Desigualdade das aptidões.
804. Por que não
outorgou Deus as mesmas aptidões a todos os homens?
“Deus criou
iguais todos os Espíritos, mas cada um deles vive há mais ou menos tempo, e,
conseguintemente, tem feito maior ou menor soma de aquisições. A diferença
entre eles está na diversidade dos graus da experiência alcançada e da vontade
com que obram, vontade que é o livre-arbítrio. Daí o se aperfeiçoarem uns mais
rapidamente do que outros, o que lhes dá aptidões diversas. Necessária é a
variedade das aptidões, a fim de que cada um possa concorrer para a execução
dos desígnios da Providência, no limite do desenvolvimento de suas forças
físicas e intelectuais. O que um não faz, outro fará. Assim é que cada qual tem
seu papel útil a desempenhar. Ademais, sendo solidários entre si todos os
mundos, necessário se torna que os habitantes dos mundos superiores, que, na
sua maioria, foram criados antes do vosso, venham habitá-lo, para vos dar o
exemplo.” (361.)
805. Passando de
um mundo superior a outro inferior, conserva o Espírito integralmente as
faculdades adquiridas?
“Sim, já
dissemos que o Espírito que progrediu não retrocede. Poderá escolher, no estado
de Espírito livre, um envoltório mais embotado, ou posição mais precária do que
as que já teve, porém tudo isso para lhe servir de ensinamento e ajudá-lo a
progredir.” (180.)
Assim, a
diversidade das aptidões entre os homens não deriva da natureza íntima da sua
criação, mas do grau de aperfeiçoamento a que tenham chegado os Espíritos
encarnados neles. Deus, portanto, não criou faculdades desiguais; permitiu,
porém, que os Espíritos em graus diversos de desenvolvimento estivessem em
contato, para que os mais adiantados pudessem auxiliar o progresso dos mais
atrasados e também para que os homens, necessitando uns dos outros,
compreendessem a lei de caridade que os deve unir.
O Livro dos
Espíritos – Allan Kardec.
Disuguaglianza
delle attitudini
804. Perché Dio
non ha dato uguali attitudini a tutti gli uomini?
«Dio ha creato
gli Spiriti tutti uguali, ma ognuno di essi ha vissuto più o meno a lungo e, di
conseguenza, ha più o meno acquisito esperienza. La differenza sta nel livello
della loro esperienza e nella loro volontà, che è il libero arbitrio: pertanto
alcuni si perfezionano più rapidamente, cosa che da loro varie attitudini. La
mescolanza delle attitudini e necessaria affinché ognuno possa dare il suo
contributo ai disegni della Provvidenza, entro i limiti dello sviluppo delle
sue forze fisiche e intellettuali. Ciò che non fa l'uno lo fa l'altro, ed è
così che ognuno ha il suo ruolo utile. Inoltre essendo tutti solidali gli uni
con gli altri, bisogna pure che gli abitanti dei mondi superiori, che per la
maggior parte sono stati creati prima del vostro, vengano ad abitare fra di voi
per darvi l'esempio.» (Vedere n. 361).
805. Passando da
un mondo superiore a uno inferiore, lo Spirito conserva integre le facoltà
acquisite?
«Sì, l'abbiamo
già detto. Lo Spirito, che è progredito, assolutamente non retrocede. Può
scegliere, nel suo stato di Spirito, un involucro più rozzo, o una posizione
più precaria di quella che ha avuta, ma tutto questo sempre affinché gli serva
da insegnamento e lo aiuti a progredire.» (Vedere n. 180)
Così la
diversità delle attitudini dell'uomo non attiene alla natura intima della sua
creazione, ma al grado di perfezionamento al quale sono pervenuti gli Spiriti
che si sono incarnati in lui. Dunque Dio non ha creato l'ineguaglianza delle
attitudini, ma ha permesso che i differenti gradi di sviluppo venissero in
contatto, affinché i più avanzati potessero concorrere al progresso dei più
arretrati e affinché anche gli uomini, avendo essi bisogno gli uni degli altri,
comprendessero la legge di carità che deve unirli.
IL LIBRO DEGLI
SPIRITI – Allan Kardec.
Неравенство
способностей.
804. Почему Бог
не дал одинаковых способностей всем людям?
« Бог создал
всех Духов равными, но каждый из них жил больше или меньше других, а значит, и
приобрёл больше или меньше; вся разница заключается в том, кто из них на какой
ступени существования находится, а также в свободной воле каждого; отсюда одни
из них совершенствуются быстрее, что даёт им различные способности.
Многообразие и смешение способностей необходимо для того, чтобы каждый мог
содействовать видам Провидения в пределах развития своих физических и
интеллектуальных сил: то, чего не делает один, делает другой; таким образом, у
каждого своя полезная роль. Далее, все миры связаны друг с другом, и нужно,
чтобы обитатели высших миров, созданных в большинстве своём прежде вашего,
пришли жить среди вас, чтобы служить вам примером» . (361.)
805. Переходя из
мира высшего в мир низший, сохраняет ли Дух полноту приобретённых способностей?
« Да, мы уже
говорили, что развившийся Дух не теряет достигнутого; в своём развоплощённом
состоянии он может выбрать себе оболочку более грубую или положение более
шаткое, чем то, что было у него прежде, но всё это всегда делается, чтобы
послужить ему уроком и содействовать его дальнейшему совершенствованию ».
(180.)
Так,
разнообразие склонностей человека связано не с внутренней природой своего
создания, а со степенью совершенства, которой достиг Дух, воплощённый в нём.
Значит, Бог не создал неравенства способностей, но позволил, чтобы различные
степени развития находились в соприкосновении друг с другом, чтобы более
продвинутые могли помогать прогрессу более отсталых, а также для того, чтобы
люди, имея нужду друг в друге, поняли закон милосердия, который соединит их.
КНИГА ДУХОВ –
Allan Kardec.
Malegaleco de
kapabloj
804. Kial Dio ne
donis egalajn kapablojn al ĉiuj homoj?
“Dio kreis ĉiujn
Spiritojn egalaj, sed ĉiu el ili jam vivis pli aŭ malpli da tempo, kaj, sekve,
ĉiu akiris pli aŭ malpli da kapabloj; la diferenco venas de la grado de ĉies
sperto kaj dependas ankaŭ de ĉies volo, kiu estas ja lia libera volo; de tio
rezultas, ke iuj pli rapide perfektiĝas kaj tial ricevas kapablojn malsamajn,
ol aliaj. La diverseco de kapabloj estas necesa, por ke ĉiu povu kunlabori por
la realigo de la Providencaj projektoj, en la limoj de siaj intelektaj kaj
fizikaj fortoj; kion iu ne faras, tion povas fari iu alia, kaj tiel ĉiu havas
sian utilan taskon. Krom tio, ĉar ĉiuj mondoj estas inter si solidaraj, tial
estas necese, ke la loĝantoj de la superaj mondoj, plej parte kreitaj antaŭ ol
la via, venu loĝi la Teron, por doni al vi ekzemplon pri tiu necesa reciproka kunlaborado.”
(361)
805. Ĉu,
transpasante de supera al malsupera mondo, la Spirito plene konservas la
akiritajn kapablojn?
“Jes, ni tion
jam diris; progresinta Spirito ne refalas; en sia spirita stato, li povas
elekti envolvaĵon malpli delikatan aŭ pozicion malpli altan, ol tiu, kiun li
jam havis; sed ĉio ĉi estas farata ĉiam por utili al li kiel instruo kaj por
helpi lin progresi.” (180)
La diverseco de
kapabloj de la homo ne originas do el intima naturo de lia kreado, sed el la
grado da perfektiĝo, kiun atingis la enkarniĝintaj Spiritoj. Dio ne kreis la
malegalecon de kapabloj, sed permesis, ke la diversaj gradoj da elvolviĝo unu
kun alia kontaktu, por ke la pli progresintaj povu helpi la malpli rapidantajn,
kaj ankaŭ, por ke la homoj, bezonante reciprokan helpon, plenumu la leĝon de
karitato, kiu devas ilin unuigi.
La Libro de la
Spiritoj – Allan Kardec.
Nenhum comentário:
Postar um comentário