KANTO DE FRENEZULO

Ve! Mensmalforta! Kial mi nun statas, 

Kun mens’ mizera sen kapablo ia? 

La ĉeloj vibras, sango pulsas, batas 

La kor’ en spasmo, kvazaŭ senkonscia! 

La kapon peze ĉirkaŭpremas muro, 

Oreloj zumas, fort’ krepuske svenis; 

Ne pli kruela estis la torturo 

De la kristanoj, dum Neron’ festenis! 

Jen nun fantomoj min minacas; rido 

Ilia estas krioj de dolor’; 

Frenezaj certe, kiel mi... Ho vido 

Simila nur al tempo de l’ Teror’! 

Ho liberiĝo, sed ĉe gilotino! 

Inkvizicio, honto de la Ter’! 

Ho ve! Mi kulpis antaŭ la destino: 

Ĉu Torkvemado? ĉu Robespierre? 

Kiraso nigra mian menson tegis, 

Kaj jen la fingro montris sin de Dio! 

Ho mi malklera, mi neniam legis 

La orajn paĝojn de l’ Evangelio! 

30/11/1960  / J. CRUZ E SOUZA

Libro: Mediuma Poemaro.

LUÍS DA COSTA PORTO CARREIRO NETO.