terça-feira, 1 de outubro de 2013

Infana Reago / REAÇÃO INFANTIL

Infana Reago
Zorgema kaj sindona patrino kunportas sian infanon en banejon.
Ŝi demetas ĝian veston.
Sed la etulo ekploretas.
La juna patrino penas kvietigi ĝin kaj mergas ĝin em puran akvon.
La bubeto tamen restas plu nekomprenema.
Ĝi nekonformita ribelas kontraŭ akvo, kontraŭ malvarmo, kontraŭ sapo kaj ĝi mem impulsiĝema frotas ŝaŭmon kontraŭ siajn okulojn, baraktante, krusrskuante, preskaŭ sufokĝante.
Post momento la patrino kontente viŝas ĝian rozkoloran haŭton per mola viŝtuko.
Kiam la krizo forpasis, ĝi ridetis kaj fine ripozis feliĉa.
***
Tia preskaŭ ĉiam nia reago antaŭ doloro.
Kiam tiú dia bonfaranto aperas, ni ekploras, ekkrias, ekplendas kaj ne malofte preskaŭ sufokiĝas en malespero.
***
Ĉio tio tamen estas infana reagado nekonvena kaj forĝita de nia nesperteco.
Kiam doloro forpasas, ni ĉiuj sciu, ĉiam restas en ni beno de puriĝo kaj feliĉo de pliboniĝo.
Libro: Feliĉaj la Simplaj.
Valérium / Waldo Vieira.
REAÇÃO INFANTIL
A mãe zelosa e dedicada leva o pequeno ao banho.
Despe-lhe a roupa.
Mas o petiz começa a choramingar.
A jovem mãe procura acalmá-lo, imergindo-o na água pura.
Entretanto, o bebê prossegue incompreensivo.
Desesperado, revolta-se contra a água, contra o frio, contra o sabão e, ele mesmo, impulsivo, esfrega espuma nos olhos, a debater-se, esperneante, afogando-se, quase.
Instantes após, a mãe satisfeita enxuga-lhe a pele rosada, com toalha macia.
Ele sorri, depois da crise, e descansa contente, enfim.
*
Assim tem sido, quase sempre, a nossa reação perante a dor.
Quando aparece a benfeitora divina, choramos, gritamos e esbravejamos e, não raro, quase nos sufocamosno desespero.
*
Tudo isso, porém, é reação infantil, descabida e forjada pela nossa própria inexperiência.
Quando a dor passa, saibamos todos, há sempre em nós a bênção da purificação e a felicidade da melhoria.
Livro: Bem-Aventurados os Simples.
           Valérium / Waldo Vieira.

Nenhum comentário:

Postar um comentário