La plej bona rimedo / A MELHOR MEDIDA.

La plej bona rimedo / A MELHOR MEDIDA.

“Kaj la pacienco havu sian perfektan faradon, por ke vi estu perfektaj kaj kompletaj, ne havante mankon. Jakobo, 1:4.

Pli ol vulgarajn malsanojn en via korpo, vi suferas animajn problemojn, kiuj ĉiutage pligravigas vian prematecon.

Pli ol atakon de patogenaj mikroboj, kiuj invadas la histojn de via fizika korpo, vi suferas, en vian menson, atakon de turmentaj elementoj atingantaj ĉiujn fibrojn de via animo.

Ne malofte, vi vekiĝas, je ĉiu tago, kun la samaj dramoj de la antaŭtago, kaj, antaŭ ol viaj fortoj restariĝas, via menso ŝanceliĝas sub koleraj batoj de nekomprenemaj familianoj.

Vi donas longajn klarigojn favore al ĉies harmonio; tamen apenaŭ finiĝas la kortuŝa argumentado, aperas iu falsanta viajn vortojn kaj komplikanta demandojn ĉirkaŭ la problemoj…

Vi mobilizas ĝustecon kaj sincerecon, kaj plenumas viajn proprajn devojn; tamen, kiam vi sentas vin super ĉia kritiko, iu venas, kaj trenas vian koron al kalumnia stato…

Vi dediĉas viajn afablecon kaj abnegacion por kultivo de amo al iu; tamen, kiam vi kredas vin en harmonio, sur interkonsenta vojo, vi rimarkas, ke nedankemo venenas viajn plej bonajn farojn…

Tamen, antaŭ ĉia malfacilo, ne bedaŭru, nek senfortiĝu…

Kontraŭ ĉia turmento, pacienco estas la plej bona rimedo.

Esprimu nenian vorton, kiun, eble, vi pentos esti dirinta.

Silentu, kaj ĉiam benu, ĉar tiuj hodiaŭ sin ĵetantaj en ombrojn, morgaŭ, denove venos en lumon.

Forgesite, uzu paciencon, kaj helpu sen postuloj.

Insultite, tenu paciencon, kaj forgesu malbonon.

Se estas doloroj, apogu vin sur pacienco.

Se estas problemoj, esperu pacience.

Ĉia homa progreso estiĝas el la Dia Pacienco.

Restu do, ĉe la potenco de pacienco, kaj, kie vi estas, vi ĉiam bonfaros kiom eble bone.

El la libro “Palavras de vida eterna”, diktita de la Spirito Emmanuel, mediume skribita de Chico Xavier, kaj al Esperanto tradukita de Joel do Ó.

https://konsolanto.org/category/mesagoj/

A MELHOR MEDIDA.

"Tenha, porém, a paciência a sua obra perfeita, para que sejais perfeitos e completos, sem faltar em coisa alguma." - TIAGO, 1:4.

Mais que as doenças vulgares do corpo, sofres os problemas da alma, agravando-te a tensão, a cada dia.

Mais que os micróbios patogênicos a assaltarem-te os tecidos do instrumento físico, padeces a intromissão de agentes mentais inquietantes, atormentando-te as fibras da alma.

Levantas-te, cada manhã, muita vez, com as lutas da véspera e antes que se te rearmonizem as forças, cambaleias mentalmente ao impacto da irritação de familiares incompreensivos.

Prestas longas explicações a benefício da tranqüilidade ambiente; contudo, mal terminas o arrazoado afetuoso, há quem te malsine a palavra, complicando as questões em torno...

Movimentas correção e sinceridade, honrando os próprios deveres; todavia, quando te julgas a cavaleiro de toda a crítica, aparece alguém arrastando-te o coração ao mercado da injúria...

Empenhas carinho e abnegação no cultivo do amor ao lado de alguém; contudo, quando te crês em segurança no caminho do entendimento, observas que a ingratidão te envenena os melhores gestos...

Entretanto, há frente de toda a dificuldade não te lastimes, nem desfaleças...

Para toda a perturbação, a paciência é a melhor medida.

Não profiras qualquer palavra de que te possas arrepender.

Silencia e abençoa sempre, porque, amanhã, quantos hoje se precipitam na sombra voltarão novamente à luz.

Esquecido, usa a paciência e ajuda sem exigir.

Insultado, recorre à paciência e esquece o mal.

Em todas as dores, arrima-te à paciência.

Em todo o embaraço, espera com paciência.

Todo o progresso humano surge da paciência Divina. Conserva-te, pois, na força da paciência e, onde estejas, farás sempre o melhor.

Livro: Palavras de Vida Eterna.

Emmanuel / Chico Xavier.