quarta-feira, 28 de agosto de 2013

Kelkaj sekundoj / ALGUNS SEGUNDOS

Kelkaj sekundoj
Vojiranto sola kaj malsata laŭiris bordon de rivero.
Li kolere kaj malpacience kritikadis ĉion kaj ĉiujn, ĉar li estis em mizero.
Li malrapide paŝis, kiam li vidis íon sur la vojo, altirantan lian atenton.
Bankbileton!
Li klinigis kaj prenis la trovitaĵon.
Ĝi estas monpapero de mil kruzejroj, kunrulita kaj makulita.
Sed por lia surpriziĝo ĝi estas nur duono de monpapero, kiu, kvankam nova, estis neklarigeble tratranĉita.
Li ankoraŭ pli kolere ĉifis la valoran paperon kaj forĵetis ĝin en la fluon de la rivero, blasfemante.
Li faris pli kelkajn paŝojn antaŭen, irante sur la sama vojo, kiam li vidis alian pecon de papero sur la tero.
Li denove kliniĝis kaj ĝin prenis.
Tio estis la dua duono de la monpapero, kiun li inciti kaj ĉagrenita estis ĵetinta en la akvojn.
Vento disigis la du partojn; sed li ne havis paciencon atendi nur kelkajn sekundojn...
***
Ĉiam estas helpo al niaj bezonoj.
Sed eĉ por ricevi helpon de la Dia Boneco flegmo kaj pacienco estas necesaj.
Libro: Feliĉaj la Simplaj
Spirito: Valérium
Mediumo: Waldo Vieira.
ALGUNS SEGUNDOS
O caminheiro solitário seguia, com fome, à margem do rio.
Nervoso e impaciente, ia censurando a tudo e a todos, por achar-se em penúria.
Caminhava devagar, quando viu algo na estrada chamando-lhe a atenção.
Uma cédula!
Abaixou-se e colheu o achado.
Uma nota de mil cruzeiros, enrolada e manchada...
Contudo, para surpresa sua, era, somente a metade da cédula, que, apesar de nova, fora inexplicavelmente cortada.
Ainda mais irritado, amarfanhou o papel valioso e atirou-o à correnteza do rio, blasfemando.
Deu mais alguns passos à frente, seguindo pela mesma estrada, quando surpreendeu outro fragmento de papel no solo.
Inclinou-se, de novo, e apanhou-o.
Era a outra metade da cédula que, enervado e contrafeito, havia projetado nas águas.
O vento separara as duas partes; ele, porém, não tivera a paciência de esperar alguns segundos, apenas...
***
Há sempre socorro às nossas necessidades. No entanto, até para receber o auxílio da Divina Bondade, ninguém prescinde da calma e da paciência.
         Livro: Bem-Aventurados os Simples.
           Valérium / Waldo Vieira.

Nenhum comentário:

Postar um comentário