Rezigni / RENUNCIAR

Rezigni

“Kaj ĉiu, kiu forlasis domojn aŭ fratojn aŭ fratinojn aŭ patron aŭ patrinon aŭ infanojn aŭ kampojn pro mia nomo, ricevos multoble kaj heredos eternan vivon.” – Jesuo / MATEO, 19 : 29.

En tiu ĉi paragrafo de la Evangelio laŭ Mateo, la Dia Majstro admonas nin al la devo rezigni la mondajn havaĵojn por atingi la eternan vivon. Estas necese, proklamas la Mesio, forlasi patron kaj patrinon, edzinon kaj fratojn de la mondo. Tamen necesas ankaŭ klarigi kiel rezigni.

Jesuo komprenigas, ke la sukceso apartenos al tiuj, kiuj tion faros pro lia nomo.

Unuavide la dia propono ŝajnas sensencaĵo.

Kiel forgesi la sanktajn devojn de la ekzistado, se la Kristo venis al ni por ilin sanktigi? La senpripensaj disĉiploj en la plej antikva tempo ne sciis kapti la sencon de la teksto. Multenombraj samidealanoj enfermiĝis en la klostro, forgesante superajn kaj neprokrasteblajn devojn.

Sed estas facile konstati kiel la Kristo rezignis.

Al la lin forlasintaj kunuloj li reaperis, glora, ĉe la releviĝo. Malgraŭ la hezitado de la amikoj, li dividas kun ili en la Sankta Manĝejo la eternajn ĝojojn. Al la sendankuloj, kiuj lin krucumis, li postlasas subliman savprogramon per la Evangelio, kaj neniam, eĉ dum minuto, li malzorgis la homojn.

Ni do atente rimarku, kion signifas rezigni pro amo al la Kristo. Ĝi estas perdi la esperojn surterajn kaj havigi al si tiujn de la Ĉielo.

Se la gepatroj ne estas komprenemaj, se la edzino estas maldankema, se la fratoj ŝajnas kruelaj, tiam estas necese rezigni la ĝojon havi ilin pli bonaj aŭ perfektaj kaj ankoraŭ pli forte unuĝi kun ili ĉiuj, por ke ni partoprenu la perfektiĝan laboron kun Jesuo.

Ĉu vi ne trovas komprenenmon en via hejmo? Ĉu amikoj kaj fratoj estas indiferentaj kaj krudaj? Eĉ tiel daŭre restu apud ili, atendante, ĝis pli malfrua tempo, la ĝojon renkonti tiujn perfekte afinantajn al vi. Nur tiel do vi rezignos viajn karulojn, nome, farante al ili ĉiun bonon pro sindono al la Majstro, kaj nur per tiela rezigno vi atingos la eternan vivon.

Emmanuel / Chico Xavier.

        Libro: Vojo, Vero kaj Vivo - ĉapitro 154.

RENUNCIAR

“E todo aquele que tiver deixado casas, irmãos, irmãs, pai, mãe, mulher, filhos ou terras, por amor do meu nome, receberá cem vezes tanto e herdará a vida eterna.” - Jesus / MATEUS, capítulo 19, versículo 29.

Neste versículo do Evangelho de Mateus, o Mestre Divino nos induz ao dever de renunciar aos bens do mundo para alcançar a vida eterna. Há necessidade, proclama o Messias, de abandonar pai e mãe, mulher e irmãos do mundo. No entanto, é necessário esclarecer como renunciar.

Jesus explica que o êxito pertencerá aos que assim procederem por amor de seu nome.

A primeira vista, o alvitre divino parece contra-senso.

Como olvidar os sagrados deveres da existência, se o Cristo veio até nós para santificá-los? Os discípulos precipitados não souberam atingir o sentido do texto, nos tempos mais antigos. Numerosos irmãos de ideal recolheram-se à sombra do claustro, esquecendo obrigações superiores e inadiáveis.

Fácil, porém, reconhecer como o Cristo renunciou.

Aos companheiros que o abandonaram aparece, glorioso, na ressurreição. Não obstante as hesitações dos amigos, divide com eles, no cenáculo, os júbilos eternos. Aos homens ingratos que o crucificaram oferece sublime roteiro de salvação com o Evangelho e nunca se descuidou um minuto das criaturas. Observemos, portanto, o que representa renunciar por amor ao Cristo. É perder as esperanças da Terra, conquistando as do Céu.

Se os pais são incompreensíveis, se a companheira é ingrata, se os irmãos parecem cruéis, é preciso renunciar à alegria de tê-los melhores ou perfeitos, unindo-nos, ainda mais, a eles todos, a fim de trabalhar no aperfeiçoamento com Jesus.

Acaso, não encontras compreensão no lar? Os amigos e irmãos são indiferentes e rudes? Permanece ao lado deles, mesmo assim, esperando para mais tarde o júbilo de encontrar os que se afinam perfeitamente contigo. Somente desse modo renunciarás aos teus, fazendo-lhes todo o bem por dedicação ao Mestre, e, somente com semelhante renúncia, alcançarás a vida eterna.

Livro: Caminho, Verdade e Vida, cap.: 154.

Emmanuel / Chico Xavier.