sexta-feira, 25 de maio de 2018

Jeremia kaj la falsaj profetoj / Jeremías y los falsos profetas / Jeremias e os Falsos Profetas.

Jeremia kaj la falsaj profetoj.
11. Tiele diras la Eternulo Cebaot: Ne aŭskultu la vortojn de la profetoj, kiuj profetas al vi; ili trompas vin; ili predikas vizion de sia koro, sed ne el la buŝo de la Eternulo. Ili diras al Miaj malŝatantoj: La Eternulo diris, ke al vi estos paco; kaj al ĉiu, kiu sekvas la obstinecon de sia koro, ili diras: Ne trafos vin malfeliĉo. Sed kiu staris en la konsilo de la Eternulo, kaj vidis kaj aŭdis Lian vorton? kiu aŭdis Lian vorton kaj komprenis? — Mi ne sendis tiujn profetojn, sed ili mem kuris; Mi nenion diris al ili, tamen ili profetas. — Mi aŭdas, kion diras la profetoj, kiuj en Mia nomo profetas malveraĵon; ili diras: Mi sonĝis, mi sonĝis. Kiel longe tio daŭros en la koro de la profetoj, kiuj profetas malveraĵon, profetas la trompaĵon de sia koro? — Se ĉi tiu popolo aŭ profeto aŭ pastro demandos vin, dirante: Kia estas la ŝarĝo de la Eternulo? tiam diru al ili koncerne la ŝarĝon: Mi forlasos vin, diras la Eternulo. (Jeremia, 23:16, 17, 18, 21,25, 26 kaj 33.)
Pri tiu teksto de la profeto Jeremia mi volas paroli kun vi, miaj amikoj. Dio, parolante per la buŝo de tiu profeto, diris: "Ili predikas vizion de sia koro." Tiuj ĉi vortoj klare montras, ke jam en tiu epoko la ĉarlatanoj kaj la ekzaltitoj misuzis sian naturan kapablon profeti kaj ĝin ekspluatis. Ili trompis do la simplan kaj preskaŭ ĉiam blindan fidon de la popolo, antaŭdirante por mono bonajn kaj agrablajn aferojn. Tiu speco de trompado estis tre disvastigita ĉe la juda nacio, kaj estas facile kompreni, ke la kompatinda popolo, en sia neklereco, neniel kapablis distingi la bonajn de la malbonaj kaj estis ĉiam pli aŭ malpli trompata de tiuj laŭdiraj profetoj, kiuj estis nur trompistoj kaj fanatikuloj. Nenio estas pli signifa ol jenaj vortoj: "Mi ne sendis tiujn profetojn, sed ili mem kuris; mi nenion diris al ili, tamen ili profetas." Poste Dio diras: "Mi aŭdas, kion diras la profetoj, kiuj en Mia nomo profetas malveraĵon; ili diras: "Mi sonĝis, mi sonĝis"; Li montris tiel unu el la rimedoj, kiujn ili uzadis por ekspluati la konfidon, kiun oni havis al ili. La popolo, ĉiam kredema, neniel pensis malakcepti la verecon de iliaj sonĝoj aŭ de iliaj vizioj; ĝi trovis tion tre natura kaj ĉiam invitadis siajn profetojn paroli.
Post la paroloj de la profeto, aŭskultu la saĝajn konsilojn de l' apostolo Sankta Johano per jenaj vortoj: "Ne kredu al ĉiu Spirito, sed provu, ĉu la Spiritoj estas el Dio", ĉar el la nevideblaj estuloj ankaŭ iuj plezuras per trompo, kiam ili trovas okazon por tio. La trompitoj, kompreneble, estas la mediumoj, kiuj ne esta sufiĉe singardaj. Sendube tie staras unu el la plej grandaj rifoj, ĉe kiuj multaj pereas, precipe se ili estas novicoj en Spiritismo. Tio estas por ili provado, kiun ili povas venki nur per tre granda singardo. Antaŭ ĉio lernu do distingi la bonajn kaj la malbonajn Spiritojn, por ne fariĝi mem falsaj profetoj. (Luoz, protektanta Spirito. Karlsruhe, 1861.)
La Evangelio Laŭ Spiritismo – Allan Kardec.
Jeremías y los falsos profetas
11. Esto dice el Señor de los ejércitos: “No escuchéis las palabras de los profetas que os profetizan y os engañan. Ellos difunden las visiones de su propio corazón y no lo que aprendieron de la boca del Señor. Dicen a los que me desprecian: ‘El Señor lo dijo, paz tendréis’; y a todos los que caminan en la corrupción de sus corazones: ‘No os sucederá nada malo’. Con todo, ¿quién entre ellos asistió al consejo de Dios? ¿Quién vio y oyó lo que Él dijo? Yo no envié a esos profetas, y ellos corrieron por sí mismos. Yo no les hablé, y ellos profetizaron de sus cabezas. He oído lo que dicen esos profetas que en mi nombre profetizan la mentira, diciendo: ‘He soñado, he soñado’. ¿Hasta cuándo esa imaginación estará en el corazón de los profetas que profetizan la mentira, y cuyas Capítulo XXI 416 profecías no son más que las seducciones de su corazón? Así pues, cuando este pueblo, o un profeta, o un sacerdote, os pregunten, diciendo: ‘¿Cuál es el fardo del Señor?’ Les diréis: ‘Vosotros mismos sois el fardo, y yo os arrojaré bien lejos de mí, dice el Señor’.” (Jeremías, 23:16 a 18, 21, 25, 26 y 33.)
Amigos míos, voy a hablaros sobre este pasaje del profeta Jeremías. A través de su boca habló Dios, y dijo: “Las visiones de su corazón los hacen hablar”. Esas palabras indican claramente que ya en aquella época los charlatanes y los exaltados abusaban del don de profecía y lo explotaban. Abusaban, por consiguiente, de la fe sencilla y casi ciega del pueblo, y hacían predicciones por dinero sobre cosas buenas y agradables. Esta clase de fraude estaba muy difundida en la nación judía, y es fácil comprender que el pobre pueblo, en su ignorancia, no tenía la posibilidad de distinguir los buenos de los malos, e invariablemente sufría, en mayor o menor medida, víctima de los supuestos profetas, que sólo eran impostores o fanáticos. Nada hay más significativo que estas palabras: “Yo no envié a esos profetas, y ellos corrieron por sí mismos. Yo no les hablé, y ellos profetizaron”. Más adelante, dice: “He oído lo que dicen esos profetas que en mi nombre profetizan la mentira, diciendo: ‘He soñado, he soñado’.” Indicaba de ese modo uno de los medios que empleaban para explotar la confianza que se les dispensaba. La multitud, siempre crédula, no pensaba en corroborar la veracidad de sus sueños o de sus visiones. Todo eso le parecía muy natural, y siempre invitaba a los profetas a que hablaran.
A continuación de las palabras del profeta Jeremías, escuchad los sabios consejos del apóstol san Juan, cuando dice: “No creáis a todo Espíritu, sino verificad si los Espíritus son de Dios”, porque entre los invisibles los hay también que se complacen en engañar cuando encuentran la ocasión. Los burlados son, sin duda, los médiums que no toman las debidas precauciones. Ese es, indiscutiblemente, uno de los mayores escollos con el que muchos tropiezan, sobre todo cuando son novatos en el espiritismo. Para ellos constituye una prueba, que sólo habrán de superar si emplean suma prudencia. Aprended, pues, ante todo, a distinguir los Espíritus buenos de los malos, para que no os convirtáis vosotros mismos en falsos profetas. (Luoz, Espíritu protector. Carlsruhe, 1861.)
El Evangelio Según El Espiritismo - Allan Kardec.
Jeremias e os Falsos Profetas
11 – Isto diz o Senhor dos exércitos. Não queiras ouvir as palavras dos profetas, que vos profetizam e vos enganam; falam as visões dos seus corações, não da boca do Senhor. Dizem aqueles que me blasfemam: O Senhor o disse; vós tereis a paz; e a todos aqueles que andam na corrupção do seu coração, disseram: Não virá sobre vós mal. Mas qual deles assistiu ao conselho do Senhor, e viu e ouviu a sua palavra? Quem considerou a sua palavra, e o ouviu? – Eu não enviava estes profetas, e eles corriam; não lhes falava nada, e eles profetizavam. – Tenho ouvido o que disseram os profetas, que em meu nome profetizaram a mentira, e dizem: Sonhei, tenho sonhado. Até quando se achará isto no coração dos profetas que vaticinam a mentira, e que profetizam as seduções do seu coração? – Pois se te perguntar este povo, ou o profeta, ou o sacerdote, dizendo: Qual é o peso do Senhor? Direis-lhes: Vós sois o peso, porque eu vos hei de arrojar, diz o Senhor. (Jeremias, XXIII: 16-18; 25-26; 33).
É sobre esta passagem do profeta Jeremias, que quero vos entreter, meus amigos. Deus, falando pela sua boca, disse: “É a visão do seu coração que os faz falar”. Essas palavras indicam claramente que, já naquela época, os charlatães e os vaidosos abusavam do dom de profecia e o exploravam. Abusavam, portanto, da fé simples e quase cega do povo, predizendo por dinheiro coisas boas e agradáveis. Essa espécie de embuste estava bastante generalizada entre os judeus, e é fácil compreender que o pobre povo, em sua ignorância, estava impossibilitado de distinguir os bons dos maus, e era sempre mais ou menos enganado pelos impostores ou fanáticos que se diziam profetas. Nada é mais significativo do que estas palavras: “Eu não enviava estes profetas, e eles corriam; não lhes falava nada, e eles profetizavam”. Mais adiante, encontramos: “Tenho ouvido o que disseram os profetas que em meu nome profetizam a mentira, dizendo: sonhei, tenho sonhado”. Indicava, assim, um dos meios então empregados para explorar a confiança do povo. A multidão, sempre crédula, não pensava em lhes contestar a veracidade dos sonhos ou das visões, porque achava tudo muito natural e convidava sempre os profetas a falarem.
Depois das palavras do profeta, ouvi os sábios conselhos do apóstolo São João,quando diz: “Não creias em todos os Espíritos, mas provai se os Espíritos são de Deus”. Porque, entre os invisíveis, há também os que se comprazem em enganar, quando encontram oportunidade. Os enganados são, bem entendido, os médiuns que não tomam as necessárias precauções. Temos nisto, sem dúvida, um dos maiores escolhos, contra o qual muitos se chocam, sobretudo quando são novatos no Espiritismo. É uma prova, de que não podem triunfar senão com muita prudência. Aprendei, pois, antes de tudo, a distinguir os bons dos maus Espíritos, para não vos tornardes vós mesmos em falsos profetas. (Luís, Espírito Protetor, Carlsrube, 1861).
O Evangelho Segundo o Espiritismo – Allan Kardec.

Vivo Feliĉa / Vida Feliz – 135.

Dum vi disponas pri rimedoj kulturu la solidarecon.
Viestas socia estulo, kaj bezonas la kunvivadon kun via proksimulo, por ke vi atingu la celojn por kiuj vi renaskiĝis.
La solidareco estas unu el la plej valoraj iloj por la sukceso de la provo.
Fariĝu utila, estu ĝentila, disdonu la bonecon, kaj kpompense neniam vi troviĝos sola.
Libro: Vivo Feliĉa – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.
Enquanto disponhas de recursos, cultiva a solidariedade.
És um ser social e necessitas da convivência com o teu próximo, a fim de colimares as metas para as quais renasceste.
A solidariedade é um dos instrumentos mais valiosos para o êxito do tentame.
Torna-te útil, sê gentil, esparze a bondade e, em compensação, jamais te encontrarás a sós.
Livro: Vida Feliz – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.

quarta-feira, 23 de maio de 2018

Desiluões e Magoa.

Não aceite mais ficar magoado, não aceite mais ficar decepcionado com a vida ou com quem quer que seja. Você está ciente de que escolher a mágoa e a desilusão é escolher a doença.
Livre-se das interpretações dramáticas que faz a respeito do que lhe aconteceu. Os fatos são os fatos, tudo depende da maneira com os interpretamos. Uma leitura doentia, mórbida, baseada apenas na observação dos aspectos e circuntância, turvará nossas paisagens mentais com as mesmas tintas obscuras com que enxergamos a vida.
Vencer o mundo da doênça é colocar-se acima das desilusões e magoa, e isso somente será possivel se tivermos ânimo e boa vontade para recomeçar e seguir adiante. Além do mais, se não perdoarmos a quem nos ofende, com que direito pediremos o perdão ao próximo quando for a nossa vez de errar.
Livro: Sempre Melhor – 84
José Carlos De Lucca.

Vivo Feliĉa / Vida Feliz - 05

Permesu al via proksimulo la samajn rajtojn kaj favorojn kiujn de li vi atendas.
Egosimo estas malsanokiu venenas la animon.
La apuda amiko aspiras spacon por vivi, same kiel vi.
Memoru, ke vi ne devas malpermesi lian oportunon.
Tion, kio estas rezervita al vi, lernu dividi kun la aliaj.
Libro: Vivo Feliĉa – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.
Concede ao teu próximo os mesmos direitos e favores que esperas dele receber.
O egoísmo é doença que envenena a alma.
O amigo ao teu lado anela pelos espaços para viver, conforme ocorre contigo.
Lembra-te de não lhe interditar a oportunidade.
O que te está reservado, aprende a repartir.
Livro: Vida Feliz – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.
 

terça-feira, 22 de maio de 2018

Muziko kaj lingvoj helpas al la cerbo

Ĉu homoj kiuj estas lernintaj duan lingvon aŭ kiuj lernis muzik-instrumenton, povas pli bone enmemorigi telefonnumerojn aŭ aliajn aferojn? Jes, tion montras nova studaĵo. La kaŭzo estas ke la cerbo devas peni malpli.
Studaĵoj dum la lastaj jaroj jam montris ke hobiaj muzikantoj kaj dulingvaj homoj pli facile memortenas multajn aferojn. Aktuala studaĵo nun liveras eblan eksplikon: Ilia cerbo laboras pli efike. Tion almenaŭ proponas komparo de cerbaj skanaĵoj de 41 viroj kaj virinoj en la aĝo inter 19 kaj 35 jaroj.
Ĉar dum ĉiuj partoprenantoj de la studo devis plenumi la samajn taskojn pri enmemorigo kaj reekkono, la cerbo de la hobiaj muzikantoj kaj de la dulingvuloj montris malpli da aktiveco. Ĉe tiuj kiuj nek ludis instrumenton nek regis duan lingvon, la cerbo aliflanke laboris videble pli, klarigas la aŭtoro de la studaĵo kaj neŭrosciencisto de la universitato de Toronto en Kanado. "Ni ofte vidis ke homoj kiuj estas lernintaj instrumenton aŭ kiuj plenkreskis kun dua lingvo povas pli facile memorteni telefonnumerojn kaj estas pli bonaj en kalkulado per la kapo. Nun ni havas indikon kial tio estas tiel."
Ke ekzistas kunteksto inter videbla aktiveco de la cerbo kaj la penado de la cerbo, tio montriĝas el pli fruaj studaĵoj: En normala kazo plialtiĝas la aktiveco de la cerbo ju pli malfacila fariĝas la pensotasko de la cerbo. Laŭ inversa konkludo tio signifas: Ĉar la cerbo ĉe muzikistoj kaj dulingvaj personoj montras malpli da aktiveco, ĝi devas peni malpli, konkludas la kanadaj esploristoj.
"Per la muzikumado same kiel per la lernado de dua lingvo malsamaj areoj de la cerbo estas kunretigataj. Tiu reto estas utiligebla tiam por aliaj taskoj", diras la aŭtoro de la studaĵo. Tiel restas al la cerbo pli da energio por prilabori informojn pli rapide kaj por memorteni pli da aferoj.
Tiurilate la hobiaj muzikantoj ŝajnas esti eĉ ankoraŭ pli bonaj ol la dulingvuloj, almenaŭ en tiu studaĵo. Ne nur iliaj cerboj estas malpli aktivaj ĉe la solvado de la taskoj, ili ankaŭ enmemorigis aferojn pli rapide. La dulingvuloj estis koncerne rapidecon nur malmulte pli bonaj ol la kompara grupo. Laŭ la esploristo la prilaborado de du lingvoj povis iomete bremsi la efikecon.
"Ni ne kredas ke nur la muzikumado kaj la lernado de lingvo igas la cerbon pli efika. Tio validas ankaŭ por aliaj lernitaj lertecoj kiel dancado, pentrado aŭ simile", opinias la sciencisto. Lia kredo tial estas: "Defiu vian cerbon intelekte, estu malferma por novaj aferoj - tio igas vin pli saĝa."
Se li pravas, tiam tio helpas por resti mense kapabla ankaŭ en alta aĝo kaj tio povus prokrasti malsanojn kiel ekzemple demencon. Sed por povi kompreni kiel la lernado de muzikinstrumento formas la cerbon kaj kiel per tio ĝia produktivo plialtiĝas, tio postulas ankoraŭ pluajn esplorojn, precipe longtempajn studojn, por eltrovi la kuntekston pri la kaŭzoj de tio.

Gentilezas Salvadoras – Marco Prisco.

“Aquele cuja afabilidade e doçura não são fingidas nunca se desmente: é o mesmo, tanto em sociedade, como na intimidade". (Evang. Segundo o Espiritismo, Cap. IX. Item 6 - Allan Kardec.)
Quando você afasta do piso uma casca de fruta deixada pela negligência de alguém, não pratica apenas um ato de gentileza. Evita que algum desavisado escorregue, sofrendo tombo violento.
Ao ceder o lugar no transporte coletivo a um ancião, você não realiza um gesto de cortesia somente. Atende a um corpo cansado, poupando as energias de quem poderia ser seu genitor.
Se você oferece braço moço à condução de um volume, poupando aquele que o carrega, não pratica unicamente uma delicadeza. Contribui fraternalmente para o júbilo de alguém que, raras vezes, encontra ajuda.
Portando a boa palavra em qualquer situação, você não atende exclusivamente à finura do trato. Realiza entre os ouvintes o culto do verbo são, donde fluem proveitosos e salutares ensinamentos.
Silenciando uma afronta em público, você não atesta apenas o refinamento social. Poupa-se à dialogação violenta, que dá margem a ódios irremediáveis.
Se você oferece agasalho a algum desnudo, não só atende à delicadeza humana, por filantropia. Amplia a cultura da caridade pura e simples.
Ao sorrir, discretamente, dando ensejo a um desafeto de refazer a amizade, você não age tão-somente em tributo à educação. Apaga mágoas e ressentimentos, enquanto "está no caminho com ele".
Procurando ajudar um enfermo cansado a galgar e vencer dificuldades, você não procede imbuído apenas de gentileza. Coopera para que a vida se dilate no debilitado, propiciando-lhe ensejos evolutivos.
Atendendo impertinente criança que o molesta, num grupo de amigos, você não se situa só na formosura da conduta externa. Liberta um homem futuro de uma decepção presente.
No exercício da gentileza, a alma dilata recursos evangélicos e vive o precioso ensino do Mestre ao enfático doutor da lei, com afabilidade e doçura, quando Ele afirmou: "Vai e faze o mesmo!".
Marco Prisco / Divaldo Franco.
Autor: Marco Prisco
Livro: Glossário Espírita-Cristão.

segunda-feira, 21 de maio de 2018

Palavra do Dia / Vorto de la tago - 91

                              RONKI - Roncar, ressonar.

1. Eligi bruon dum dormo, plejofte pro vibrado de la palata velo (emitir barulho durante o sono,  mais fortemente por vibração do véu palatino):

Mi ne povas dormi kun vi en la sama ĉambro, ĉar vi ronkas.
Eu não posso dormir com você no mesmo quarto, porque você ronca.
Mi aŭdis en apuda ĉambro ronkantan homon.
Eu ouvi no quarto ao lado uma pessoa roncando.
Lia ronko vekis la infanon.
O ronco dele despertou a criança.
Mi ne povis ekdormi pro lia ronkado.
Eu não pude adormecer por causa do roco dele.

2. Eligi, ekster la dormo, bruon similan (emitir,  fora do sono, barulho semelhante):

La ĉevalo nervoze ronkis.
O cavalo nervosamente roncava.
La besto ekronkis, sentante la homan odoron.
Sentindo odor humano,o animal começou a roncar.

La konsolanto / O Consolador – 246 e 247 (provo kaj elaĉeto)

246. – Kiu estas la diferenco inter provo kaj elaĉeto?
– Provo estas lukto instruanta al la ribela, maldiligenta disĉiplo la vojon al la laboro kaj spirita edifo. Elaĉeto estas puno trudita al la kriminta maliculo.
247. – Ĉu estas neflekseblecaj la leĝoj de provo kaj elaĉeto?
– Ĉu la tribunaloj de la homa justeco, kvankam neperfektaj, iafoje ne malpligravigas la punojn kaj ne favoras la krimulojn per “sursis”?
La nefleksebleco kaj rigoro ne ekzistas por la dia mizerikordo, kiu, konforme al la konduto de la enkarniĝinta Spirito, povas per la leĝo favori la homon, kiam lia ekzistado iel jam esprimas la amon, kovrantan la amason da pekoj.
LIVRO: La Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.
246 – Qual a diferença entre provação e expiação?
A provação é a luta que ensina ao discípulo rebelde e preguiçoso a estrada do trabalho e da edificação espiritual. A expiação é a pena imposta ao malfeitor que comete um crime.
247 –A lei da prova e da expiação é inflexível?
Os tribunais da justiça humana, apesar de imperfeitos, por vezes não comutam as penas e não beneficiam os delinqüentes com o “sursis”?
A inflexibilidade e a dureza não existem para a misericórdia divina, que, conforme a conduta do Espírito encarnado, pode dispensar na lei, em benefício do homem quando a sua existência já demonstre certas expressões do amor que cobre a multidão dos pecados.
Livro: O Consolador – Emmanuel / Chico Xavier.

sexta-feira, 18 de maio de 2018

Vivo Feliĉa / Vida Feliz – 03

Enmetu la menson, kiel eble plej profunde en la studadon.
La studado liberigas de la nescio kaj favoras la kreiton per saĝeco.
La studado kaj la laboro estas la flugiloj, kiuj faciligas la evoluon de la estulo.
La scio estas mesaĝo de vivo.
Ne nur en la edukejoj vi povas studi.
La vivo mem estas malfermita libro, instruanta tiun, kiu deziras lerni.
Livro: Vivo Feliĉa – Joana de Ãngelis / Divaldo Franco.

Mergulha a mente, quanto possível, no estudo.
O estudo liberta da ignorância e favorece a criatura com o discernimento.
O estudo e o trabalho são as asas que facilitam a evolução do ser.
O conhecimento é mensagem de vida.
Não apenas nos educandários podes estudar.
A própria vida é um livro aberto, que ensina a quem deseja aprender.
Livro: Vida Feliz – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.


quinta-feira, 17 de maio de 2018

La Konsolanto – O Consolador – 299. (Konfirmado de la geedziĝo / Consagração do Casamento).

299. – Kiel la spiritistoj kondutu ĉe la konfirmado de la geedziĝo, por ne vundi la sociajn konvenciojn de la religiaj kultoj?
– Laŭ sia dogma karaktero, ankaŭ la religiaj kultoj estas nedaŭraj, simile al ĉiuj formuloj de la homa konvencio.
Prenante sur sin la geedzajn kompromisojn antaŭ la homaj leĝoj, la sincera kaj kristana spiritisto penu honori siajn promeson kaj decidon, sanktigante la geedzecon per la rigora plenumo de ĉiuj siaj evangeliaj devoj antaŭ la surteraj normoj kaj antaŭ la neŝanĝebla dia leĝo vibranta en lia kristanigita konscienco.
Libro: La Konsolanto – Emmanuel / Chico Xavier.
299 – Qual o procedimento a ser adotado pelos espiritistas na consagração do casamento, sem ferir as convenções sociais, reflexas dos cultos religiosos?
Os cultos religiosos, em sua feição dogmática, são igualmente transitórios, como todas as fórmulas do convencionalismo humano.
Que o espiritista sincero e cristão, assumido os seus compromissos conjugais perante as leis dos homens, busque honrar a sua promessa e a sua decisão, santificando o casamento com o rigoroso desempenho de todos os seus deveres evangélicos, ante os preceitos terrestres e ante a imutável lei divina que vibra em sua consciência cristianizada.
Livro: O Consolador – Emmanuel / Chico Xavier.

quarta-feira, 16 de maio de 2018

Fracasso – José Carlos De Lucca.

Fracasso não significa derrota final.
Ele apenas sinaliza que, no momento, não deu certo, por não termos feito tudo o que era preciso fazer para alcançar o êxito esperado. A realização de nossos sonhos foi apenas adiada para o futuro. E não cancelada definitivamente.
O verdadeiro fracasso que alguém pode experiementar é julgar-se fracassado para toda a vida. O malogro é uma experiência passada, não um decreto para o futuro.
Que fracassou uma vez está muito mais preparado para a vitória do que aquele que nunca tentou. A vitória pertence não àquele que nunca erraram, mas àquele que nunca desistiram, apesar dos erros que, certamente, experimentaram.
Livro: Sempre Melhor – 13.
José Carlos De Lucca.

terça-feira, 15 de maio de 2018

Vivo Feliĉa / Vida Feliz -85

Estu ordema en via agado.
Ne koleriu antaŭ la multafarendaĵo, nek malzorgu viajn taskojn.
Kiam la tempo vin permesos, plenumu unu post alia, ĝis vi finos ĉiujn.
Disciplinema homo estas vera trezoro.
Kiu scias plenumi la monotoanjn kaj konstantajn taskojn, tiu povas entrepreni grandajn farojn certa pri la sukceso.
Agi bonorde kaj konscii, ke la vivo estas senĉesa agado, kiu signifas gravan paŝon sur laevolua vojo.
Libro: Vivo Feliĉa – Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.
Sê ordeiro nas tuas atividades.
Não te apoquentes ante o muito a fazer, nem te descuides em relação às tuas tarefas.
À medida que o tempo te permita, vai realizando cada uma delas até que as conclua todas.
Um homem disciplinado é um tesouro.
Quem sabe desincumbir-se dos serviços monótonos e constantes, pode empreender grandes realizações com a certeza do êxito.
Agir com ordem e ter consciência de que a vida é uma ação que não cessa, significa um avançado passo no caminho da evolução.
Livro: Vida Feliz  - Joanna de Ângelis / Divaldo Franco.

segunda-feira, 14 de maio de 2018

Sugestões de Amigo – Marco Prisco.

"Sabe ele (o Paganismo) muito bem que está errado, mas isso não o abala, porquanto a verdadeira fé não lhe está na alma. O que mais teme á a luz, que dá vista aos cegos." - (Allan Kardec, E.S.E. Cap. XXIII, Item 14).
Mesmo que você esteja com a razão, escute em silêncio a reprimenda injustificada.
Ouvir para examinar é oportunidade de aprendizado e experiência.
Mesmo que a lição lhe amargure o Espírito, receba como dádiva preciosa.
Antes uma verdade que que magoa, mas salva, do que uma ilusão que agrada e se desvanece.
Mesmo que você seja chamado ao debate em nome da causa que ama, desculpe-se e prossiga na ação.
Muitas palavras exaltam poucas razões.
Mesmo que a dor se constitua parceria única de seus labores evangélicos, prossiga resoluto.
O cinzel que fere a pedra, dela arranca a escultura valiosa.
Mesmo que a espada invisível da calúnia abra feridas em seu coração, continue animado.
O bem é luz inapagável.
Mesmo que a urna sombria do “eu” apele para que você viva somente para você, arrebente a grilheta e ajude a comunidade naquele que segue a seu lado.
A ostra mais resistente, em solidão, despedaça-se de encontro aos recifes do mar imenso.
Mesmo que a luta pareça inútil, confie no valor da perseverança que sabe agir.
Os pólens de uma única flor são suficientes para multiplicá-la indefinidamente, embelezando a Natureza.
Mesmo que o fel da amargura verta em seus lábios, cada noite, o acre sabor do desespero, desperte, no dia seguinte, abençoando a aurora.
Quem contempla uma noite de vendaval acreditará na impossibilidade de um claro sol na manhã porvindoura. No entanto...
Mesmo que o alarde da maledicência empane a claridade de sua luz, não revide mal por mal.
A árvore ultralada responde à ofensa com produtividade.
Mesmo que seus sonhos formosos de assistência fraternal e socorro cristão se transformem em pesadelos aflitivos nos dias de atividade, siga adiante, confiando intimorato.
Considerado pelos familiares, em Nazaré, como embusteiro e endemoniado, o Mestre prosseguiu no ministério da Verdade, alargando as possibilidades da Boa Nova no vergel desfeito dos corações humanos, para, na cruz, atestar a suprema vitória do amor como única via de "luz que dá vista aos cegos" e enseja libertação para o Espírito sedento de imortalidade.
Marco Prisco / Divaldo Franco.
Livro: Glossário Espírita-Cristão.