domingo, 9 de outubro de 2022

Pactos / Pacts / Kontraktoj.

549. Algo de verdade haverá nos pactos com os maus Espíritos?

“Não, não há pactos. Há, porém, naturezas más que simpatizam com os maus Espíritos. Por exemplo: queres atormentar o teu vizinho e não sabes como hás de fazer. Chamas então por Espíritos inferiores que, como tu, só querem o mal e que, para te ajudarem, exigem que também os sirvas em seus maus desígnios. Mas não se segue que o teu vizinho não possa livrar-se deles por meio de uma conjuração oposta e pela ação da sua vontade. Aquele que intenta praticar uma ação má, pelo simples fato de alimentar essa intenção, chama em seu auxílio maus Espíritos, aos quais fica então obrigado a servir, porque dele também precisam esses Espíritos, para o mal que queiram fazer. Nisto apenas é que consiste o pacto.”

O fato de o homem ficar, às vezes, na dependência dos Espíritos inferiores nasce de se entregar aos maus pensamentos que estes lhe sugerem, e não de estipulações quaisquer que com eles faça. O pacto, no sentido vulgar do termo, é uma alegoria representativa da simpatia existente entre um indivíduo de natureza má e Espíritos malfazejos.

550. Qual o sentido das lendas fantásticas em que figuram indivíduos que teriam vendido suas almas a Satanás para obterem certos favores?

“Todas as fábulas encerram um ensinamento e um sentido moral. O vosso erro consiste em tomá-las ao pé da letra. Isso a que te referes é uma alegoria, que se pode explicar desta maneira: aquele que chama em seu auxílio os Espíritos para deles obter riquezas, ou qualquer outro favor, murmura contra a Providência; renuncia à missão que recebeu e às provas que lhe cumpre suportar neste mundo. Sofrerá na vida futura as consequências desse ato. Não quer isto dizer que sua alma fique para sempre condenada à desgraça. Mas como, em lugar de se desprender da matéria, nela cada vez se enterra mais, perderá, no mundo dos Espíritos, o que houver ganhado em prazeres terrenos, até que tenha resgatado a sua falta, por meio de novas provas, talvez maiores e mais penosas. Coloca-se, por amor dos gozos materiais, na dependência dos Espíritos impuros. Estabelece-se assim, tacitamente, entre eles, um pacto que o leva à sua perda, mas que lhe será sempre fácil romper, se o quiser firmemente, granjeando a assistência dos Espíritos bons.”

O Livro dos Espíritos – Allan Kardec.

549. Is there any kind of truth to pacts formed with malevolent spirits?

“No, there is no such thing as a pact. It is merely sympathy between a vile nature and despicable spirits. For example, imagine you want to irritate your neighbor, but you do not know how. You call out for the assistance of lower order spirits. These spirits, like yourself, want nothing more than to do wrong and in return for the help they give you, they expect you to help them. This does not mean that your neighbor will not be able to fght such a conspiracy with an opposing scheme and the force of his or her own will. If you desire to do evil you call wicked spirits to your assistance by that desire alone, and you are in turn obliged to serve them as they have served you, because they need your help in the evil they seek to do. What you call a pact consists simply in this mutual assistance in doing wrong.”

Human beings sometimes fnd themselves dependent on wicked spirits and this stems from submitting to the bad thoughts suggested by them, and not from any sort of agreed upon stipulations. The idea of a pact, in the sense commonly attributed to that word, is a fgurative representation of the like-mindedness that exists between bad human beings and malicious spirits.

550. What is the true meaning behind the legends of people selling their soul to Satan in exchange for favors from him?

“All fables contain a lesson and a moral. Your mistake is in taking them literally. This is simply an allegory, showing that those who call out to wicked spirits to obtain fortune or any other favor defy Providence. They abandon their missions and trials on earth and reap the consequences of this rebellion in a future life. We are not saying that their souls are condemned to misery forever, but as they become more attached to matter rather than detaching from it, their enjoyment of human pleasures leads to their suffering in the spirit world. This continues until they have redeemed themselves through new trials, which may be even more diffcult and painful than those they originally abandoned. Through their indulgence in material pleasures, they remain controlled by impure spirits, and establish an unspoken pact that leads them to their demise. This pact can be easily broken at any time with the assistance of higher spirits, if they have the resolve to do so.”

THE SPIRITS' BOOK – Allan Kardec.

549. Ĉu estas io vera pri la tiel nomataj kontraktoj kun la malbonaj Spiritoj?

“Ne, ne ekzistas tiaj kontraktoj, sed simpatio de malica temperamento por malbonaj Spiritoj. Ekzemple: vi volas turmenti vian najbaron, sed ne scias, kiel tion fari; vi do alvokas malsuperajn spiritojn, kiuj, kiel vi, volas nur malbonon, kaj kiuj, por vin helpi, volas, ke ankaŭ vi kunhelpu ilin por iliaj pereigaj intencoj; sed el tio ne sekvas, ke via najbaro ne povas sin liberigi de ili per kontraŭa sorĉa elpelo kaj per sia volo. Tiu, kiu volas plenumi malbonan faron, petas, pro tio mem, malbonajn Spiritojn pri helpo; li estas de tiam devigita ilin servi, kiel ili servas tiun personon, ĉar ili ankaŭ bezonas ties helpon, kiel ilon de la malbono, kiun ili intencas fari. Nur en tio konsistas la kontrakto.”

La dependeco, en kiu la homo iafoje troviĝas, de la malsuperaj Spiritoj, venas de lia sindoneco al la malbonaj pensoj inspirataj de ili, kaj ne de ia ajn interkonsento inter li kaj tiuj Spiritoj. Tia interkonsento estas alegorio, reprezentanta la simpation de malbona temperamento por malicaj Spiritoj.

550. Kiu estas la senco de la fantaziaj legendoj, laŭ kiuj individuoj vendas sian animon al Satano, por de ĉi tiu ekhavi certajn favorojn?

“Ĉiaj fabeloj entenas instruon kaj moralan signifon; via eraro kuŝas sur tio, ke vi ilin interpretas laŭlitere. Tiu estas ankaŭ alegorio, kiu povas esti klarigita jene: homo, kiu elvokas Spiritojn por kunhelpo, por de ili ricevi riĉecon aŭ iun alian favoron, murmuras kontraŭ la Providenco; li rezignas la mision, kiun li ricevis, kaj la suferojn, kiujn li devas travivi sur la Tero, kaj li do nepre elportos, en estonta vivo, la sekvojn de tiu rezigno. Tio ne rezultigas, ke lia animo estas destinita por ĉiam al pereo; sed, ĉar, anstataŭ liberiĝi de la materio, li pli kaj pli al ĝi alkroĉiĝas, tial, la plezurojn, kiujn li ĝuos sur la Tero, li ne ĝuos en la mondo de la Spiritoj; tio daŭras, ĝis li elaĉetos siajn erarojn per novaj suferoj, eble pli grandaj kaj pli penigaj. Pro sia amo al la materiaj plezuroj, li sin metas sub la arbitron de malpuraj Spiritoj; tio estas ja senparola kontrakto, kiu trenas lin en perdon, sed kiun li facile rompos per kunhelpo de bonaj Spiritoj, se li tion firme volas.”

La Libro de la Spiritoj – Allan Kardec.

Nenhum comentário:

Postar um comentário