Transfiguriĝo. Nevidebleco / Transfiguração. Invisibilidade.

22. La perispirito de la vivantoj havas tiujn samajn proprecojn, kiel tiu de la Spiritoj. Kiel jam dirite, ĝi ne restas enfermita en la korpo sed radias kaj formas ĉirkaŭ ĉi tiu iaspecan fluidecan atmosferon. Nu, povas ja fariĝi, ke en certaj okazoj kaj sub samaj cirkonstancoj, ĝi spertus aliiĝon analogan al tiu jam priskribita: la reala kaj materia formo de la korpo povas forviŝiĝi sub tiu fluideca tavolo, se oni povas tiel sin esprimi, kaj momente preni tute malsaman eksteraĵon, eĉ tiun de alia persono aŭ de la Spirito kombinanta sian fluidon kun tiu de la koncerna persono, aŭ ankoraŭ doni al malbela figuro radiantan, belan aspekton. En tio konsistas la tre ofta fenomeno nomata transfiguriĝo, kiu okazas ĉefe tiam, kiam pro la cirkonstancoj ekestas pli abunda elversiĝo de fluido.

La transfiguriĝo povas fariĝi en tre malsamaj intensoj laŭ la gradoj de elpuriĝo de la perispirito, kiu grado ĉiam respondas al la grado de morala progreso de la Spirito. Ĝi kelkfoje limiĝas al simpla aliiĝo de la mieno sed ĝi ankaŭ povas doni al la perispirito luman, splendan aspekton.

La materia formo povas do malaperi sub la perispirita fluido, sed tio ne necesigas, ke la fluido prenu alian aspekton; ĝi povas simple vuali inertan aŭ vivan korpon kaj ĉi tiun fari nevidebla por unu aŭ pluraj personoj, kiel farus vaportavolo.

Ni prenas konatajn aferojn nur kiel elementon por komparo, neniel celante starigi ian absolutan analogecon, kiu ja ne ekzistas.

23. Tiuj fenomenoj povas ŝajni strangaj nur tial, ke oni ne konas la proprecojn de la perispirita fluido. Ĉi tiu estas por ni ia nova korpo, nepre havanta novajn proprecojn, kiuj, kvankam oni ne povas ilin studi per la ordinaraj procedoj de la Scienco, tamen ĉiam ankoraŭ restas naturaj proprecoj, kies miraklecan karakteron nur donas ilia noveco.

Libro: Postmortaj Verkoj – Allan Kardec.

22. O perispírito das pessoas vivas goza das mesmas propriedades que o dos Espíritos. Como já foi dito, o daquelas não se acha confinado no corpo: irradia e forma em torno deste uma espécie de atmosfera fluídica. Ora, pode suceder que, em certos casos e dadas as mesmas circunstâncias, ele sofra uma transformação análoga à já descrita: a forma real e material do corpo se desvanece sob aquela camada fluídica, se assim nos podemos exprimir, e toma por momentos uma aparência inteiramente diversa, mesmo a de outra pessoa ou a do Espírito que combina seus fluidos com os do indivíduo, podendo também dar a um semblante feio um aspecto bonito e radioso. Tal o fenômeno que se designa pelo nome de “transfiguração”, bastante frequente e que se produz, principalmente, quando as circunstâncias ocorrentes provocam mais abundante expansão de fluido.

O fenômeno da transfiguração pode operar-se com intensidades muito diferentes, conforme o grau de depuração do perispírito, grau que sempre corresponde ao da elevação moral do Espírito. Cinge-se às vezes a uma simples mudança no aspecto geral da fisionomia, enquanto doutras vezes dá ao perispírito uma aparência luminosa e esplêndida.

A forma material pode conseguintemente desaparecer sob o fluido perispirítico, sem que se faça para isso necessário que o fluido assuma outro aspecto. Por vezes, apenas oculta um corpo inerte ou vivo, tornando-o invisível para uma ou para muitas pessoas, como o faria uma camada de vapor.

Tomamos as coisas atuais unicamente como termos de comparação, sem pretendermos uma analogia absoluta, que não existe.

23. Estes fenômenos talvez pareçam singulares, mas somente por não se conhecerem ainda as propriedades do fluido perispirítico. Este é, para nós, um novo corpo, que há de possuir propriedades novas e que não se podem estudar senão pelos processos ordinários da Ciência, mas que não deixam, por isso, de ser propriedades naturais, só tendo de maravilhosa a novidade.

Livro: Obras Póstumas – Allan Kardec.