8. Jesus enviou seus doze apóstolos, depois
de lhes haver dado as instruções seguintes: Não procureis os gentios e não
entreis nas cidades dos samaritanos. - Ide, antes, em busca das ovelhas
perdidas da casa de Israel; - e, nos lugares onde fordes, pregai, dizendo que o
reino dos céus está próximo. (S. MATEUS, cap. X, vv. 5 a 7.)
9. Em muitas circunstâncias, prova Jesus
que suas vistas não se circunscrevem ao povo judeu, mas que abrangem a
Humanidade toda. Se, portanto, diz a seus apóstolos que não vão ter com os
pagãos, não é que desdenhe da conversão deles, o que nada teria de caridoso; é
que os judeus, que já acreditavam no Deus uno e esperavam o Messias, estavam
preparados, pela lei de Moisés e pelos profetas, a lhes acolherem a palavra.
Com os pagãos, onde até mesmo a base faltava, estava tudo por fazer e os
apóstolos não se achavam ainda bastante esclarecidos para tão pesada tarefa.
Foi por isso que lhes disse: "Ide em busca das ovelhas transviadas de
Israel", isto é, ide semear em terreno já arroteado. Sabia que a conversão
dos gentios se daria a seu tempo. Mais tarde, com efeito, os apóstolos foram
plantar a cruz no centro mesmo do Paganismo.
10. Essas palavras podem também aplicar-se
aos adeptos e aos disseminadores do Espiritismo. Os incrédulos sistemáticos, os
zombadores obstinados, os adversários interessados são para eles o que eram os
gentios para os apóstolos. Que, pois, a exemplo destes, procurem,
primeiramente, fazer prosélitos entre os de boa vontade, entre os que desejam
luz, nos quais um gérmen fecundo se encontra e cujo número é grande, sem
perderem tempo com os que não querem ver, nem ouvir e tanto mais resistem, por
orgulho, quanto maior for a importância que se pareça ligar à sua conversão.
Mais vale abrir os olhos a cem cegos que desejam ver claro, do que a um só que
se compraza na treva, porque, assim procedendo, em maior proporção se aumentará
o número dos sustentadores da causa. Deixar tranqüilos os outros não é dar
mostra de indiferença, mas de boa política. Chegar-lhes-á a vez, quando
estiverem dominados pela opinião geral e ouvirem a mesma coisa incessantemente
repetida ao seu derredor. Aí, julgarão que aceitam voluntariamente, por impulso
próprio, a idéia, e não por pressão de outrem. Depois, há idéias que são como
as sementes: não podem germinar fora da estação apropriada, nem em terreno que
não tenha sido de antemão preparado, pelo que melhor é se espere o tempo
propício e se cultivem primeiro as que germinem, para não acontecer que abortem
as outras, em virtude de um cultivo demasiado intenso.
Na época de Jesus e em conseqüência das
idéias acanhadas e materiais então em curso, tudo se circunscrevia e
localizava. A casa de Israel era um pequeno povo; os gentios eram outros
pequenos povos circunvizinhos. Hoje, as idéias se universalizam e
espiritualizam. A luz nova não constitui privilégio de nenhuma nação; para ela
não existem barreiras, tem o seu foco em toda a parte e todos os homens são
irmãos. Mas, também, os gentios já não são um povo, são apenas uma opinião com
que se topa em toda parte e da qual a verdade triunfa pouco a pouco, como do
Paganismo triunfou o Cristianismo. Já não são combatidos com armas de guerra,
mas com a força da idéia.
Livro: O Evangelho Segundo o Espiritismo – Allan Kardec.
Ne iru sur vojon de nacianoj.
8.
Ĉi tiujn dek du (la apostolojn) Jesuo forsendis, kaj ordonis al ili, dirante:
Ne iru sur vojon de nacianoj, kaj ne eniru en urbon de Samarianoj; sed iru
prefere al la perditaj ŝafoj de la domo de Izrael. Kaj dum vi iros, prediku,
dirante: La regno de la ĉielo alproksimiĝis. (Mateo, 10:5-7.)
9.
Jesuo pruvas en multaj okazoj, ke liaj celoj ne estis ĉirkaŭlimigitaj al la
Juda popolo, sed ampleksas la tutan homaron. Se do li diras al siaj apostoloj,
ke ili ne iru al la Idolanoj, el tio ne sekvas, ke li malŝatus ties konvertiĝon,
kio estus neniel karita konsilo; tiel li ordonis, ĉar la Judoj, kiuj kredis je
l’ unueco de Dio kaj atendis la Mesion, estis preparitaj, per la leĝo de Moseo
kaj per la profetoj, por akcepti lian parolon. Ĉe l’ Idolanoj eĉ la bazo mem
mankis, ĉio estis farota, kaj la apostoloj ankoraŭ ne estis sufiĉe preparitaj
por tia peza tasko; tial li diris al ili: “Iru prefere al la perditaj ŝafoj de
la domo de Izrael; tio estas, iru semi en jam plugebligitan grundon; li ja
sciis, ke la konvertiĝo de la Nacianoj venos siatempe; poste, efektive, la apostoloj
iris starigi la krucon en la centro mem de la Idolanismo.
10.
Tiujn parolojn oni povas apliki ankaŭ al la adeptoj kaj propagandistoj de
Spiritismo. La sistemaj nekredantoj, la obstinaj mokantoj, la kontraŭuloj kun personaj
interesoj rilatas al la spiritistoj same, kiel la nacianoj al la apostoloj. Laŭ
la ekzemplo de ĉi tiuj, ili serĉu do unue prozelitojn inter la bonvolemaj
personoj, kiuj deziras la lumon, en kiuj sin trovas fekunda ĝermo, kaj kies
nombro estas granda, ne perdante tempon kun homoj, kiuj rifuzas vidi kaj aŭdi,
kaj pro fiero des pli firme kontraŭstaras, ju pli ŝatinta ŝajnas ilia konvertiĝo.
Pli bone estas malfermi la okulojn al cent blinduloj, kiuj deziras klare vidi,
ol al unu sola, kiu plezuras en mallumo, ĉar tiel oni multe plinombrigas la
subtenantojn de l’ afero. Lasi la aliajn trankvilaj ne estas indiferenteco, sed
bona politiko; ilia vico venos, kiam ili estos superregataj de la ĝenerala
opinio kaj aŭdos la saman aferon senĉese ripetata ĉirkaŭe; tiam ili kredos, ke
ili memvole akceptis la ideon, kaj ne sub la premo de iu individuo. Cetere
kelkaj ideoj similas semojn: ili ne povas ĝermi antaŭ la oportuna sezono, kaj
nur sur preparita grundo ili ĝermas; tial estas preferinde atendi favoran
tempon kaj unue kulturi tiujn jam ĝermantajn, por ne abortigi la aliajn pro
troa instigado.
En
la tempo de Jesuo, pro la malvastaj kaj materialaj ideoj de l’ epoko, ĉiu afero
estis ĉirkaŭlimigita kaj okupis apartan lokon; la domo de Izrael estis
malgranda popolo; la Nacianoj estis malgrandaj popoloj, ĝin ĉirkaŭantaj; hodiaŭ
la ideoj universaliĝas kaj malmateriiĝas. La nova lumo estas privilegio de
neniu nacio; kontraŭ ĝi staras neniaj baroj; ĝi havas sian fokuson ĉie kaj ĉiuj
homoj estas fratoj. Tiel ankaŭ la Nacianoj jam ne estas iu popolo, sed opinio,
kiun oni trovas ĉie kaj kiun la vero iom post iom venkas, kiel Kristanismo
venkis la idolanismon.
Libro:
La Evangelio Laŭ Spiritismo – Allan Kardec.
Nenhum comentário:
Postar um comentário