Urgia, desse modo,
não apenas para o ajuste de humanas cogitações, a criação de uma língua
auxiliar que interligasse os territórios do espírito. Um sistema de comunhão que
exonerasse os lidadores do avanço intelectual de maiores entraves para o acesso
aos tipos mais altos de cultura...
Ansiavam milhões
de almas pela libertação das algemas lingüísticas que lhes mumificavam as
expressões.
Espíritos
habilitados a vôos amplos, nos céus da ciência e da arte, da instrução e da indústria,
restringiam-se aos preceitos e ritos mentais dos tratos de gleba em que agiam
ou renasciam, sufocados no círculo angusto de parco vocabulário, quais pássaros
de majestoso poder, aprisionados na férrea gaiola da insipiência.
Grandes
comunidades imperiais, quais a Rússia e a Grã-Bretanha, mostravam-se divididas
por línguas várias e múltiplos dialetos, afigurando-se como corpos gigantescos
em que o sangue mental circulasse deficiente.
E além da paisagem
propriamente terrestre, as criaturas libertas do carro físico, se excepcionalmente
evoluídas, no intervalo das reencarnações necessárias, via de regra não conseguiam
transcender a fronteira de realizações dos grupos raciais a que se viam
jungidas.
Inteligências dos
conjuntos asiáticos, africanos, ameríndios, latinos, eslavos, saxônios e de
outros agrupamentos permutavam aquisições, imolando cabedais insubstituíveis de
tempo.
Verificando as
imensas dificuldades para o intercâmbio de tribos e povos desencarnados,
especialistas espirituais de fonética, etimologia e onomatopéia empreenderam a
formação de um idioma internacional para entendimento rápido nas regiões
espaciais vizinhas do Globo, multiplicando, em vão, tentames e experiências,
até que um dos grandes missionários da Luz, consagrado à concórdia, tomou a si
o exame e a solução do problema.
Livro: Esperanto como revelação.
Valdomiro Lorenz / Chico Xavier.
Neceso de unu
Lingvo Internacia
Tiamaniere, ne nur
por la kontentigo de homaj pretendoj urĝiĝis la kreado de unu helplingvo, kiu
interligus la teritoriojn de la spirito. Urĝiĝis ia sistemo de komuneco, kiu
liberigus la batalantojn de la intelekta progreso, je pli grandaj embarasoj,
por aliri al la plej altaj tipoj de kulturo...
Milionoj da animoj deziregis liberiĝi de la
lingvaj katenoj, mumiigantaj al ili la esprimojn.
Spiritoj kapablaj por vastaj flugadoj sur la
ĉielo de la scienco kaj arto, de la instruo kaj industrio, limigis sin al la
mensaj preceptoj kaj ritoj de la rigionoj, kie ili agadis aŭ renaskiĝis,
sufokitaj en la malvasta cirklo de malabunda votprovizo, kvazaŭ iaj birdoj de
majesta povo, enfermitaj en la fera kaĝo de malklereco.
Grandaj imperiaj kolektivoj, kiel Ruslando kaj
Britujo, montriĝis dividitaj en diversaj lingvoj kaj pluraj dialektoj, simile
al gigantaj korpoj, en kiuj la mensa sango cirkuladus nesufiĉa.
Kaj trans la pejzaĝo ĝustadire surtera, la
estuloj liberiĝintaj de la fizika ĉaro, se eksterordinare evoluintaj en la
intertempo inter la necesaj reenkarniĝoj, plejofte ne sukcesis transpasi la
limon de realigoj de la rasaj grupoj, al kiuj ili estis jungitaj.
Saĝuloj el la aziaj, afrikaj, amerikaj,
slavaj, saksaj kaj el aliaj landgrupoj interŝanĝis spertojn, oferante
neanstataŭigeblajn kapitalojn de tempo.
Konstatante la senlimajn malfacilaĵojn por la
interŝanĝo fare de elkarniĝintaj triboj kaj popoloj, spiritaj fakuloj pri
fonetiko, etimologio kaj onomatopeo kreis internacian idiomon por tuja kompreno
en la spacaj regionoj proksimaj al la Terglobo, vane multobligante provojn kaj
eksperimentojn, ĝis unu el la grandaj misiuloj de la Lumo, sindoninta al la
konkordo, prenis sur sin la ekzameno kaj la solvadon de la problemo.
Libro: Esperanto Kiel
Revelacio.
Valdomiro Lorenz /
Chico Xavier.
Nenhum comentário:
Postar um comentário