SUNO

Leviĝas sun’ el oriento, 

Atingas grade ĝis zenito; 

Subiras jam en okcidento, 

Kaŝiĝas for en l’ Infinito. 

Fariĝas tiel ĉiutage, 

Regule, orde, tra ĉielo; 

Ni ankaŭ staru ne senage, 

Alvokas nin pli alta celo. 

Rimarku, eĉ sub horizonto 

La sun’ influas ĉiujn nin; 

Ni same ankaŭ estu fonto, 

Eĉ post forir’ de ben’ sen fin’. 

La bonon ni disverŝu, same 

Kiel la sun’ en blua Spaco; 

Se niaj koroj vivos ame, 

Sur Tero tuta reĝos Paco. 

29/3/1961 / ĈIN–ĈAO

Libro: Mediuma Poemaro.

Porto Carreiro Neto.